فضیلت روزه روزه، سپر از جهنم

قسمت دوازدهم
حبیبی
فضیلت چهاردهم:
روزه برای روزه ‌دار وقایه و سپر از آتش جهنم است؛ زیرا دروازه‌های جهنم در ماه رمضان بسته می‌شوند، برای اینکه شیطان این دعوتگر جهنم در این ماه مبارک در زنجیرها بند می‌شود و دروازه‌های شهوات حرام و شرور و بدی‌ها قفل و بسته است، پیامبر گرامی صلی‌الله علیه و آله و سلم می‌فرماید:
الصوم جنة من النار. (محمد ترمذی، سنن الترمذي، ج 3 ص 136)
ترجمه: روزه سپر برای آتش دوزخ است.
در روایت دیگری می‌فرماید:
إِذَا جَاءَ رَمَضَانُ فُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ وَصُفِّدَتِ الشَّيَاطِينُ. (مسلم نیشاپوری، صحيح مسلم، ج 3 ص 121)
ترجمه: آنگاه‌که رمضان فرارسد، دَرهای بهشت باز و دَرهای جهنم بسته می‌شوند و شیاطین به زنجیرهای آهنین دربند کرده می‌شوند.
اکنون پس‌ازاین همه وقایه های الهی، ما روزه‌داران بکوشیم که حقوق و آداب روزه را کاملاً رعایت کنیم و از راه‌ دست یابی به تقوی و پرهیزگاری، نفس‌های اماره به بدی‌ها را، کنترول کنیم تا از همه شرور و بدی‌ها نیز وقایه شویم؛ چون افراد بسیاری‌اند که باوجود دربند بودن شیاطین، خود شیطنت‌ها انجام می‌دهند، این شیطنت‌ها از آدرس شیطان نه بلکه از ناحیه‌ای نفس‌های سرکش خود این اشخاص است که طغیان نموده و در کنترول نیامده است.
اگر آدمی حق رمضان را اداء کند و همواره در طاعات عباداتلإ حسنات و نیکی‌ها باشد، روزهای رمضان را در انجام روزه و ادای نمازها و انجام ذکر و تسبیحات و تلاوت‌های قرآن سپری کند و شب‌های آن را در نماز تراویح و دعا و استغفار و ادای تهجد و نماز شب بگذراند این‌چنین تمامی پیکرش را از انوار و برکات روزه و رمضان بهره‌مند کند، قطعاً روزه برای او سپر و وقایه در برابر شیطان و آتش جهنم است؛ زیرا با این حالت حتی طبایع انسان‌هايی که اندک‌ترین صلاحیت و استعداد صلاح را دارند به‌سوی رضای الهی متمایل می‌شوند و تقوی ‌پیشه می‌کنند و از شرور و خباثت‌های گونه گون نفرت می‌کنند، در این حالت است که دروازه‌های بهشت به استقبال این‌گونه اشخاص باز و دروازه‌های جهنم و هر چیزی که دعوت دهنده جهنم است، ازجمله شیطان، بسته و دربند می‌شوند، چون در این ماه مبارک اندک‌ترین عمل خیر، بسیار باارزش شده و چندین برابر افزون و قیمت پیدا می‌کند. ظاهر است که این بشارت‌ها به کسانی است که واقعاً مؤمن و قدردان حرمت و عظمت و برکت ماه رمضان هستند و روزه برای همین‌گونه افراد قلعه محکم و پناهگاه استوار حفاظت از جهنم و سائر گمراهی‌ها می‌گردد. حقا که پیامبر اکرم فرموده‌اند:
الصِّيَامُ جُنَّةٌ وَحِصْنٌ حَصِينٌ مِنَ النَّارِ. (نورالدین هیثمی، مجمع الزوائد ومنبع الفوائد، ج 3 ص 180)
ترجمه: روزه سپر و قلعه و پناهگاه محکم و استوار است.
اما کسانی که این ماه را نا قدری می‌کنند و خود را به خودی از برکات این ماه محروم می‌کنند، تابع نفس اماره و پیرو راه‌های شیاطین می‌شوند، شکی نیست که نه دروازه‌های جهنم به روی آن‌ها مغلق است و نه شیاطین در زنجیرها بسته هستند؛ چون این‌ها خود با اعمال زشت و نفس سرکش و پیروی از شیاطین، بهشت را به روی خود بسته و جهنم را بازکرده‌اند، شیطان را بر خود مسلط و از شهوات و گمراهی‌های نفس پیروی کرده‌اند. ازاین‌جهت پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم در روایتی فرموده‌اند: «الصَّومُ جُنَّةٌ مَا لَمْ يَخْرِقْهَا». (احمد نسائی، السنن الكبرى، ج 3 ص 137، ابن ابی شیبه، المصنف، ج 2 ص 273)
ترجمه: روزه سپر است، مادامی‌که آن را سوراخ و پاره نکند.
قطعاً روزه سپر است، به شرطی که این سپر سوراخ و پاره نگردد، اما گناه و معصیت افراد، سرکشی نفس و پیروی ایشان از شیطان، این سپر را پاره و ناکارا می‌کند. ازاین‌جهت در روایتی چنین روزه‌ای روزه‌دار غرق در گناه و مشغول در فضای معصیت را بی‌ارزش و ناکارا خوانده است و پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم بی‌توجهی خدای متعال را از چنین روزه و روزه‌دار اعلان می‌کند، پیامبر اکرم می‌فرماید:
«مَنْ لَمْ يَدَعْ قَوْلَ الزُّورِ وَالعَمَلَ بِهِ وَالجَهْلَ، فَلَيْسَ لِلَّهِ حَاجَةٌ أَنْ يَدَعَ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ». (محمد بخاری، صحيح البخاري، ج 8 ص 17)
ترجمه: شخص روزه‌ داری که سخن دروغ و کلام بیهوده و عمل به آن و نادانی‌ها را رها نکند، خدای متعال به گرسنه بودن و تشنه بودن وی نیازی ندارد.
یعنی تحمل تشنگی و گرسنگی روزه‌دار در طول روز با سخنان دروغ، باطل‌پیشگی و نادانی کردن‌ها، به بارگاه خدا ارزش ندارد؛ بنابراین برای وقایه درست از جهنم و شیاطین نیاز است که انسان روزه‌دار، تمامی اعضای بدن خویش و به‌ویژه دهان و زبان خود را از معاصی و منکرات و گناهان حفاظت کند، وگرنه خداوند«ج» به روزه همراه با گناه و اعمال زشت ارج نمی‌گذارد و نه چنین روزه‌ای سپر جهنم و شیطان می‌گردد.
خدایا! ما بندگان قدرناشناس فرصت‌های عطا کرده‌ای توییم.
بارالها! به توفیق قدردانی ماه مبارک این سپر بزرگ را عطا برای ما بفرما!