اجتماعی

ارتباط سالم با نوجوانان

شرایط و محیط زندگی امروزه در تمام اکناف و گوشه های پهناور جهان هستی تقربیا یکسان می‌باشد.

امان الله

شرایط و محیط زندگی امروزه در تمام اکناف و گوشه های پهناور جهان هستی تقربیا یکسان می‌باشد. باید رفتار و گفتار با نوجوانان جامع و گسترده

به همین دلیل است که بعد از ایجاد تشکیل خانوداه یکی از مشکلات نوجوانان پیدا نکردن فضا و ماحول مناسب در خانواده برای بیان احساسات درونی، بیرونی و هیجان‌های شان است.

البته در وضعیت کنونی چنین دغدغه ذهنی‌ای برای والدین هم نیز وجود دارد. پدر و مادر یک نوجوان معمولاً برای پیدا کردن زبان مشترک افهام و تفهیم بین خود و فرزندشان به مشکل بر می‌خورند و ده ها مثال در این مورد نیز وجود دارد. حتی گاهی آشنا نبودن والدین با نحوه صحیح برخورد با یک نوجوان چه دختر باشه یا پسر، کیلومترها فاصله بین آنها و فرزندشان ایجاد می‌کند.

در واقع برقراری ارتباط با نوجوانان مهارتی قابل یادگیری و بسیار پر اهمیت است. دانش و علم امروزه ثابت ساخته است که باید جوانان چه پسر یا دختر قبل از آغاز دوره شناخت خودی و پیوند نامزادی خویش مطالعات پیرامون مهارت های پرورش ذهنی و بدنی اطفال آینده که تربیت شان به دوش مادر و پدر می‌باشد تحقیق همه جانبه نموده و آشنایی کامل داشته و از معایب و مزایای خانوادگی سرخلاص باشند وگرنه از عهده مسئولیت ایمانی و انسانی خویش درست برآمده نمی‌توانند. در حالی که اکثریت جوانان امروزی در خلای معلوماتی قرار دارند و هیچ مهارت زندگی سالم و مشترک را بلد نیستند. تمام تقصیرات و نواقص را به دوش پدر و مادر حواله می‌کنند.

به همین دلیل است روان‌شناسان اشاره می‌کنند که از او سوال کنید ولی قضاوت نکنید، اگر می خواهید سر حرف را با فرزند نوجوان خود باز کنید و در مورد یکی از رفتارهای خاص او صحبت کنید، یک نکته مهم را به خاطر بسپارید: «احترام گذاشتن به شخصیت نوجوان اولین قدم برای نتیجه دادن این بحث است.» همیشه فرض را بر این بگذارید که فرزند شما دلیلی منطقی برای انجام کارهای خود داشته است.

وقتی والدین یاد بگیرند برای توصیف رفتارها،  گفتار ها و کردار های نوجوانان واژه های «غلط» و «احمقانه» را به کار نبرند، فرزندان هم راحت تر با پدر و مادر خود درد دل خواهند کرد. «پرنتلین پلوس» یکی از موسسات معروف در زمینه روان شناسی نوجوانان در آمریکاست. متخصصان این موسسه به والدین پیشنهاد می‌کنند: «طوری رفتار نکنید که انگار شما همه بایدها و نبایدها را می دانید. برای اینکه فرزندتان اجازه مداخله در مشکلات شخصی‌اش را به شما بدهد، بهتر است به او بفهمانید نگران او هستید.

مثلاً بگویید که امروز مثل همیشه نیستی، نمی دانم چه موضوعی پیش آمده اما برای هر نوع کمکی می‌توانی روی من حساب کنی.» اینجاست اعتماد سازی و وحدت همدلی بین خانواده مستحکم و پایدارتر می‌شود و زمینه های خوشبختی و آرامش روحی و روانی را مساعد ساخته و دیگر بی گفتی و مشکل‌زدایی طرفین حل و فصل می‌گردد.

بزرگترین مرکز و پایتخت شناخت و تطبیق عدالت، خانواده است. اگر فرض براین باشد که عدالت ، صداقت و… را آموزش ببینیم و آن را در جامعه و محیط اطراف و محل زندگی و کار تطبیق نماییم باید اولاً آنرا در خانواده بیاموزیم، در حقیقت استاد اصلی همین پدر و مادر می‌باشند. پس جامعه دیگر گرفتار بی عدالتی و قانون شکنی قرار نمی‌گیرد چرا که اهل آن تربیت سالم و پرورش درست دیده اند و از مزایا و معایب خوبی و بدی آگاهی کامل دارند دست به اعمال ناپسند نمی زنند.

یک مثل که میگویند یک طفل را سرپرستی کردن و بالاخره بزرگ ساختن مانند اینست که یک شهر را آباد کنی، البته هدف تنها خورد و نوش آن نیست بلکه آموختن مهارت های درونی، بیرونی و اجتماعی آن می‌باشد.

به امید موفقیت همه فرزندان سرزمین مان و همه ی امت اسلامی.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن