مجمع عمومی سازمان ملل؛ باید به مشکلات عینی در جهان توجه داشته باشد

وضعیت جهانی متلهب و نگران کننده است، دشوارهای کنونی در جهان، مسئولیت‌های زیادی را متوجه سازمان ملل کرده است که باید به آن رسیده‌گی شود.

مبصر آژانس باخترمینگارد؛ هفتادوهشتمین مجمع عمومی سازمان ملل برگزارشده است، آنهم در شرایط و وضعیتی که دشواری‌های زیادی در جهان وجود دارد.

پیش‌بینی‌ها این بود که مسایل حاد روز، چون جنگ اوکراین که صادرات جهانی غلات را مختل کرده است، تلاش‌ها برای بازگشت شرایط به دوران پیش از همه‌گیری کرونا، تغییرات اقلیمی، گسترش فقر و گرسنگی در جهان و سقوط اقتصاد جهانی مسایلی باشند که در اجلاس جاری در سازمان ملل روی آن تمرکز صورت گیرد.

اما با تأسف چنین نیست، مجمع عمومی سازمان ملل به جای تمرکز روی مشکلات عینی در جهان، بیشتر به حاشیه‌ها رفته است و از متن دور شده است.

شماری از کشور ها به جای آنکه برای حل حاد ترین مشکلات با هم هماهنگ شوند تربیون مجمع عمومی سازمان ملل را غنیمت برای نشانه گرفتن دیگران بکار بردند و به جای رسیدن به حاد ترین معضل‌ها در جهان به برنامه‌های تمرکز کردند که بیشتر منافع معین و محدود را بازتاب می‌دهد.

امروز گرمایش زمین حاد ترین معضل است، سالروان، گرم‌ترین سال از زمان پیدایش زمین بود، گرمایش زمین ازدیاد فقر، تشدید جنگ‌های نیابتی میان قدرت ها… مسایل اساسی اند که سرنوشت بشریت را به چالش کشیده است که باید روی آن پرداخته شود و برای حل چنین مشکلات، جهان باید هماهنگ شود  و این انگیزه به میان آید که جهان برای دوری از این مشکلات به درک همدیگر نیاز دارند در حالی که رهبران شماری از کشورها، مجمع عمومی را فرصت برای عقده گشایی یافتند به نقد رقبا پرداختند و تلاش کردند، ضعف‌های داخلی شان را به بهانه‌های بی‌معنا و توجیه سازی های بی مفهوم به گردن دیگران بیاندازند.

به گونه‌ی مثال، یکی دو کشور همسایه افغانستان که خود دچار ضعف در مدیریت و رهبری اند، افغانستان و امارت اسلامی را منبع تهدید در برابر کشور های شان معرفی کردند در حالی که هیچ دلیلی و مدرکی نداشتند.

در حالی که خود از مسایل حقوق بشری هیج تعریفی ندارند و تخطی‌های زیادی به نام دین و مذهب و قوم در کشور های شان رخ می‌دهد، برای امارت اسلامی در خصوص رعایت حقوق بشری نسخه سفارش‌ها و توصیه‌ها کردند، در کل مجمع عمومی سازمان ملل، بیشتر فضای رقابت و کشیدگی داشته است تا فضای همکاری.

از این معلوم می‌شود که روسای هیئت‌های شماری  از کشورها، تربیون سازمان ملل را فرصتی برای بیان عقده و مطرح کردن دیدگاه ضعیف شان یافتند و از آن حربه گونه استفاده کردند.

این وضعیت تا اندازه‌ی ناراحت کننده است که  گوترش سرمنشی سازمان ملل بر تغییرات ساختاری آن سازمان تاکید داشته است و گفته است :«عدم تغییر نمی‌تواند جایگزینی برای اصلاحات باشد. تنها تفرقه بیشتر می‌تواند جایگزینی برای اصلاحات باشد. یا اصلاحات یا از هم گسیختگی.»

سرمنشی سازمان ملل متحد با اشاره به این که با نهادهای موجود مشکلات «قابل حل» نیستند، گفته است: این نهادها به جای حل مسئله، خود تبدیل به بخشی از مشکل می‌شوند.

بهتر است که اعضای سازمان ملل، این نهاد جهانی را به مرجع حل مشکلات جهانی مبدل کنند نه تربیون برای منعکس ساختن دیدگاه و خواست‌های منفعت طلبانه و مرجع برای برائت دادن خود و تکفیر دیگران.

با تأسف در مجمع جاری سازمان ملل همین روحیه حاکم بود.