مردم: نگرانی مردم از میزان آلودگی هوای شهر کابل

گزارشگر: نجيب

دراین اواخرهوای شهر کابل با آلودگی بیشتر، هشدار جدی را متوجه صحت و سلامتی جسمی، روحی و روانی شهروندان ساخته است و مردم از این ناحیه با امراض گونه گونی مواجه شده اند در رابطه به موضوع، گزارشگر روزنامه ملی انیس پیرامون آلودگی هوای شهرکابل با چندتن از شهروندان گفت و شنودی را انجام داده است که توجه خوانندگان را به آن معطوف می‌داریم.

فتح الله یک تن از دست فروشان در پایتخت که بیشتر اوقات صبح و شام با این پدیده کشنده دست و گریبان است چنین می گوید: با فرارسیدن فصل زمستان مشکلات مردم ما دوچندان می شود، متأسفانه در دیگر ممالک ملت و مردم آن تابع قانوان و مقررات بوده و هشدارهایی از طرف نهادها و اداره حفاظت محیط زیست برایشان داده می شود و آنان نیز از آن پیروی می کنند و مطابق شرایط کشور خود را آماده ساخته و از خطرات و آسیب های آلودگی هوا جلوگیر کرده با بخش محیط زیست و شاروالی همکاری می نمایند و صحت و سلامتی را به خانه های خود می برند اما برعکس در کشور ما چنین روحیه و انگیزه اصلاً وجود ندارده و عده‌یی درد و رنج و آسیب های کشنده و مسموم زا را به خانه های خویش انتقال می دهند و فرزند و عیال خانواده شان را با آن آغشته می سازند، شکوه و ناله‌ی شان زمین و زمان را گرفته است که مسئولین توجه نمی کنند و آلودگی دارد از ما قربانی می گیرد. اگر منطقاً فکر کنیم نباید دولت را مقصر دانست‌ البته کم کاری هایی وجود دارد اما این مردم و ملت اند از موادهای سوختی استفاده می کنند که مسبب آلودگی هوای شهرکابل می گردد است. نباید فراموش کرد، آن عده از خانواده های فقیر و بی بضاعت که توان خرید چوب و مواد سوختی را ندارند باید به مشکل آنان ارج گزاری شود ولی بیشتر کسانی که از قانون سرپیچی می کنند پولداران و ثروت مندان هستند.

همچنان نهادهای مسئول دربخش های مختلف آلودگی هوا درشهر کابل و نقاط کشور برنامه های آگاهی دهی را در نظر نمی گیرند، و آسیب شناسی دقیق صورت نگرفته است. به نظر من شامل ساختن مضمون محیط زیست درنصاب تعلیمی کشور مثلاً مضمون حقوق محیط زیست، جامعه شناسی محیط زیست، ادبیات محیط زیست و… امر ضروری و حیاتی می باشد. در حالی که افغانستان در۱۴ کنوانسیون  بین المللی عضویت دارد. آمار جهانی نشان می دهد که از۶۵ الی ۷۰ درصد شهرها آلودگی شان از منابع سیار است یعنی از موترهای دودزا صنف های نانوائی، سقاوه ها، داش ها و. همچنان اگر برنامه گازی سازی موترها در کشور طرح ریزی گردد این موارد دیگری است که می تواند از آلوده ساختن محیط زیست جلوگیری گردد.

همایون کارشناس محیط زیست در مورد آلودگی و  ذرات آغشته آن دیدگاه خویش را چنین ابراز نمود:هوای شهرکابل در حال حاضرسه برابرآلوده تر و خطرناک تر ازهوای دیگرشهرها است.غلظت ذرات معلق هوای کابل تا حدود کم وبیش از ۵۰۰ مایکرون گرام دریک مترمکعب می رسد. درحالی که بیشتراز۱۵۰ مایکروگرام آن خطر ناک دانسته می‌شود. اما در شرایط کنونی که بیش از۵۰ درصد جاده های شهرکابل آسفالت نشده اند و این معضل ازعلت های اصلی آلوده شدن هوای شهر کابل به شمار می‌رود.

