مجاهدین واقعی باید از حق مسلّم شان محروم نشوند
در چندین دوره تجاوز و تهاجم نظامی اشغالگران در افغانستان، فرزندان مجاهد و سلحشور کشور قربانی دادند و گوهر عزت و استقلال را به دست آوردند و درفش آزادی را در سراسر کشور برافراشتند.
حکمت
در چندین دوره تجاوز و تهاجم نظامی اشغالگران در افغانستان، فرزندان مجاهد و سلحشور کشور قربانی دادند و گوهر عزت و استقلال را به دست آوردند و درفش آزادی را در سراسر کشور برافراشتند.
آزادی و استقلال به آسانی نصیب ملت ما نشده است.
این نعمت با جانفشانی‌های مجاهدین و با خون مطهر شهیدان گلگون‌کفن به دست آمده است و حفظ آن نیز اخلاص، قاطعیت و دیانت می‌خواهد و دانش و فرهیخته‌گی می‌‌طلبد.
اخلاص، صمیمیت و دیانت به چیزی گفته می‌شود که رضای خدا، جهاد و زحمات مجاهدین و خون مطهر شهدا در نظر گرفته شود و در حق مجاهدین واقعی، جور و جفا صورت نگیرد و حق مشروع آنان پامال نگردد.
متأسفانه بعد از آزادی افغانستان از چنگال خونین انگلیس و روس، مجاهدین واقعی غالباً در تاق نسیان گذاشته شدند و بیشترین استفاده را کسانی کردند که خود را با لباس مجاهد در صف‌ها جا زده بودند و برای به دست‌آوردنِ چوکی، مال و منال تلاش می‌کردند.
خصوصاً پس از شکست روس‌ها و حکومت داکتر نجیب، مجاهدین واقعی در انزوا رفتند و با فقر و بیچار‌گی دست‌وگریبان شدند و یک مشت مردم استفاده‌جو و حتی کمونیستان، دوباره در بدنه‌ی قدرت چسپیدند و چون مارهای آستین، ملت رنج‌دیده‌ی افغانستان را نیش زدند و در هاون جفا، خُردوخمیر کردند.
اما، پس از شکست امریکا و ناتو، سقوط جمهوریت تقلبی و نابکار و پیروزی امارت اسلامی هم قسمی که دیده می‌شود، بعضی انسان‌های متملق و استفاده‌جو بیشتر برای تصاحب چوکی و منصب حکومتی تلاش می‌ورزند و کرسی‌های بلندی را می‌خواهند از آن‌ِ خود نمایند و در بعضی جاها توانستند؛ نسبت به مجاهدین واقعی پیش‌دستی کنند و با استفاده از تملق، ریا و پوشیدن لباس ملا و مجاهد، در جاهای مناسبی تقرر حاصل نمایند.
غرض ازاین گفته‌ها این است که بزرگان و مقامات بلندپایه، باید رضای خدا، خون شهدا و زحمات مجاهدین را اولویت بدهند و مجاهدین واقعی به هیچ‌وجه از حق مسلّم شان محروم نشوند.
در صورتِ فراموش‌شدن مجاهدین واقعی، نارضایتی پروردگار در میان می‌آید و خون شهدای راه عزت و آزادی نیز برای عدالت‌خواهی در پیشگاه الهی به شکایت بر می‌خیزد و دادخواهی می‌نماید.
مقامات و بزرگان امارت اسلامی باید روزهای دشوار جهاد علیه امریکایی‌ها و ناتو و جاری شدن خون پاک شهدا را در ذهن و ضمیر شان مجسّم بسازند و حالات اسفبار یتیمان و بیوه‌زنان مجاهد را نیز در پرده افکارشان، بار بار به تصویر بکشند.
اگر خون شهدای راه جهاد، آزادی و عزت در نظر گرفته شود، بدون شک خداوند توانا نظام را زیر پوشش حمایت همیشه‌گی خود قرار میدهد و تمام مشکلات و چالش‌هایش را برطرف می‌نماید.
اگرچه خون شهدای راه جهاد و آزادی، خون‌بها نمی‌خواهد و با چوکی، مال و متاع دنیا جبران‌شدنی نیست.
اما، برای رضای رب، خوشنودی روح شهدا و تسلای خاطر بازماندگان شهدا باید مجاهدین واقعی را ارزش داده شود و برای حفظ آبرو و عزت آنان، تلاش های همه جانبه‌یی صورت گیرد.
در غیرآن، نارضایتی رب العالمین و ناخوشنودی روان پاک شهدا، خسته‌گی و آزرد‌گی مجاهدین واقعی، باعث برگشت شرایط تلخی خواهد شد و پایه‌های نظام نوپا را متزلزل و لرزان خواهد ساخت.
چون با پامال‌شدن خون شهیدای گلگون‌کفن و نادیده‌گرفتنِ زحمات مجاهدین واقعی، غضب الهی را در پی خواهد داشت و بلاهایی که حتی متصور هم نباشند، فرود خواهند آمد.
پس امارت اسلامی باید متوجه این امر مهم باشد و مجاهدینی که سینه‌های خود را سپر مرمی زهرآلود دشمن کردند و بم‌های بنیان‌برانداز طیارات ابرقدرت جهانی پیکر نازنین شان را پاره پاره کرد، باید به طور جدی در نظر گرفته شوند و دست‌ِ فریبکاران و استفاده‌جویانی که اهلیت و شایسته‌گی هم ندارند را از سفره‌یی که با خون شهدا رنگین شده است، قطع کند.
تا باشد حق به حق‌دار برسد و گوهر درخشان رضای حضرت ذالمنان که هدف اصلی است، به دست بیاید.
و ما علینا الاالبلاغ
