در مسیر کمک به دیگران

حبيبي صالحي

خیر رسانی و رفع نیازمندی دیگران یکی از صفات عالی انسانی و یکی از اوصاف عالی و بزرگ اخلاق اسلامی است.

قرآن کریم برای رساندن خیرات و نیکی به دیگران را تاکید نموده و دستور سبقت و پیش‌تازی می‌دهد: “پس در نیکی‌ها بر یکدیگر سبقت و پیشی بگیرید” (مائده: ۴۸)

بسیاری از بزرگان امت خیررسانی به دیگران را بر برخی از عبادات بهتر خوانده اند. حضرت‌عبدالله‌ بن عباس رضی الله عنهما اعتکاف نشسته بود و آن را شکستاند و به خاطر رفع نیاز یک شخصی از مسجد بیرون شد. هنگامی‌که علت بیرون شدن از مسجد را پرسیدند، گفت: رفع نیاز این نیازمند بهتر از اعتکاف است.

امام زاهد، حضرت حسن بصری رحمه الله می‌گوید:

“مشيك في حاجة أخيك خيرٌ لك من حجة بعدَ حجة؛ رفتن شما برای رفع نیازمندی برادرت، بهتر از رفتن به حج های پی‌درپی است”. (لطائف المعارف)

ملت ما در فصل‌های مختلف سال، نیازمندی های مختلف و متعدد دارند، اما در فصل زمستان علاوه بر نیازمندی‌های دیگر، نیازمندی‌های مخصوص سرمای زمستان بر آن افزوده می‌گردد. این همه نیازمندی‌ها می‌طلبد که ما در کنار نیازمندان قرار بگیریم و برای رفع مشکلات و نیازهای آنان بکوشیم و هر خیری که از دست ما می‌آید به برادران و خواهران مسلمان خود برسانیم.

این‌که چه مشکلاتی وجود دارد؟ ما همه کسانی‌که در این جامعه‌ی افغانی زندگی می‌کنیم، می‌دانیم که مردم ما دچار چه مشکلاتی هستند و کدام نوع مشکل در آحاد افراد وخانواده‌های جامعه‌ی ما وجود دارد! باید تهیه وسایل گرمایشی در این روزهای سرد و یخ‌بندان زمستان از اولویت‌های خیر رسانی ما برای نیازمندان باشد؛ زیرا مردم جامعه ما طبق مقوله‌ای “الو بهتر از پلو” گرم شدن را بهتر از هر نوع خوراکی‌ها تلقی می‌کنند.

بسیاری در این روزهای زمستان برای ادای عمره می‌روند. هرچند که عمره در جای خود یک عبادت با فضیلت است، ولی اگر ایشان این پول عمره را در رفع حوایج و نیاز نیازمندان هزینه و مصرف کنند، بر اساس موقعیت فصل سرما، ثواب شان نسبت به عمره بیش‌تر و افزون‌تر خواهد بود.

به امید اینکه خیر کوشان ما به این جنبه‌های خیر رسانی توجه کنند و در این فرصت‌های حاد زمستانی به داد نیازمندان بی‌دست و پا برسند.