سیاسیون فراری چرا در نشست دوحه، دعوت نشدند؟

احمد
جهان و کشورها به درستی دانسته اند که سیاسیون دوره‌ی سیاه جمهوریت و فراری دیگر در افغانستان موثر نیستند و از طرف ملت شریف این کشور طرد شده اند.
از همین جهت است که ازآن‌ها دراین نشست‌ها دعوتی صورت نمی‌گیرد و دیگر هیچ‌گونه اعتبار سیاسی ای ندارند.
جهان دانسته اند که آنان تیکه‌داران قومی ای بیش نبودند و مقصود شان هم فقط مال‌اندوزی، حیف‌ومیل و عیش‌ونوش بود و بس.
جهان و قدرت‌ها آنان را در بیست سال اشغال، من‌حیث ابزار استفاده کردند و با خوی و بوی شان بلدیت و آشنایی کامل پیدا کرده اند.
جهان و کشورها می‌دانند که آنان شایستگی رهبری را ندارند و از بینش و خِرد سیاسی برخوردار نیستند، تنها در فکر جاه و چوکی برای خود و فرزندان شان استند و خود را در غم ملک و ملت اصلا شریک نمی‌دانند.
از همین رو، آنان در انزوای سیاسی قرار گرفته اند و در نشست‌هایی برای تعیین سرنوشت ملت و حتی موضوعاتی که مربوط به افغانستان باشد، دعوت نمی‌شوند و به رأی و نظر شان اصلاً اعتباری داده نمی‌شود.
چون خارجی‌ها میدانند که آنان مهره‌های سوخته استند و دیگر درسیاست‌های کلان افغانستان، قابل استفاده نمی‌باشند.
خارجی‌ها آنان را در بیست سال اشغال، تِست و لابراتوار کردند و میدانند که آنان نه‌تنها در میان جامعه جایگاهی ندارند و از محبوبیتی برخوردار نیستند، بل‌که مطرود و منفور جامعه و ملت استند.
از همین رو دیگر به آنان ارج و اهمیتی قایل نیستند و در هیچ نشستی هم ازآنان دعوتی به عمل نمی‌آورند.
اما این سیاسیون خودخوانده و نافهم، هنوز هم خود را نشناخته اند، اعلامیه‌هایی از سویه‌بالا از طریق شبکه های مجازی صادر می‌کنند و خود را سیاست‌مدار و شخصیت می‌تراشند.
بی‌‌خبر ازاین‌که دیگر مورد تایید ملت هم نیستند و در نزد باداران خارجی شان هم آبرو و حیثیتی ندارند.
جنگ و تباهی را که به خاطر قدرت و چوکی در افغانستان به راه انداختند و دزدی‌های میلیاردی را که از حق ملت و بیت المال کردند، جایگاه شان را در بین ملت به زیر صفر برد و در نزد باداران خارجی شان نیز استفاده‌جو ، بی‌معنی و اشخاص بی‌نفوذ و غیر ملی معرفی شدند.
ملت افغانستان طرفدار نظامی است که اسلامی باشد و هم مفسدین را باید در چوکات نظام جا ندهند.
یکی از برازندگی‌های امارت اسلامی افغانستان این است که؛ با فساد و مفسدین شدیداً مبارزه و تقابل قرار دارد و هیچ مفسدی در چوکات این نظام اسلامی جای و جایگاهی نخواهند داشت.
چون مهره‌های مفسد، نظام را مفسد می‌سازند و ملت را از حکومت و دولت دور می‌کنند.
از همین جهت خواست ملت افغانستان هم این است که دیگر مفسدین دوره‌ی سیاه جمهوریت را باید در چوکات دولت، جا داده نشود و به عوض آنان از استعداد جوانان کشور و از کادرها و نخبگان علمی این سرزمین استفاده‌ی‌ معقول شود و برای آبادی و شکوفایی این سرزمین، تلاش‌ همه‌جانبه صورت گیرد.
ما درافغانستان کادرهای ورزیده و جوانان پراستعدادی داریم که برای پیشرفت و ترقی کشور اشد ضرورت مفید استند منافع اسلامی و ملی هم در رٲس آرمان‌ها و در محراق توجه شان قرار دارد.
زمامداران دوره‌ سیاه گذشته باید به جای شان بنشینند، از امکانات مادی گزافی که در بیست سال اشغال به دست آورده اند استفاده بکنند و بگذارند که ملت، دیگر خود سرنوشت خود را رقم بزنند و در ساختار و تشکیلات دولت خویش سهیم شوند و از استعداد خداداد خویش برای ترقی و انکشاف کشور خود استفاده نمایند.
به امید افغانستان آباد و شکوفا