مقدمه:
داشتن سیستم های معیاری علامت گذاری برای ماین پاکی مصئون و مؤثر ضروری دانسته میشوند.علامت های مذکور ساحات خطرناک را بگونه واضح و غیر مبهم مشخص ساخته و در کنترول عملیات ماین پاکی کمک میکنند. مرکز هماهنگی امور ماین پاکی افغانستان به نمایندگی از حکومت افغانستان مسئولیت دارد تا سیستم های علامت گذاری را جهت استفاده در فعالیت های ماین پاکی افغانستان ایجاد نموده و اطمینان حاصل نماید که موسسات ماین پاکی سیستم های علامت گذاری مذکور را مراعات میکنند.
۱-هدف:
معیار های امور ماین پاکی افغانستان معیار حد اقل لازمه ها برای علامت گذاری ماین ها و مهمات باقیمانده از جنگ در افغانستان را شرح می‌دهد.
۲-علامت ها ی کنترولی :
علامت های کنترولی برای نشان دادن نقاط کلیدی راهنمایی کننده خارج از ساحات خطر و همچنان نمایان ساختن حدود اطراف یک ساحه پاکسازی شده بکار می‌روند. لازم است تمام علامت های کنترولی در ساحات امن قرار داشته باشند. همچنان لازم است علامت های مذکور باید در روشنی روز از فاصله (۳۰)متری به وضاحت قابل دید بوده و مقاومت داشته باشند. علامت های مذکور به شکل لوحه ها بوده و یا روی ساختمان ها یا سنگ ها که دایمی باشند رنگ آمیزی میگردند. در صورتی‌که ساحه با ماین ها، مهمات خوشه یی و مواد انفجاریه تعبیه شده ملوث باشد علامت های کنترولی به رنگ سرخ و در صورتی که ساحه جنگی باشد به رنگ آبی نقاشی میشوند.علامت های کنترولی که باید برای نقاط کلیدی راهنمایی کننده استعمال شوند قرار ذیل اند:
نقطه راهنمایی –
نقطه بارز-
نقطه آغاز –
نقطه تغییر جهت –
نقطه وسط-
۱-نقطه راهنمایی:
نقطه راهنمایی یک نقطه ثابت بوده و در یک فاصله مناسب بیرون از ساحه خطر ناک قرار دارد. نقطه راهنمایی باید به سطح تمام ساحه یک نشانی یا مشخصه دایمی وبه آسانی قابل شناخت باشد.موقعیت نقطه راهنمایی باید طوری باشد که موقعیت سایر علامت های کنترولی از روی آن (به حساب طول البلد و عرض البلد )از سیستم تعیین موقعیت جهانی یا جی پی اس استفاده شود. نقطه راهنمایی باید توسط یک علامت که آنرا بگونه متبارز از سایر نقاط راهنمایی کننده و علامت های کنترولی که در ساحه وجود دارند متمایز سازد، نشانی گردد. در جا هایی که امکان داشته باشد لوحه مذکور باید تقریباً(۱۲۵)سانتی متر بلند تر از سطح زمین قرار داده شود. لوحه متذکره حاوی معلومات ذیل باشد.
“RP” حروف-
یک تیر که به سمت ساحه خطرناک یا نقطه بارز اشاره کند.-
فاصله و زاویه خطرناک.-
مخفف پاکسازی ساحه “BAC” مخفف ساحه ملوث با ماین “MF” یک تاسک نمبر خاص که معمولا پیشوند-
جنگی به آن علاوه می‌گردد.
۲-نقطه بارز:
نقاط بارز عبارت از نقاط راهنمایی کننده ثابتی هستند که برای تعیین موقعیت مواد خطرناک بکار می‌روند در ساحات وسیعی که پاکسازی میشوند میتوان بیش از یک نقطه بارز را استفاده نمود تا بخش های مختلف ساحه مذکور نشانی گردد.
