نخست وزیر رژیم صهیونیستی میگوید ما فقط یک راه داریم و آن این است: (مسیری که در آن گام نهاده ایم را تا آخر میرویم تا مطمئن شویم موجودیت اسرائیل در آینده تضمین است.)
این اظهارات نتانیاهو همزمان با بحث ها درباره حمله زمینی اسرائیل به رفح مطرح میشود. همانطور که در حرف های او هم آمده نگرانی اصلی سران اسرائیل بحث “موجودیت” است و نه تنها یک جنگ بین رژیم اشغالگر و مبارزان فلسطینی! از همین یک نکته میتوان اولاً به شکنندگی رژیم صهیونیستی و ثانیاً به بزرگی و اهمیت عملیاتی که فلسطینی ها در هفتم اکتبر انجام دادند پی برد.
اسرائیل اما اکنون ۷ ماه است که با تمام قوا به مصاف مقاومت فلسطین رفته است و به گواه تحلیلگران و استراتژیست های غربی و حتی اسرائیلی ها، راه به جایی نبرده و نتوانسته هیچکدام از اهداف خود را محقق کند. فارغ از اینکه تمام عقده های خود را بر سر مردم عادی، زنان، کودکان و کهنسالان خالی کرده، تا کنون نه موفق به شکست و حذف حماس شده، نه توانسته سران مقاومت فلسطین را از بین ببرد، نه اسرای اسرائیلی را از چنگ فلسطینی ها خارج کرده، و نه حتی توانسته کنترل تمامی غزه را به دست بگیرد، و مقاومت همچنان با تمام قابلیت های روز اول خود در حال مبارزه است؛ این یعنی تهدیدی که از آن میترسند همچنان پا برجا است و از بین نرفته است.
شرایط برای نتانیاهو پیچیده شده است. جنگ را اگر متوقف کند به معنای پذیرش شکست است؛ ادامه بدهد باز شکست مضاعف خواهد بود، زیرا علاوه بر افزایش سرسام آور هزینه ها و خسارت ها، به نتیجه رسیدن آن هم در هاله‌ی بزرگی از ابهام قرار دارد. خودش برای بقای سیاسی نیازمند تداوم جنگ است تا شاید به نتیجه‌ی حداقلی برای توجیه افکار عمومی برسد و در سایه آن از تعقیبات قضایی بگریزد؛ از آن طرف بایدن در آستانه انتخابات بخاطر حمایت از اسرائیل در حال از دست دادن سرمایه های اجتماعی خود است و با جدیت از نتانیاهو میخواهد به درگیری ها پایان دهد و یا حداقل به رفح حمله نکند. از این سو وزرای افراطی کابینه نتانیاهو تهدید کرده اند اگر به رفح حمله نشود استعفا داده و باعث انحلال کابینه میشوند. خلاصه اینکه جماعت صهیونیست حسابی در باتلاق فرو رفته اند و هرگونه دست و پا زدنی جز فرو رفتن بیشتر ثمری برایشان نخواهد داشت.
آیا نتانیاهو به رفح حمله زمینی خواهد کرد؟ به احتمال قریب به یقین بله! چرا که هم خواسته خود او است و هم از جانب وزرای تندرویی چون “بن گویر” و “اسموتریچ” به انحلال کابینه تهدید شده است! اگر این اتفاق بیفتد به معنای این است که آنها علیرغم دریافت کمک های بی دریغ از امریکا، برای دغدغه انتخاباتی بایدن تره هم خُرد نکرده اند. نتیجه این اتفاق میتواند هر دو را زمین بزند؛ هم اسرائیل با ادامه جنگ و حمله به رفح به نتیجه نخواهد رسید، و هم ناتوانی بایدن در کنترول دولت صهیونیستی، احتمالاً باعث زمین خوردنش در انتخابات خواهد شد!
یک تحلیل دیگر هم وجود دارد که نتانیاهو چندان هم مایل به پیروزی بایدنی که بیشتر به او دستور میدهد نیست؛ او احتمالاً مایل است بایدن شکست بخورد تا رفیق صمیمی و تندرو اش ترامپ مجدداً روی کار بیاید و با دولت اسرائیل هماهنگ تر شود. لذا این تحلیل نیز طولانی شدن جنگ از دید نتانیاهو را توجیه میکند!
هر کدام از این سناریوها را که در نظر بگیریم، در می یابیم رژیم صهیونیستی به طرز وحشتناکی لای منگنه قرار دارد و کاری هم نه از دست خودش و نه از دست امریکا بر نمی آید! حالا نتانیاهو با چنین وضعیتی میخواهد این مسیر را تا آخر برود شاید بتواند موجودیت این رژیم را تضمین کند! سوال اینجاست: اگر در تمام این مسیر مثل هفت ماه گذشته هیچ تغییری ایجاد نشد، و محاصره دریایی و زمینی اسرائیل هم تنگ تر گردید، از آن طرف ملت های جهان نیز فشارها را بر رژیم اشغالگر بیشتر کردند، نتانیاهو چگونه میخواهد این موجودیت جعلی را تضمین نماید؟!
