سازمان ملل از همه کشور ها می‌خواهد که از برنامه مبارزه با ماین‌گذاری حمایت کنند
سازمان ملل متحد، روز چهارم اپریل را "روز جهانی روشنگری درباره خطرات ماین" نام گذاشته است. در این روز از پیمانی یادآوری می‌شود که برای حفظ جان صدها هزار تن در سراسر کره خاکی بسته شد . “پیمان ضد ماین" را ۱۶۲ کشور جهان امضا کرده‌‌اند.
ضرابی
سازمان ملل متحد، روز چهارم اپریل را “روز جهانی روشنگری درباره خطرات ماین” نام گذاشته است. در این روز از پیمانی یادآوری می‌شود که برای حفظ جان صدها هزار تن در سراسر کره خاکی بسته شد . “پیمان ضد ماین” را ۱۶۲ کشور جهان امضا کرده‌‌اند.
در روز جهانی روشنگری درباره خطرات ماین، سازمان ملل متحد از همه کشورها می‌خواهد که از برنامه مبارزه با ماین‌گذاری حمایت کنند.
درحال حاضر۱۲۰ تا ۱۴۰ میلیون ماین در جهان کار گذاشته شده که ۴ میلیون آن باقی‌مانده ازجنگ جهانی دوم است و۲۳۰ میلیون ماین نیز در زرادخانه‌ها وجود دارد. سرعت ماین‌گذاری ۴ برابر بیش از سرعت خنثی‌سازی ماین‌ها است و گردآوری ماین‌های کارگذاشته شده کنونی به ۳۰۰ میلیارد دالر هزینه و هزار سال زمان نیاز دارد.
استفاده ازماین به عنوان یک تاکتیک نظامی بسیار بحث‌برانگیز است. ماین‌ها تفاوتی بین نظامیان وغیر نظامیان قایل نیستند و پس از پایان درگیری، همچنان خطرناک باقی‌مانده و زمین‌ها را تا مدتها گذرناپذیر و غیرقابل استفاده می‌کنند. در بسیاری از موارد هم مکان دقیق ماین‌گذاری مشخص نیست و این کار ماین‌روبی را دشوار و آهسته می‌کند.
تلاش بین‌المللی برای منع کاربرد ماین به ویژه ماین‌های ضد انسان در قالب پیمان اتاوا در سال ۱۹۹۷ با نام کامل کنوانسیون ممنوعیت استفاده، تولید، انبار و نقل‌وانتقال مین‌های ضد انسان و نابودی آن‌ها متجلی شده‌است. تا اکنون 156کشور با امضای این پیمان بین‌المللی پذیرفته‌اند که از تولید، استفاده، طراحی، ذخیره و تجارت ماین‌های ضد انسان خودداری کنند.
کشورهایی که به این پیمان نپیوسته‌اند سه عضو دایم شورای امنیت؛ چین، روسیه و امریکا قرار دارند. بر اساس گزارش ها ۱۲ کشور چین، کوبا، هند، ایران، میانمار، کوریای شمالی، کوریای جنوبی، پاکستان، روسیه، سنگاپور، امریکا و ویتنام همچنان تولیدکننده ماین ضد انسا هستند.کشورهای عضو پیمان اتاوا که تولید، استفاده، ذخیره و تجارت ماین‌های ضد انسان را ممنوع کرده‌است.
افغانستان بیشتر از چهار دهه قربانی انفجار ماین های پنهان شده در زیرزمین بوده است. اگر چه شمار دقیق تمام قربانیان ماین در افغانستان مشخص نیست اما سازمان های ماین پاکی می گویند بیشترین قربانیان ماین، ۹۲ در صد تمام موارد ثبت شده، مردان بوده اند. اضافه بر زیانهای انسانی، ماین ها خسارات هنگفت مالی بر اقتصادی ملی و محلی در افغانستان برجا گذاشته است. هیچگونه آماری در باره رقم اینگونه خسارات مالی تا حال ارائه نشده است. در گذشته افغانستان، همچنان، صدها میلیون دالر کمک های جهانی را هزینه پاکسازی ماین ها کرده است.
بیشترین ماین های ضد پرسونل در افغانستان در زمان تهاجم شوروی پیشین، ۱۹۷۹-۱۹۸۹، جابجا شد و گفته می شود که هیچ راهیاب ،نقشه ای از مناطق ماین گذاری شده وجود ندارد.افغانستان در سال ۲۰۰۳ به کنوانسیون اوتاوا پیوست و متعهد به عدم ساخت و استفاده از ماین و از بین بردن تمام ذخایر ماین شد.
به گفته موسسه ماین پاکی ، افغانستان تا سال ۲۰۲۳ بگونه کامل از وجود ماین پاک خواهد شد.
از چندین سال به این سو موسسات ماین پاکی داخلی و خارجی میلیون‌ها ماین را در ساحات مختلف کشور کشف و از بین برده‌اند و ده‌ها تن از کارمندان موسسات ماین پاکی نیز حین کشف و خنثی سازی ماین‌های جابجا شده کشته و زخمی شده‌اند.
به گفته باشندگان مناطق دور دست که هزاران مواشی‌شان نیزدرجریان انفجار ماین‌های جابجا شده از بین رفته است. افغان‌ها خاطره تلخ از ماین دارند و از مسوولین مربوط و موسسات خارجی می‌خواهند که در همکاری مشترک مالی و تخنیکی هر چه زودتر خاک کشور را از وجود ماین پاکسازی کرده تا زندگی دیگر افغان‌ها مصون شود. شهروندان در نتیجه انفجار ماین معلول شده بسیاری از معلولان معتاد شده وتعداد از آنان خود کشی کردند زیرا نفقه پیدا کرده نمی‌توانستند.