نقطه بارز متشکل از سه میله آهنی هر یک به طول تقریباً (۳۰)سانتی متر و مستقیماً به زمین فرو برد شده بوده طوری‌که میله ها یک مثلثی را بوجود می آورند که طول اضلاع آن (۳۰)سانتی متر میباشد. موقعیت دقیق نقطه بارز همانا مرکز سه میله مذکور است. موقعیت نقطه بارز توسط جی پی اس مشخص گردد.نقطه بارز باید به فاصله اندکی بیرون از ساحه خطرناک قرار داشته باشد و باید بصورت واضح توسط علایمی که آنرا از سایر نقاط بارز و علامت های کنترولی موجود در ساحه متمایز سازد نشانی گردد. در جاهایکه امکان داشته باشد نقطه بارز باید (۱۲۵)سانتی متر بلند تر از سطح زمین قرار داده شود لوحه متذکره باید حاوی معلومات ذیل باشد.
“BM” –
مخفف “BF” مخفف ساحه ملوث با ماین یا “MF” یک تاسک نمبر خاص که ساحه که معمولا پیشوند-
ساحه جنگی به آن علاوه می‌گردد.
یک مثلث به رنگ مربوطه (نظر به نوعیت ساحه)که طول هر یک از اضلاع آن حد اقل (۱۵)سانتی متر باشد.-
یک تیر که به سمت ساحه خطر ناک اشاره کند.-
فاصله و زاویه نقطه آغاز ساحه خطر ناک .-
معرفی تیم سروی که نقطه بارز مذکور را در این ساحه قرار داده اند.-
تاریخ تعیین نمودن نقطه بارز در ساحه مذکور.-
۳-نقطه آغاز:
نقطه آغاز نقطه ایست که از آن دهلیز سرحدی سروی شده آغاز می‌گردد.نقطه آغاز متشکل از سه میله آهنی هر یک به طول تقریباً (۳۰)سانتی متر و مستقیماً به زمین فرو برده شده بود طوری‌که میله ها یک مثلثی را بوجود می آورند که طول اضلاع آن (۳۰) سانتی متر میباشد. موقعیت دقیق نقطه آغاز همانا مرکز سه میله مذکور است.موقعیت نقطه آغاز باید به اساس زاویه و فاصله آن از نقطه بارز تعیین می‌گردد.
۴-نقطه تغییر جهت:
لوحه نشان دهنده نقطه تغییر جهت باید در تمام نقاطی که استقامت سرحدات ساحه خطرناک تغییر می‌کند نصب گردد.نقطه دور باید متشکل ازیک میله آهنی باشد که مستقیماً به زمین فرو برده شده است.موقعیت هر نقطه دور تغییر جهت باید با در نظر داشت ذاویه و فاصله آن از دور تغییر جهت یا نقطه آغاز قبلی تعیین گردیده و باید با دقتی که از (۳۰)سانتی متر و دو درجه کمتر نباشد، ثبت گردد. موقعیت های نقاط تغییر جهت نباید با استفاده از جی پی اس ثبت شود. تمام نقاط تغییر جهت باید بصورت واضح توسط سنگها رنگ شده یا لوحه بالای میله آهنی قرار داشته باشد نشانی گردند. بالای لوحه یا
به رنگ سفید و یا حفظ تسلسل آن از نقطه آغاز نوشته شوند. در صورت T.P و شمارهT.Pسنگ مذکور باید حروف
استفاده از لوحه قطر آن باید از (۳۰)سانتی متر کمتر نباشد ودر جاهیکه ممکن باشد باید تقریباً (۱۲۵)سانتی متر بلندتر از سطح زمین نصب گردد. زاویه هر تغییر جهت و فاصله میان نقطه آغاز و نقطه تغییر جهت اول همچنان بین سایر نقاط تغییر جهت باید در نقشه ساحه خطرناک که ضمیمه گذارش ساحه ماین گذاری شده میباشد،ثبت گردد.
۵-نقطه وسط:
در صورتی که فاصله میان دو نقطه تغییر جهت بیشتر از (۵۰)متر باشد باید از نقاط وسطی استفاده شود تا اطمینان حاصل گردد که مسیر بین نقاط تغییر جهت به آسانی و بصورت دقیق تعقیب شده میتواند همانند نقاط تغییر جهت، نقاط وسطی نیز باید متشکل از یک میله آهنی باشند که مستقیماً به زمین فرو برده شده باشد و باید بصورت واضح توسط سنگ های رنگ شده یا لوحه که بالای میله آهنی قرار داشته باشد نشانی گردند. نقاط وسط باید به رنگ نقاط تغییر جهت رنگ آمیزی شوند اما شماره گذاری نشوند. در صورت استفاده از لوحه، قطر آن باید از (۳۰)سانتی متر کمتر نباشد و در جاهایکه ممکن باشد باید تقریباً (۱۲۵)سانتی متر بلند تر از سطح زمین نصب گردد.
