سیاسی

از غارت‌ «رژیم دست‌نشانده» تا عِمارت «حکومت آزاده»

اولین خشت و نهاد جمهوریت در دوران سیاه اشغال توسط خارجی‌ها «امریکا و ناتو»نهادینه و بنیان گزاری شد.

اولین خشت و نهاد جمهوریت در دوران سیاه اشغال توسط خارجی‌ها «امریکا و ناتو»نهادینه و بنیان گزاری شد.

به همین اساس منافع دولت‌های خارجی در اولویت و صدر پروپوزل‌ها قرار داشت، در هر نوع تحرک و اقدام فوائد و ضرر امریکا، ناتو و کشور‌های همسایه سنجیده و مورد کنکاش قرار می‌گرفت.

قوت، قدرت و پول از امریکا بود، طبعاً فرمان هم باید از کنگره آنها صادر و به حلقوم اجیران پایتخت‌نشین انداخته می‌شد، ضرب المثل مشهور است: «آنکه نان دهد فرمان دهد.»

به همین علت بود که در طول دو دهه «حاکمیت جمهوریت» شاهد آبادی، ترقی اقتصادی و ابتکار به اتکاء صادرات و انگیزهِ به آن وجود نداشت، همیشه منافع خارجی‌ها و جیب جنگ‌سالاران به منافع ملی افغان‌ها مقدم بود.

اما اگر به دو سال‌ونیم حاکمیت امارت اسلامی نگاه مسئولانه و ژرف در تمام ابعاد داشته باشیم، درمیابیم که حکومت امارت اسلامی بناء به استقلال تصمیم‌گیری و آزادی مطلق که دارد، هر نوع اعمار و اقدامی را به اساس منافع ملی افغان‌ها به رغم اختلاف شدید و بروز تنش با کشور‌های همسایه و جهان پلان‌گزاری و به عرصه اجراء می‌‌رساند.

به عنوان مثال:

۱- وقتی فاز اول کانال قوشتیپه به عرصه تکمیل رسید، رئیس جمهور ازبیکستان اعتراض نمود، که ساخت کانال قوشتیپه به معنای قطع آب از کشور‌ ازبیکستان می‌باشد، امارت اسلامی باید در این عرصه تجدید نظر کنند.

۲- آب سد کمال‌خان و کجکی به طرف ایران رها نشد، رئیس جمهور ایران امارت اسلامی را هشدار داد.

۳- تصامیم برای سروی بند کنر در حال انجام بود،‌ مقامات پاکستان تهدید نمودند، که ساخت سد کنر به معنای تشدید تنش و احتمال رویاروی پاکستان و امارت اسلامی را تقویت می‌کند.

اما این همه تهدیدات و هشدارها نتوانسته که تصامیم قاطع امارت اسلامی را خدشه‌دار و مضطرب سازد.

جهان و کشور‌های همسایه دانسته و اذعان نموده، که امارت اسلامی در عرصه اقتصاد با اتکاء به منابع داخلی و ارتقاء صادرات با وجود تحریم‌ها، گام‌های بلند و قدرتمندی برداشته است.

آن عده از کشور‌های مغرض که میخواهند، سد راه پلان‌های اقتصادی و اِعماری امارت اسلامی شوند، با سراسیمه گی مواجه شده است، گاهی دامن آمریکا گاهی دامن کشور‌های همسایه را برای اختلال این پروژه‌‌ها چنگ می‌‌زنند، که این خودش نشان‌دهنده عزم قوی و متین امارت اسلامی برای آبادی هستند.

ان شاءالله این کشتی پربار را امارت اسلامی از دریای طوفانی هجوم گرانِ اِختلال‌گر خواهد گذراند و به ایستگاه مقصود لنگر خواهد زد.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *