گزارش

محرومیت کودکان از آموزش در فاریاب

شماری از باشندگان شهرمیمنه؛ مرکز ولایت فاریاب از نبود مراکز تعلیمی در مناطق شان شکایت دارند.

شماری از باشندگان شهرمیمنه؛ مرکز ولایت فاریاب از نبود مراکز تعلیمی در مناطق شان شکایت دارند. آنان می‌گویند که از یک دهه بدینسو به‌دلیل جنگ‌ها و محروم ماندن کودکان شان از آموزش، آنان به شهر مهاجرت کرده‌اند، اما در شهر نیز فرزندان شان به تعلیم و تربیه دسترسی ندارند.

شماری از بیجا شدگان در شهر میمنه از نبود مراکز تعلیمی برای فرزندان شان شکایت داشته و می‌گویند که آنان بیش از 10 سال است که به این شهر زندگی می‌کنند، اما کودکان شان از آموزش محروم استند.

آنان از مسئولان حکومت محلی و مرکزی و موسسات همکار در بخش آموزش می‌خواهند که به تعلیم و تربیه فرزندان شان توجه جدی داشته باشند.

سید صلاح الدین، باشنده منطقه دمقول شهر میمنه می‌گویدکه بیش از 3 هزار و 500  خانواده در این منطقه زندگی می‌کنند، اما فرزندان شان از آموزش محروم استند.

” همین کودکان ما 10 ساله و 12 ساله شده‌اند اما، بی‌سواد مانده‌اند. از 12 سال بدینسو که ما آمدیم، مکتب نداریم و یک مکتب ابتدایی آن طرف شاهراه است، اگر فرزندان مان را آنجا شامل کنیم، هرسال 5 تا 10 تن شان را موتر می‌زند. هیچ دولتی متوجه نشد که یک کورس سوادآموزی را به منطقۀ ما بیاورند تا فرزندان ما از آموزش محروم نشوند.»

درعین حال سید محمد، یکی دیگر از باشندگان شهر میمنه با ابراز نگرانی از آینده کودکان می‌گوید:”مکتب دور است، بعضی‌ها به شهر می‌روند و درس می‌خوانند. این کودکان را که می‌بینید همه بی‌سواد مانده‌اند. هیچ کسی توجه نمی‌کند، تمام کودکان ما در بی‌سرنوشتی بسر می‌برند.»

با این حال مولوی حفیظ الله معتصم باالله، رئیس معارف ولایت فاریاب با تایید مشکلات باشندگان این محل، می‌گوید که ریاست معارف نظر به نیازمندی باشندگان شهرمیمنه، پیشنهاد 4 باب مکتب ابتدائیه را به وزارت معارف کرده است که از آن جمله یک باب آن به منطقه دمقول اعمار می‌شود.

«از آن منطقه درخواستی آمده، درخواستی شان را دریافت کردیم و به وزارت پیشنهاد کردیم. بنابر مشوره خود وزارت معارف، تصمیم گرفتیم به مناطقی که از مکتب فاصله دارند، مکتب اعمار کنیم.»

منطقه دمقول در دو کیلومتری شهرمیمنه موقعیت دارد که باشندگان آن طی یک دهه اخیر از اثر جنگ‌های داخلی از ولسوالی‌های مختلف مهاجرت کرده و در این منطقه مسکن گزیده‌اند، اما آنان از هرنوع خدمات اولیه مانند: مکتب، کلینیک، آب آشامیدنی صحی و سرک محروم می‌باشند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *