سعادت واقعی آن است که پروردگار از بنده خود راضی باشد

معاذ
برادر جوان: آیا از مردگان عبرت نمی‌گیری، آیا از عواقب كسالت و تنبلی پیشمان نمی‌شوی؟ افسوس بر آن غافلی كه واقعیت مرگ را شوخی تصور می‌كند و غافلی كه هر چه عمرش بیشتر می‌شود سقوط او وحشتناك‌تر می‌گردد.
هر انسانی به دنبال خوشبختی می‌گردد و راه‌های رسیدن به آن را جستجو می‌كند و برای از بین‌بردن موانع كوشش می‌كند ولی بسیاری از مردم خوشبختی را درک نمی‌كنند. بسیاری از مردم گمان می‌كنند خوشبختی در ثروت زیاد و داشتن قصر مجللی، موتر مدل بالا است، بعضی گمان می‌كنند در رسیدن به شهرت است و بعضی خوشبختی را در كسب مراتب می‌دانند و بعضی خوشبختی را در مسافرت و گشت‌و‌گذار و سفرهای خارجی و مشاهده دیدنی‌ها می‌دانند.
بعضی گمان می‌كنند خوشبختی در رسیدن به شهوات و لذات و انجام هر آنچه نفس اشتها می‌كند(بدون در نظر حرام و حلال) است. در واقع این‌ها حقیقت خوشبختی را نشناخته اند و قیمت و ارزش آن را نمی‌دانند؛ زیرا به ظاهر آن متوجه شدند و حقیقت خوشبختی را ترک كردند و به آنچه كه فنا و نابود می‌شود دل بستند.
سعادت واقعی، آن است كه بنده نیک پرورگار آن را احساس می‌كند.
خداوند می‌فرماید:
﴿مَنۡ عَمِلَ صَٰلِحا مِّن ذَكَرٍ أَوۡ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤۡمِن فَلَنُحۡيِيَنَّهُۥ حَيَوٰة طَيِّبَة وَلَنَجۡزِيَنَّهُمۡ أَجۡرَهُم بِأَحۡسَنِ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ ٩٧﴾ [النحل: ۹۷].
«هر زن و مردی كه اعمال صالح انجام دهد و مومن باشد حتما به او زندگی پاک و طیب عنایت می‌كنیم و پاداش آن‌ها را بهتر از آنچه كه عمل كردند می‌دهیم».
هر چند انسان سرمایه و مال داشته باشد و از آنها استفاده كند و دارای زن، ساختمان، وسیله‌ی نقلیه و غیره باشد خوشبختی را احساس نخواهد كرد مگر اینكه با طاعت و فرمانبرداری خدا به این فلاح و پیروزی دست یابد.
الله بزرگ می‌فرماید:
﴿وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَة ضَنكا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ ١٢٤﴾ [طه: ۱۳۴].
«كسی كه از یاد من غفلت كند و اعراض ورزد همانا برای او زندگی تنگ است و روز قیامت او را در حالی حشر می‌كنیم كه كور است».
روز قیامت این گروه آنچه كه در دنیا بدان لذت می‌جستند را فراموش می‌كنند و مومنین راستین نیز مشكلات و زحمات را كه به سبب فقر در دنیا متحمل می‌شدند فراموش خواهند
كرد.
حضرت رسول اكرم ﷺ می‌فرماید: «روز قیامت بنده‌ای كه در دنیا در نعمت و ناز بوده یكبار در جهنم غوطه داده می‌شود، سپس از او می‌پرسند:‌ای فرزند آدم! آیا در دنیا راحتی دیده‌ای؟ آیا بر تو نعمتی عرضه شده؟ می‌گوید به خدا، من هیچ نعمتی در دنیا ندیدم. و فردی در دنیا فقیر و بیچاره بوده او را در بهشت یک دور می‌گردانند پس از او سئوال می‌شود ای فرزند آدم! آیا در دنیا فقر و سختی دیده‌ای؟ می‌گوید: نه بخدا! هیچ سختی و مشكلی ندیدم». (مسلم)
و خداوند در كلام خود به این گروه اشاره می‌فرماید:
﴿يَوۡمَ يَأۡتِ لَا تَكَلَّمُ نَفۡسٌ إِلَّا بِإِذۡنِهِۦۚ فَمِنۡهُمۡ شَقِيّٞ وَسَعِيدٞ ١٠٥ فَأَمَّا ٱلَّذِينَ شَقُواْ فَفِي ٱلنَّارِ لَهُمۡ فِيهَا زَفِيرٞ وَشَهِيقٌ ١٠٦ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۚ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٞ لِّمَا يُرِيدُ ١٠٧ ۞وَأَمَّا ٱلَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي ٱلۡجَنَّةِ خَٰلِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ ٱلسَّمَٰوَٰتُ وَٱلۡأَرۡضُ إِلَّا مَا شَآءَ رَبُّكَۖ عَطَآءً غَيۡرَ مَجۡذُوذٖ ١٠٨﴾ [هود: ۱۰۵- ۱۰۸] «آن روز كه (قیامت و زمان مجازات) فرا می‌رسد، هیچ كس جز به اجازه‌ی او سخن نمی‌گوید گروهی بدبختند و گروهی خوشبخت* اما آنها كه بدبخت شدند در آتشند و برای آنان در آنجا «زفیر» و «شهیق» (ناله‌های طولانی دم و بازدم) است * جاودانه در آن خواهند ماند تا آسمانها و زمین برپاست مگر آنچه خداوند بخواهد. پروردگارت هر چه را بخواهد انجام می‌دهد! *اما آنها كه خوشبخت و سعادتمند شدند، جاودانه در بهشت خواهند ماند تا آسمانها و زمین برپاست، مگر آنچه پروردگارت بخواهد! بخششی است قطع نشدنی!».
ای برادر مسلمان! راه سعادت و پیروزی برایت مشخص شد و بر تو لازم است كه در آن قدم بگذاری و راه‌های دیگر را فراموش كنی.
خداوند می‌فرماید:
﴿وَأَنَّ هَٰذَا صِرَٰطِي مُسۡتَقِيما فَٱتَّبِعُوهُۖ وَلَا تَتَّبِعُواْ ٱلسُّبُلَ فَتَفَرَّقَ بِكُمۡ عَن سَبِيلِهِۦ﴾ [الأنعام: ۱۵۳].
«این است راه مستقیم من، از آن پیروی كنید و از راه‌های دیگر پیروی نكنید كه شما را از راه من دور می‌كنند».