ذرات معلق اجزای ریزمایع و جامدی است که منابع آن در شهرما زغال سنگ، فابریکه های ذوب آهن، کارخانه های خشت پزی، گچ پزی و… است. غرب کابل، کوتل خیرخانه و مرکزشهراز آلوده ترین بخش های کابل اند، ذرات معلق گاهی انسان ها را با تکالیف جلدی، چشمی، موی رفتگی، حمله قلبی و سرطان شش ها مواجه ساخته و باعث مرگ و میر کودکان می شود.  ارقام و آماری را که اداره ملی حفاظت محیط زیست به همکاری بانک انکشاف آسیایی دررابطه به چگونگی کیفیت هوای شهر کابل درسال ۱۳۸۶خورشیدی انجام داده بودند گفته شده میزان ذرات معلق تقریباً ۱۷۶۰۰ تن بالای استندردها می باشد. هم چنان نایتروجن اکساید، کاربن دای اکساید، سلفردای اکساید، کاربن مونوکساید، که مجموعاً میزان آلاینده ها آن بیش از(۸۰۰)هزار تن درسال بوده است که آلاینده های ثانویه مشکلاتی را بوجود می آورد و تاثرات منفی را در قبال داشته که برای سلامت انسان ها، حیوانات ونباتات مضر و خطرناک دانسته می شود. سلفردای اکساید عنصری است که در اثر آکسجن هوا تعامل کرده آلاینده ثانویه را بنام باران های اسیدی تولید می‌کند. باران های اسیدی سبب تخریب ابدات تاریخی، ساختمانی، سنگ فرشها، موترها و… می شود. برعلاوه آن ذرات معلق آلاینده دو نوع است.

ذرات معلق خطرناک که ۲.۵ و۱۰ مایکرون درهرمترمکعب هوا می‌باشد که این دو آلاینده هم ازسطح استندردها بالا اند. واستندرد های جهانی در سطح پائین قرار دارد که تا ۲۰ مایکرون درهرمتر مکعب است. ذرات معلق براساس حجم تشخیص و اندازه اش تعین می‌شود.

احمدفضل احمدی باشنده شهرکابل در باره میزان آلودگی هوای کابل و پیامدهای منفی آن نظرخویش را نیز بیان داشت: اگردر واقع موشکافی دقیق و مناسب با اوضاع جهان و کشورهای همسایه داشته باشیم می بینیم که شهرما در چه وضعیت ناگوارقراردارد و این آلودی و گردوغبارآن چه قدر به صحت و سلامتی انسان ها و حتی حیوانات صدمات کوبنده و خطر آفرین می زند.  چون درترکیب این آلودگی هوا و گردوغبار چه قدر مواد شیمایی و سمی خطرناک وجود دارد از استفاده زغال سنگ آغاز و انواع تیر موترها و… شروع می شود و آغاز یک پایان است و بنام مرگ خاموش یاد می شود.

درحال که بیشتراین آلاینده ها از سرب، فلزات سنگین، جو، سیماب و همچنان مواد رادیواکتیف و در کنارش خطرجدی تری زباله های آن است، چرا که زباله های آن هیچ وقت از بین نمی‌رود حتا کشورهای پیشرفته جهان بخاطرجلوگیری از این مواد سمی که برای مسموم ساختن انسان خیلی خطر ساز است پول های زیادی مصرف می رسانند.

داکتر اسماعل متخصص داخله عمومی در مورد راهکار برای جلوگیری از بحران آلودگی چنین می گوید: توصیه ما به کسانکی تکالف قلبی وشیش دارند وکودکان وافراد محسین باید درروزهای گردآلود ازخانه بیرون نشوند وشهروندان باید بیشتر معایات مصرف نمایند که قدرت مقاومت بدن را بالا می برد وهم چنان از ماسک استفاده نمایند، دیگراینکه در خانه آب داغ را برای تبخیر بانند تا آلاینده ها را برخود جذب نماید. این آلاینده ها ازطریق بینی مستقیم داخل شیش ها شده و شیش ها را التهابی می سازد و یا خون را سرطانی می کند. صحت یعنی سلامتی و تن درستی.

راشید سرداری باشنده کابل از مردم ودولت چنین خواست و توقع دارد: خواست ما اولاً ازمردم اینست که از افزایش آلودگی هوا جلوگیری نماید یعنی اینکه در قسمت پاکی محیط زیست با شاروالی همکاری نموده تا در یک محیط صحی وسالم زندگی کنیم و فرهنگ شهرنشینی را رعایت نمایند چون رسالت ایمانی وانسانی تمام مردم است. ثایناً از دولت انتظار داریم که سبز نگر را رشد داد بخاطرکه دولت تمثل کننده شهرپاک و کشور عاری از آلودگی هوا است.