نقش همبستگی در حل مشکلات محیطی

عبدالحلیم باخرد

بدون شک افغانستان کشوری است که، هرازگاهی بعضی مناطق دور دست آن دارای مشکلات محیطی مانند؛ نبود راه مواصلاتی، مکتب، مدرسه ، کمبود آب آشامیدنی صحی، دور بودن مراکز درمانی و نبود برق…اند، این ها همه از جمله مشکلاتی است که باشندگان مناطق دور افتاده و صعب العبور به آن مواجه اند. درصورتی که اهالی محل درهر منطقه و ناحیه‌ی این سرزمین باهم همبستگی و اتحاد داشته باشند می توانند در حل مشکلات محیطی خویش مؤفق گردند، زیرا مشکلات محیطی، مشکلاتی است که همه اهالی محل با آن دست و گریبان اند، درصورتی که آنها برای حل مشکلات محیطی خویش متحد و یک دست نباشند و با مشوره راه های حل آن را جستجو ننمایند، آنها نخواهند توانست برای آن راه حلی را بیابند. اما بعید بنظر می رسد که هر فرد به تنهایی بتواند مشکلات محیطی را حل نماید. مشوره‌ی اهالی محل برای حل مشکلات محیطی خویش در هر ناحیه و منطقه ای می تواند نتایج مثبتی را در پی داشته باشد و مؤثر تمام شود. اگر آنها در حل مشکلات محیطی خویش نتوانند مؤفق گردند، درصورت همکار بودن آنها با نهاد های مسؤل آنها خواهند توانست در حل مشکلات محیطی خویش مؤفق گردند. برخلاف، عدم همبستگی و اتحاد اهالی محل می تواند باعث آن گردد، مشکلات محیطی با گذشت زمان کماکان پا برجا بماند و هیچ فردی از اهالی محل در قبال آن مسئولیتی را به عهده نگیرد و هرکس براساس منافع شخصی خویش در این باره ابراز نظر نماید. این عدم وحدت نظر اهالی محل روی حل مشکلات محیطی باعث خواهد شد که نهاد های مسئول نیز نتوانند آنها را در حل مشکلات محیطی شان کمک نمایند. از این رو نیاز است که برای حل مشکلات محیطی در هر گوشه و کنار این سرزمین ، باشندگان آن اتحاد و همبستگی خویش را حفظ کنند و همه برای یافتن راه حل، باهم مشوره و مصلحت نمایند و نظر واحد را داشته باشند، در این صورت است که هم نهاد های خیریه، سازمان های بشری و نهاد های مسئول خواهند توانست برای حل مشکلات آنها راه حلی را بیابند و به زودی اقدام نمایند. از جمله می توان به عدم دسترسی باشندگان نواحی مناطق دور افتاده اشاره کرد، درصورتی که اهالی محل برای ساختن مرکز صحی قطعه زمینی را در اختیار نهادهای متذکره قرار دهند در این صورت است که نهاد های خیریه، سازمان های کمک کننده و مسئول خواهند توانست آنها را در این راستا کمک نمایند و از این بابت مشکل آنها حل گردد، به این ترتیب اهالی محل خواهند توانست به خدمات صحی دسترسی داشته باشند. همین گونه، اگر اهالی محل برای اعمار مکتب قطعه زمنیی را در اختیاری نهاد های خیریه، کمک کننده و مسئول قرار دهند، در این صورت است که نهاد های مسئول خواهند توانست دراعمارآن به زودی اقدام نمایند و از این بابت مشکل اهالی محل رفع گردد. بنابراین چه خوب خواهد شد که باشندگان این سرزمین در هرگوشه و کنار به هدف حل مشکلات خویش دست همکاری و هم یاری باهم دراز کنند تا بتوانند برمشکلات محیطی خویش فایق آیند. از این گذشته، اتحاد و همبستگی شهروندان می تواند در تأمین امنیت نیز نقش مهمی را بازی کند، نهاد های مسئول بتوانند در زمینه‌ی عرضه خدمات به آنها کمک نمایند تا مشکلات آنها در بخش های گونه گون رفع گردد. از جانب دیگر، درصورتی که اهالی محل باهم متحد و یک دست باشند آنها می توانند برای حل مشکلات خویش، هزینه کنند و مصارف اعمار بسیاری از تأسیسات عام المنفعه را مانند، اعمار شفاخانه ها، مکاتب، مدارس، راه های مواصلاتی، بندهای کوچک برق آبی و… از هزینه های جمعی شان بپردازند. اعمار تأسیسات عام المنفعه با پول اهالی محل باعث خواهد شد، اهالی محل در نگهداری، پاکی و نظافت آن بیشتر سهم گیرند و توجه کنند. در برخی از موارد دیده شده است که مراکزدرمانی، مکاتب و ذخایر آب آشامیدنی که توسط نهاد های خیریه در برخی از نقاط کشور ساخته شده است، اهالی محل در حفظ و نگهداشت آن چندان توجه ننموده و از آن مراقبت نکرده اند، این باعث گردیده است که این تأسیسات عام المنفعه بزودی تخریب گردد. بنابراین گفته می توانیم درصورتی که اهالی محل خود با پول خویش مکاتب، مدارس و شفاخانه ها را اعمار نمایند در این صورت است که، آنها از این تأسیسات مانند خانه‌ی خویش مراقبت خواهند نمود. زیرا آنها فکر می کنند با خراب شدن این تأسیسات آنها دوباره مجبور می شوند برای اعمار این تأسیسات هزینه کنند و مصارف آن را از جیب خویش بپردازند.افزون براین ها، اتحاد و همبستگی اهالی محل در هر ناحیه و منطقه‌ی این سرزمین می تواند باشندگان نواحی مختلف را مسئولیت پذیر سازد تا آنها بتوانند مسئولیت های خویش را به وجه احسن انجام دهند، در زمان مشکلات دست یکدیگر را بگیرند و به مشکلات هم رسیدگی نمایند، یعنی؛ در شادی و غم یکدیگر خود را شریک بدانند. افرادی که از نظر مالی در وضعیت بهتری قرار دارند، به افرادی فقیر و نیازمند رسیدگی نمایند و دست آنها را بگیرند. این می تواند در تحکیم پایه های اخوت و برادری در میان اهالی محل نقش مؤثر و مفیدی را بازی کند. در نتیجه آنها خواهند توانست  برمشکلات خویش در همه بخش ها فایق آیند. در این راستا علما، متنفذین و افراد آگاه مسئولیت بزرگی را به عهده دارند که آنها باشندگان مناطق مختلف این سرزمین را به اتحاد، وحدت و همدلی فراخوانند تا همه باشندگان این سرزمین بتوانند در سایه وحدت و یک پارچگی زندگی خوشی داشته باشند و در هنگام مواجه شدن به مشکل، دست یکدیگر را بگیرند و به یاری یکدیگر بشتابند.