نقاط وسط باید در فاصله هایی که مناسب حال وضعیت ساحه باشند و با استفاده از زاویه و فاصله نقطه تغییر جهت و نقطه آغاز قبلی تثبیت گردند.موقعیت های نقاط وسط نباید با استفاده از جی پی اس ثبت شوند زاویه و فاصله نقاط تغییر جهت، نقاط گذشته یا نقاط وسط قبلی را میتوانید در نقشه ساحه خطرناک که ضمیمه گذارش ساحه ماین گذاری شده میباشد ذکر نمایید.
الف)علامت گذاری عملیاتی توسط سنگ ها :
سرحدات میان تمام ساحات، دهلیزها، لین ها و نقاط مشخص شده فعالیت های پاکسازی ماین ها و مهمات باقیمانده از جنگ باید بصورت واضح نشانی شوند. در افغانستان سیستم علامت گذاری که بصورت عام استفاده می‌شود عبارت از رنگ نمودن سنگ ها است.سنگ های مذکور باید حد اقل (۱۵)سانتی متر قطر داشته باشند تا به آسانی قابل دید باشند.
۱-سنگ ها به رنگ سرخ:به سرحدات یک ساحه غیر مصئون دلالت می‌کند. فاصله میان سنگ های مذکور باید از دو متر تجاوز نکند.
۲-سنگ ها به رنگ سفید:به سرحدات یک ساحه مصئون دلالت می‌کند.فاصله میان سنگ های مذکور باید از دو متر تجاوز نکند.
۳-سنگ ها به رنگ سرخ و سفید:به سرحد میان ساحات مصئون(سفید) و ساحات غیر مصئون (سرخ) در عملیات ماین پاکی دلالت می‌کند.
۴-سنگ ها به رنگ زرد:موقعیت یک ماین ضد پرسونل را که در جریان عملیات ماین پاکی تخریب شده است نشان می‌دهد.
۵-سنگ ها به رنگ زرد و سفید:موقعیت یک ماینی را نشان می‌دهد که از یک قطار ماین ها گم شده باشد.
۶-سنگ ها به رنگ زرد و سرخ:به موقعیت مهمات باقیمانده از جنگ که در جریان عملیات ماین پاکی تخریب شده باشد دلالت می‌کند.
۷-سنگ ها به رنگ سیاه:به موقعیت یک ماین ضد تانک که در جریان عملیات ماین پاکی تخریب شده باشد دلالت می‌کند.
۸-سنگ ها به رنگ آبی:شروع و ختم ساحه پاکسازی شده در یک روز در جریان عملیات پاکسازی را نشان می‌دهد و همچنان برای نشانی نمودن ساحات جنگی نیز بکار میرود.
۹-سنگ ها به رنگ سبز:به قطعات نمونه برداری در جریان پروسه نمونه گیری مدیریت کیفیت دلالت می‌کند.
ب)علامت گذاری در دهلیز،یا لین ماین پاکی:
علامت گذاری در یک دهلیز یا لین ماین پاکی باید طوری صورت گیرد که یک ماین پال به آسانی تشخیص داده بتواند که کار در کدام ساحه مصئون است و در کدام ساحه خطر دارد.
در افغانستان برای نشانه گذاری یک دهلیز ماین پاکی دو روش متعارف وجود دارد.
۱-برای نشان دادن دهلیز یی که ماین پال در آن مصروف کار است از دو قطار سنگ های که به رنگ های سرخ و سفید رنگ آمیزی شده اند استفاده می‌شود.
۲-همچنان برای نشان دادن دهلیزیی که ماین پال در آن مصروف کار است از درفیته یا ریسمان ۲۵ متره استفاده می‌شود.
ماخذ و منابع:
معیار های امور ماین پاکی بین المللي .
