احداث جاده تجارتی واخان میان افغانستان و چین

جاده واخان میان افغانستان و چین به مرحله بهربرداری سپرده شدن نزدیک شده است. کشورما که محاط به خشکه است مستقیماً به بازارچین که درسطح جهان مشهوراست وصل میشود. تجارت افغانستان ازراه های بنادر پاکستان وتاجیکستان بامشکلات همراه میباشد. با شدن راه مستقیم واخان تجارباسهولت می تواند که محصولات وتولیدات شانرابه چِین صادرکنند وهمینگونه ازچین اموال وارد کنند. رونق گرفتن تجارت بین این دوکشورمنافع زیادی رابرای هردو جانب به همراه خواهدداشت. والی بدخشان اول دلوهنگام به رسانه ها گفته که کار ساخت جاده واخان به عنوان نقطه اتصال ترانزیت افغانستان و چین ادامه خواهد داشت. محمد ایوب خالد، والی ولایت بدخشان این جاده را یکی از شاهراه‌های حیاتی افغانستان دانسته که نقش موثر و سازنده در رشد اقتصادی این کشوررا دارد.

حدود 7 کیلومتر از این جاده باقی مانده که به زودی به پایان خواهد رسید و بعد از ساخت این جاده، افغانستان برای نخستین بار از مسیر زمینی به چین وصل خواهد شد.

کارجاده تا بهار سال آینده پایان میابد و احتمال ساخت این جاده به شکل قیرریزی شده و استاندارد توسط امارت اسلامِی وجود دارد. جاده واخان یکی از شاهراه های حیاتی افغانستان است و نقش موثر و سازنده‌ای در رشد اقتصادی جامعه ما خواهد داشت.

جاده واخان، افغانستان را مستقیم به کشور چین وصل می کند و این شاهراه از شهر فیض آباد مرکز ولایت بدخشان تا کوتل واخجیر در مرز چین حدود ۴۸۰ کیلومتر طول دارد.هچنین جاده واخان نقطه وصل ترانزیتی افغانستان با بخشی های از آسیای مرکزی نیز محسوب می شود. متخصصِین اقتصاد به این باورهستند که«تجارت خارجی یکی از کهن ترین مناسبات اقتصادی بین کشورهای مختلف جهان بوده و در رشد اقتصادی کشور ها نقش مهمی را بازی میکند. افغانستان که جزء جامعه جهانی به شمار میرود و برای انکشاف اقتصادی خود به منابع عایداتی نیاز شدید دارد باید به توسعه تجارت خارجی بیشتر سعی و تلاش نماید». تجارت خارجی از طریق تقویه صادرات میتواند منابع اسعاری را در اختیار کشور قرار دهد که بالاثر آن از یک طرف سطح عاید ملی در داخل کشور بالا رفته و از جانب دیگر قوه خرید وسایل ضروری را برای تقویه بخش های مانند زراعت، صنعت و سایر سکتورها میسر میسازد. چنانچه دانشمندآ دام اسمیت عقیده داشت که «تجارت بین ممالک که به تخصص و تقسیم کار بناء یافته باشد، به طرفین معامله نافع است». متاسفانه در سه دهه اخیر به علت جنگ های داخلی، افغانستان چندان روابط تجارتی با اکثر کشورهای جهان نداشته که واضحاً تاثیرات منفی را بر پیکر اقتصاد وارد نموده است و به یقین میتوان گفت که سهم تجارت خارجی در عایدات ملی کشور بسیار ناچیزبوده. موجودیت فساد در وزارت ترانسپورت درنظام های گذشته یکی از عوامل عدم توسعۀ ترانسپورت بوده است. میلیون‏ها دالر اختلاس در این وزارت‏خانه باعث کاهش اعتماد کمک های بین المللی شد. همچنان فساد و قاچاق مواد مخدر از طریق میدان هوایی کابل و نیز عدم مصونیت امنیتی در پروازها، موجب گردید تا پرواز طیاره ‏های آریانا در برخی ممالک لغو گردد. دستگیری قاچاق‏ بران مواد مخدر در میدان هوایی کابل و عدم تامین امنیت این میدان، مشکلات دیگری بودند که سبب کندی تجارت از این طریق شده بود. علاوه برآن رشوت وپول ستانی که از سوی مأمورین پولیس وترافیک در شاهراه‏ها از تاجران صورت می گرفت، بر روند تجارت تأثیر منفی گذاشت. پدیده های طبیعی و تولیدات زراعتی افغانستان عمدتاً شامل معدنیات گوناگون، سنگ های قیمتی وعادی، غله جات و میوه جات و.. میباشند. نظر به خصوصیات طبیعی و شرایط اقلیمی حدود اربعه، این سرزمین به مناطق گرم سیر و سرد سیر تقسیم شده است. لهذا تولیدات هر منطقه با هم متفاوت بوده و دارای عین تولیدات زراعتی نیستند و این موضوع را میتوان یک دلیل خوب برای تجارت داخلی عنوان کرد. بنابراین زمانی که از تجارت و تبادله سخن زده میشود، موضوع اساسی و با هم گره خورده همانا ترانسپورت است که در صدر مسائل و معاملات تجارتی قرار میگیرد و مسلم است که بدون موجودیت سیستم انتقالات ووسایل ترانسپورتی نمیتوان تجارت را انجام داد.اهمیت اقتصادی افغانستان با گذشت زمان برای کشورهای منطقه ارزش پیدامیکند.اینکه کشورما از راه جاده واخان به بازار چین وصل میشود درتاریخ تجارت افغانستان یک جهش شمرده میشود که برای هردو کشورفوایدی زیادی رابه همراه خواهد داشت.

نوری