به استقبال بهار بهار، فصل زیبایی و درخشندگی است

احمدشاه
بهار، فصل متفاوتی است که امتیازات فراوانی را با خود دارد و پرچم رنگینی را بر دوش میکشد.
زمین، باغ و سبزه همه بعد از چندماه افسردگی در این فصل، زنده میشوند و حیات تازه یی را آغاز مینمایند.
چکاوک، پرستو، قناری و چلهلهها در ساخسار درختان نغمهی زندگی نوین میسرایند و ترانهی شادمانی زمزمه میکنند.
درختان با باد بهار میرقصند و برگها با وزیدن نسیم عطرآگین صبحگاهی، در گوش سبزهها سرود بیداری میخوانند و یخبستگانِ زمستانی را انگیزهی تحرک میبخشند.
بهار، فصل تحرک و تلاش است و کاینات غالباً زندگی جدیدی را آغاز میکنند و در فکر آبادی و شکوفایی مجدد میشوند.
سبزهها سر از زمین بلند میکنند و توجه خورشید و مهتاب را به سوی خود فرا میخوانند و از ابرها مطالبهی قطراتِ باران رحمت مینمایند.
ابرها متقابلاً شیفتهی سبزهها اند و بر چهرهی درخشان گلها و لالهها آب میپاشند و کاکل فروافتادهی سنبل، سوری، مرسل، نسرین و… را با دستان لطیف خویش شستوشو میدهند.
پروین، زهره، ثریا، میچید، ناهید و… نیز سوسوزنان، سبزهها را نور و نوازش میدهند و گلها را رنگ و رونق میبخشند.
برفها نیز در آتش عشق سبزهها آب میشوند و ناخودآگاه از قلهها فرو میریزند و در دامنهها با جهانی از طراوت و تازگی به سرسبزی و زیبایی زمینها میپردازند.
رعدوبرقها نیز پِلکهایش را میمالند و از خواب گران خویش بر میخیزند و با قمچین انگیزه در گردن ابرها میکوبند و اشکِ ابرها را جاری میسازند.
دریاها با تلاطم و موجهای حیرتانگیزش بهسخاوت و احیاگری میپردازند و زمینهای لبخشک و تشنکام را سبز و سیراب میگردانند.
«حیوانات» نیز در کارزار بهاری بیتفاوت نیستند؛ سر از مطمورهی غفلت بیرون میکنند و زندگی شان را با شیوهی نوینی آغازگر میشوند.
کاینات همه تربیتیافتهی کانون الهی اسنند و هریک در هر فصلی از فصول روزگار، ایفای وظیفه میکنند و فرمان پروردگار خود را کماحقه بهجا میآورند.
در هر فصل، رمز و رازهای نهفته است و هر یک، تمثیل زیباییاست از قدرت الهی و حکمت آن ذات واجب الوجود.
بهار یکی از فصلهای پرحکمتیاست که رمز و راز عجیبی را در خود جا داده است و همهساله زیباییهای شگفتانگیزی را به نمایش میگذارد.
اگرچه در چهلوچند سال پسین، این فصل در کشور مان غالباً با جاری شدن خون آغاز یافته است، اما امسال از برکت خون شهدا، قهرمانیهای آزادمرداندشمنشکنو دعای داغداران میهن، با زنگ گوشنوازِ آرامش و امنیت آغاز میگردد و با دنیای شکوه و شکوفایی سفرهی خویش را در سرزمین مان، هموار میکند.
ملت زجردیدهی افغانستان، این بهار را با بذر گل صلح و ثبات، و غرس نهال صفا و صمیمیت آغاز خواهند کرد و سال پربار و پرمیمنتی را در پیش خواهند داشت.
ما افغانها، این فصل زیبا را چندروز بعد با شکران الهی جشن میگیریم و با ادای سجدهی شکرانه استقبال مینماییم.
انشاءالله تعالی.