با استعداد یابی، خلای به وجود آمده در ورزش را پر کنید
رشد و همگانی ساختن نخبه گان ورزش، بیشتر از آن چیزی است که امروز در کشور ما به چشم می‌خورد.
ماستر سپورت محمد یعقوب
رشد و همگانی ساختن نخبه گان ورزش، بیشتر از آن چیزی است که امروز در کشور ما به چشم می‌خورد. اما مشکل اینجاست که هنوز استعدادهای زیادی در کشور هستند که فرصت چهره‌یابی و ترقی به آن‌ها داده نشده است. توجه به این موضوع اهمیت استعدادیابی در سطح خرد و بزرگ را نشان می‌دهد.
کشف استعدادها مقوله‌ای مهم در ورزش محسوب می‌شود و توجه به آن، آینده این بخش را تضمین می‌کند. طی این سال‌ها برنامه‌های مختلفی در خصوص استعدادیابی در رده‌های مختلف انجام شده و کلپ ها، فدراسیون‌ها و هیئت‌های زیادی در آن نقش داشته‌اند. معمولاً فدراسیون‌ها با اعزام نمایندگان خود و برگزاری مسابقات و نمایشات خاص در ولایات ، ورزشکاران به‌ویژه در رده‌های پایه را کشف می‌کنند و از این طریق نخبگان را در برنامه‌های حمایتی خود قرار می‌دهند، تا در آینده ستاره‌های ورزش کشور لقب بگیرند.
پیدا کردن استعدادهای نهفته پروژه عظیمی است که تااکنون افتخارات زیادی را نصیب ورزش کشور کرده است و اگر مدیران ورزش با جدیت بیشتری این موضوع را پی‌گیری کنند، نه‌تنها نگران جایگزین ستاره‌ها و نسل‌های طلایی نخواهیم بود، بلکه باید منتظر ظهور ستارگان جدید ورزشی هم باشیم. برای رسیدن به این هدف، تدوین برنامه‌های کوتاه مدت ودراز مدت ضروری است.
این برنامه‌ها باید از سوی اساتید ورزش تأیید شود، و پس از گرفتن گواهی نامه و در نظر گرفتن بودجه لازم، در دستور کار همه بخش های ورزش قرار بگیرد. سرانجام بخاطر رسیدن به هدف مطلوب، این پروژه همکاری همه‌جانبه را می‌طلبد، از جانبی ریاست کمیته ملی المپیک و ورزش کشور باید نقش نظارتی‌اش را به خوبی ایفا کند، و عملکرد مدیران مسئول بابت این مسئله را مورد ارزیابی دقیق قرار دهد. از سوی دیگر فدراسیون‌ها، مدیریت‌های ورزشی ولایات و هیئت‌ها نیز باید همسو با برنامه استعدادیابی پیش بروند. در این مسیر آن‌ها موظف اند با جدیت و اهتمام هرچه بیشتر در جذب و کشف استعدادهای سراسر کشور تلاش کنند و اجازه ندهند، دوری مسافت یا سایر محدودیت ها در یک شهر و منطقه به سوختن یک استعداد بزرگ منجر شود. تشکیل کارگروه‌های ویژه برای شناسایی نخبه‌ها در رده‌های پایه نیز کمک بزرگی به این پروژه خواهد کرد.
استعدادیابی بحث جدیدی در ورزش ما نیست و در دهه‌های اخیر بارها طرح‌های متنوعی در این زمینه اجرا شده است، اما چالش اصلی زمانی پیش می‌آید که پروسه شناسایی چهره‌ها بعضاً به صورت سلیقه یی و پراگنده انجام می‌شود. اینکه با یک فراخوان عده‌ای از ورزشکاران نونهال و نوجوان را بدون برنامه گردهم بیاوریم و اخبار آن را با آب و تاب بازتاب دهیم، نتیجه مطلوبی در پی نخواهد داشت. اینگونه طرح‌ها باید با یک پشتوانه قوی فنی، کارشناسی و آینده‌نگری برگزار شوند، تا دستاورد لازم را داشته باشند و ثمره آن در عرصه‌های مهم به چشم آید.
در سال‌های گذشته برخی رشته‌ها با تکیه بر مدیریت قوی و با همکاری هیئت‌ها، ولایت های مختلف و همچنین ظرفیت‌ها، آموزش و پرورش و حتی ورزش در کلپ ها برای خود پشتوانه قوی در تمامی رده‌ها فراهم کرده‌اند، تاجایی‌که نگرانی از بابت رفتن ستاره‌ها و تغییر نسل ندارند. با مصدومیت یا بازنشستگی یک قهرمان ورزش نباید یک رشته و یک فدراسیون وارد بحران شود. اگر اساتید و مدیران ورزش به جای از دست دادن زمان و تلاش برای رسیدن به پست و مقام، کمی هم برای بها دادن به استعدادهای جوان وقت بگذارند، هرگز خلای از بابت تغییر نسل و جایگزینی نفرات احساس نخواهند کرد.
