زندگی مهاجرین روی آب؛ نمایش حقوق‌بشر «انگلیسی»

شناور «بی‌بی استکهلم» سرانجام اسکان مهاجرین در انگلیس است که خود را با امید فراوان در مسیر مرگ و زندگی به این کشور اروپایی مدعی حقوق بشر رسانده اند.

اکنون شناور «بی‌بی استکهلم» در بندر پورتلند، تنها امید اسکان مهاجرین در بریتانیاست.

زندگی مواج روی آب با خطرهای فراوان، نمایش حقوق‌بشر به‌ سبک بریتانیاست.

اتاق‌های زندگی در این شناور سه طبقه که با در کنار هم گذاشتن کانتینر‌ها درست شده است، حس زندان برای مهاجرین دارد.

منابع خبری گزارش دادند، بیشتر مهاجرین ساکن شناور «بی‌بی استکهلم» شهروندان افغانستان هستند. مهاجرانی که در نتیجه ویرانی و نبود امکانات بهتر زندگی در کشورشان به‌ سبب 20 سال اشغالگری آمریکا و هم‌پیمانانش ازجمله بریتانیا، به سختی خود را برای ساختن زندگی جدید به این کشور رساندند.

«پیتر فورد» سفیر پیشین بریتانیا در سوریه گفت: مشکل مهاجرین ساخته دولت بریتانیا و متحدان آن بوده و آنچه غیرانسانی است، دخالت نظامی و اقتصادی بریتانیا در کشورهایی است که نتیجه آن شکل‌گیری مهاجران است.

دولت بریتانیا به بهانه هزینه‌های سنگین اقامت مهاجرین در هتل،‌ قرار است از 50 هزار مهاجرین ساکن هتل، 30 هزار تن را در کشتی و دیگر مکان‌ها اسکان دهد.

بریتانیا قصد دارد 500 مهاجرین را به شناور «بی‌بی استکهلم» منتقل کند.

منتقدان این طرح دولت بریتانیا معتقدند: این کشتی مانند زندان شناور است و اسکان 500 تن در 222 کابین این کشتی بیش از پیش آسیب های روحی به مهاجرین وارد می‌کند.

انتقادها به سیاست دولت بریتانیا درقبال مهاجرین بی‌دفاع ابعادی گسترده دارد و حتی صدای اعتراض اتحادیه آتش‌نشانان بریتانیا را هم درآورده است.

اتحادیه آتش‌نشانان بریتانیا درباره اسکان مهاجرین در شناور «بی‌بی استکهلم»  اعلام کرد: ظرفیت این شناور از 200 به 500 تن افزایش یافته و این یک تله مرگ بالقوه است.

گروهی از وکلا هم به جمع منتقدان سیاست دولت بریتانیا درقبال مهاجرین پیوستند و تلاش دارند با اقدام حقوقی مانع ورود بیشتر افراد مهاجرین به شناور «بی‌بی استکهلم» شوند، چون آن را ناامن می‌دانند.

به‌ رغم مخالفت‌ها با انتقال مهاجرین به «زندان شناور» اما وزیر مهاجرت بریتانیا برای آنان خط و نشان کشید.

«رابرت جنریک» وزیر مهاجرت بریتانیا در گفت وگو با رادیو چهار بی‌بی‌سی گفت: مهاجرین یا باید به خوابگاه‌های شناور بروند یا خبری از اسکان رایگان در بریتانیا نیست.

سیاست جدید بریتانیا درقبال مهاجرین ، قانون مربوط به این افراد را نقض می‌کند.

ماده سوم قانون کنوانسیون مربوط به پناهندگان تصریح دارد، دولت‌ها متعهد هستند مقررات اين كنوانسيون را بدون تبعيض از لحاظ نژاد يا مذهب يا سرزمين اصلی درباره مهاجرین اجرا کنند.

فصل چهارم و ماده بیست و یک قانون کنوانسیون مربوط به پناهندگان مربوط به رفاه و آسایش مهاجرین است.

در این ماده آمده است، موضوع مسكن بر اساس قوانين و مقررات تنظيم شده يا تحت نظارت مقام‌های دولتی است اما دولت‌های متعهد باید با مهاجرین رفتاری‌ معمول داشته باشند.

اسکان مهاجرین روی آب، رفتار غیرمعمول دولت بریتانیا با افراد بی‌پناه محسوب می‌شود و این رویه، خطرناک است تا تنها امید مهاجرین را برای ساختن زندگی جدید به رویا تبدیل کند.