ملت‌ها، با بال علم و دانش؛ پرواز می‌کنند

احمدشاه

ملت‌هایی که در عرصه علم، دانش و حکمت  از خود تنبلی نشان داده اند؛ در منجلاب فلاکت و بدبختی فرو رفته اند  و در هاون جنگ و تباهی، خُردوخمیر شده اند.

اما، برعکس ملت‌هایی که در میدان علم، دانش، حکمت، فرهنگ و فناوری خوش‌تر درخشیده اند، به قله‌های بلند تمدن و تکنالوژی رسیده و به آبادی، شکوفایی، رفاه و آسایش بهتری دست یافته اند.

ملت افغانستان، متٲسفانه مدت چهل و چندسال در لجنِ جنگ و تباهی گیرماندند و این کشور در این مدت، تمام هست‌وبود خود را از دست داد و زمام امور هم بیشتر به دست جنگ‌سالارانی قرار گرفت که با علم و دانش در ستیز بودند و از علما و دانشمندان نفرت داشتند.

از سوی دیگر در طی این مدت طولانی، فرزندان کشور از سواد و دانش بی‌بهره ماندند و سیستم‌های تعلیمات و تحصیلات از هم پاشید.

در دوره‌ی جمهوریت و بیست سال اشغال، پول و امکانات زیادی در این سرزمین سرازیر شد، اما برای کیفیت تعلیم و تحصیل توجهی صورت نگرفت و فرزندان کشور نتوانستند که با کیفیت عالی درس بخوانند.

موسسات علمی و پوهنتون‌ها، بیشتر رنگ تجارتی را به خود گرفت و هر کس با استفاده از پول و امکانات خود، اسناد تحصیلی به دست آوردند و به واسطه‌ی زمام‌داران گوهرناشناس در ادارات دولتی استخدام شدند.

اما یک تعداد استعدادها و مغزهای متفکر کشور بی‌وظیفه ماندند و روز وروزگار سیاه و تلخی را در این بیست اشغال تجربه کردند.

حالا که سیطره‌ی سیاه اشغال و فساد از وطن دور شده است، لازم است که هم به کیفیت تعلیم و تحصیل توجه خاص صورت گیرد و هم در استخدام و توظیف در ادارات دولتی، لیاقت و شایستگی در نظر گرفته شود و از استعدادها و مغزهای متفکر کشور استفاده سالم و سازنده به عمل آید.

امروز که به برکت خون شهدای گلگون میهن و فداکاری مجاهدین، نعمت آزادی و آرامی به دست آمده است، باید برای کیفیت معارف، تحصیلات عالی و همچنان ارتقای ظرفیت کشور توجه جدی شود.

چون امروز فساد کاهش قابل ملاحظه یی یافته است، اگر در عرصه‌های علمی، فکری، فرهنگی و فناری کارهایی صورت گیرد، افغانستان از فرش مندرسِ ذلت برخواهد خاست و بر قالین جدید عزت، آبادی و شکوفایی خواهد نشست.

در این مورد نه‌تنها حکومت و نظام، بل‌که تمام ملت مسئولیت و مکلفیت دارند تا برای رسیدن به قله‌های شامخ علم و دانش تلاش بورزند و فرزندان خود را به فراگیری علم و دانش پرکیفیت در پرتو احکام الهی و شریعت ناب محمدی (ص) تشویق کنند و به وسیله‌ی آنان، کشور که حیثیت خانه‌ی مشترک ما و حتی حیثیت مادر را دارد برای مان، آباد و شکوفا بسازند و همچنان درزها و فاصله‌هایی که توسط دشمنان اسلام و افغانستان به وجود آمده اند را دور کنند و افغانستان را یکبار با سلاح اخوت و یکپارچگی، به بهشت جهان مبدّل نمایند.