پیاده گردی یا رمزصحتمندی

حمیدالله

بخش  سوم

-قدم زدن می‌تواند به شما در بهبود تعادل و مهارت‌های فیزیکی‌تان کمک کند. شما قادر خواهید بود که کنترل حرکات فیزیکی و هدفمند خود را افزایش بدهید. مهم است که بتوانید مهارت‌های فیزیکی خود را در هنگام بالا رفتن سن‌تان حفظ کنید.

از دست دادن مهارت فیزیکی می‌تواند منجر به زمین خوردن و سستی بیش‌تری شود. زمانی که در حال پیاده گردشی سریع هستید، در هر دست‌تان یک وزنه‌ی دو کیلویی حمل کنید. این کار به افزایش مهارت فیزیکی دست‌های‌تان کمک می‌کند.

حمل کردن وزنه در هر دست همچنین سبب می‌شود که انگشتان، مچ دست و دست‌های‌تان انعطاف‌پذیرتر شوند. از دست دادن توانایی حرکت سریع و موثر، باعث می‌شود که افراد مسن قادر به مراقبت از خود نباشند. با تمرین دادن عضلات خود، توسط پیاده گردشی روزانه و در حالی که وزنه در هر دست دارید، می‌توانید فرآیند از دست دادن توانایی حرکت سریع و موثر را کند کنید.

-هوش سیال توانای یادگیری ذاتی است. این نوع هوش بستگی به آموزش، تجربه یا یادگیری قبلی ندارد. بلکه به معنای توانایی فرد برای تفکر و پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات است. هوش سیال توسط قشر کمبربندی قدامی و قشر پیش پیشانی جانبی-خلفی مدیریت می‌شود. این هوش در اواخر دهه‌ی ۲۰ زندگی به اوج خود می‌رسد و کم‌کم یک زوال پایدار را آغاز می‌کند.

این زوال با زوال مرتبط با سن در مخچه‌ی راست مغز ارتباط دارد. این اختلال اغلب در افرادی که مبتلا به اوتیسم و سندرم آسپرگر هستند دیده می‌شود. ورزش باعث افزایش BDNF (فاکتور نورون‌زایی مشتق‌شده از مغز) می‌شود و ژن‌هایی را که به شناخت کمک می‌کنند، فعال می‌کند. هورمون ناشی از زوال نورون‌ها کورتیزول است که هیپوکمپوس را کوچک می‌کند. تصور بر این است که افزایش تمرینات هوازی با این مشکل مبارزه خواهد کرد. پیاده گردشی روزانه با سرعت بالا، نوع خوبی از تمرینات هوازی است. این تمرین به بهبود هوش سیال شما کمک خواهد کرد. راه رفتن سریع به طور روزانه با سخت کردن پوست شل شده و قوی‌تر کردن عضلات، قطعاً سبب خواهد شد که جوان‌تر به نظر برسید. راه رفتن روزانه همچنین جریان خون را در پوست شما افزایش می‌دهد، به این ترتیب چهره‌تان رنگ و لعاب و طراوت بیش‌تری خواهد داشت  و باقی قسمت‌های بدن‌تان نیز سالم‌تر و جوان‌تر به نظر خواهند رسید. بیرون رفتن به طور منظم و در هوای تازه سبب خواهد شد که ظاهری جوان‌تر پیدا کنید و به طور درونی نیز خود را جوان‌تر احساس کنید. پیاده گردشی روزانه باعث افزایش دسترسی بدن به ویتامین D می‌شود، و افزایش این ویتامین کمک‌تان می‌کند که احساس خوبی داشته باشید. پیاده گردشی روزانه به مدت ۳۰ دقیقه سبب می‌شود که به مرور با شادابی و طراوت بیش‌تری این کار را انجام بدهید، زیرا ویتامین D ناشی از خورشید تاثیر مثبتی روی خلق و خوی دارد. نیازی نیست که به مدت طولانی در معرض نور خورشید قرار بگیرید، فقط چند دقیقه در روز کافی است. برخی‌ها فراموش می‌کنند که یکی از بهترین منابع ویتامین D نور خورشید است.

اعتقاد بر این است که لیپوپروتئین کم‌چگالی (LDL) خطر بیماری قلبی و سایر بیماری‌های مزمن را در بدن افزایش می‌دهد.

ورزش باعث تحریک آنزیم‌هایی است که LDL را از خون خارج می‌کنند و آن را وارد کبد می‌کنند.

در آن‌جا LDL می‌تواند برای هضم استفاده شود و مواد زائد نیز از بدن خارج می‌شوند. ورزش، سایز ذرات پروتئینی که کلسترول را در بدن حمل می‌کنند، افزایش می‌دهد. ذرات کوچک‌تر می‌توانند با فشار وارد قلب و سایر قسمت‌های بدن شوند و آنها را تضعیف کنند. بنابراین ورزش با افزایش انداز‌ه‌ی ذرات پروتئینی به کاهش این فرآیند کمک می‌کند. تمرین مورد نیاز، فقط پیاده گردشی با ریتم متوسط نیست، بلکه پیاده گردشی شدید است که نوعی تمرین هوازی است، به این ترتیب  که باید روزانه ۳۰ تا ۴۰ دقیقه پیاده گردشی سریع داشته باشید.

-تحقیقات نشان می‌دهند که فعالیت بدنی با کاهش خطر ابتلا به سرطان ارتباط دارد. مطابق با گزارش‌ها احتمال ابتلا به سرطان روده‌ی بزرگ در افراد فعال ۲۴ درصد کم‌تر است.  زنان فعال کم‌تر در معرض خطر سرطان پستان هستند. برخی از گزارش‌ها نشان می‌دهند که خطر ابتلا به سرطان‌های دیگر نیز با فعالیت بدنی متوسط کاهش می‌یابد. گزارش شده‌است که سرطان مری، سرطان کبد و دیگران سرطان‌ها توسط ورزش کاهش می‌یابد. ورزش سطح برخی از هورمون‌ها مانند استروژن، انسولین و برخی فاکتورهای رشد را که باعث افزایش ریسک ابتلا به سرطان می‌شوند، کاهش می‌دهد. پیاده گردشی هضم غذا را سریع‌تر می‌کند، و به این ترتیب ریسک ابتلا به سرطان معده و سرطان‌های دستگاه گوارش را کاهش می‌دهد. گفته می‌شود که هر جا اکسیژن وجود دارد، سرطان نمی‌تواند رشد کند. پیاده گردشی باعث افزایش مقدار اکسیژن در بدن شما می‌شود.

-افراد مبتلا به آسم و اختلالات تنفسی اغلب معتقدند که ورزش برای آنها بد است و باعث بروز حملات آسم خواهد شد. اما این لزوماً درست نیست. ورزش برای افراد مبتلا به آسم مفید است. هرچند، سطح تمرین باید مناسب باشد. بدیهی است که شما دوست ندارید بیش از حد به خودتان فشار وارد کنید، اما راه رفتن به طور روزانه معمولاً برای بیماران مبتلا به آسم مفید است.

این ورزش سبک می‌تواند به آرامی شروع شود و هر زمانی که احساس راحتی می‌کنید، سریع‌تر شود. پیاده گردشی کمک خواهد کرد که مجاری تنفسی‌تان باز شوند و کمی راحت‌تر تنفس کنید. این کار ریه‌ها را تقویت می‌کند و به بهبود تنفس و کاهش علائم آسم کمک می‌کند. ریه‌های بیمار مبتلا به آسم حساسیت بیش‌تری نسبت به هوای سرد یا هوای خیلی گرم و گرده و سایر چیزهای موجود در هوا دارد.