اختلال روحی در کودکان

کوهکن
اختلالات روحی میتواند کودکان را در مقایسه با بزرگسالان و افراد مسن، به طرق مختلف تحت تأثیر قرار دهد. آگاهی از علایم و نشانه های اختلالات روحی یا خلقی در کودکان و نوجوانان بسیار مهم است، چون میتواند موجب تشخیص زودهنگام شود و از میزان آسیب بکاهد. گزینههای درمانی بسته به نوع اختلال و شدت آن، متفاوت است.
تشخیص اختلالات خلقی در کودکان دشوار است و باید توسط متخصصین انجام شود. گرچه اختلالات خلقی سالهای زیادی است که وجود دارد، اما در دهه 1980 که متخصصان سلامت روان علایم اختلالات خلقی در کودکان و نوجوانان را مورد مطالعه قرار دادند و آنها را طبقه بندی کردند.
اختلالات خلقی در کودکان انواع مختلفی دارد و هر کدام مجموعه ای از علایم و گزینههای درمانی خاص خود را دارند. در بسیاری از موارد ، زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به اختلالات خلقی هستند. این نشان میدهد که عوامل هورمونی و ژنتیکی در بروز این اختلالات نقش دارند. علاوه بر این اگر والدین یا خویشاوندان کودک به اختلالات خلقی مبتلا باشند، احتمال ابتلای کودک نیز افزایش پیدا میکند.
ممکن است تشخیص اختلال خلقی در کودکان دشوار باشد زیرا علایم این وضعیت با سایر بیماریهای روانی تداخل دارد. به همین دلیل اختلالات خلقی به احتمال زیاد در کودکان تشخیص داده نمیشود.
انواع اختلالات خلقی:
اختلال افسردگی عمده: اختلال افسردگی عمده بعنوان اختلال افسردگی ماژور نیز شناخته میشود. در این اختلال، افسردگی باعث ناراحتی یا تحریک پذیری مداوم میشود که میتواند بر زندگی روزمره کودک تأثیر منفی بگذارد. تشخیص افسردگی عمده در دوران کودکی میتواند پیش بینی کند که آیا کودک در آینده دچار افسردگی میشود یا خیر؟ به طور معمول برای درمان این وضعیت، رفتار درمانی شناختی، روان درمانی بین فردی، خانواده درمانی و مصرف ادویه توصیه میشود.
اختلال افسردگی خفیف: این اختلال را در کودکان به عنوان یک اختلال افسردگی مداوم طبقه بندی میکنند. دیستیمیا که به افسردگی خویی نیز معروف است، دختران را بیشتر از پسران مبتلا میکند. به منظور تشخیص کودکان باید حداقل دو سال علایم افسردگی را نشان دهند. بسیاری از روش های درمانی که به درمان افسردگی عمده کمک میکنند، میتواند برای درمان خفیف در کودکان نیز مورد استفاده قرار بگیرند.
اختلال دوقطبی: اختلال دوقطبی در کودکان میتواند کمی متفاوت از اختلال دوقطبی در بزرگسالان یا نوجوانان باشد. اما بطور عموم اختلال دوقطبی با نوسانات شدید خلقی و دورههای افسردگی و شیدایی مشخص می شود. افراد مبتلا به این وضعیت ممکن است حالت شیدایی (احساس سرخوشی، خوش بینی افراطی) و دوره های افسردگی (علایم افسردگی) را تجربه کنند. علایم اختلال دوقطبی شامل علایم غیر طبیعی، ریسک پذیری، عدم تمرکز، بیخوابی یا اختلال در تمایلات جسمی است. کودکان مبتلا به اختلال دو قطبی در طول دوره افسردگی ممکن است ناراحت شوند، مکرراً از وضعیت سلامتی خود شکایت کنند، احساس ناامیدی و بیارزشی کنند یا به مرگ فکر کنند. اختلال دوقطبی در نوجوانان مشابه این اختلال در کودکان است، اما علایم آن میتواند شدیدتر و خطرناکتر باشد. نوجوانان ممکن است در روابط دوستانه خود یا تعامل با اعضای خانوادهشان دچار مشکل شوند. به طور معمول اختلال دوقطبی در کودکان یا نوجوانان با روان درمانی، خانواده درمانی، رفتار درمانی شناختی و ادویه جات مختلف تداوی میشود.
اختلال خلقی ناشی از یک بیماری دیگر: کودک ممکن است در نتیجه ابتلا به یک بیماری خاص علایم اختلال خلقی را نشان دهد. ابتلا به برخی از بیماریها مانند آسیب های جسمی، عفونتهای شدید، تشخیص سرطان یا سایر بیماریهای طولانی مدت ممکن است باعث بروز اختلالات خلقی شوند. درمان این موارد به احتمال زیاد بستگی به اختلال خلقی و بیماری شخص دارد.