اهمیت برقراری روابط با افراد در اجتماع

عبدالحلیم باخرد

در هر اجتماع و منطقه ای که انسان زندگی کند،به تنهایی نمی تواند از عهده‌ی مسئولیت های زندگی خود به خوبی بدر آید.یعنی، زندگی وی توام با مشکلات زیادی است،  در صورتی که، وی بتواند یک رابطه‌ی بسیار نیک و صمیمی را با اعضای خانواده،  نزدیکان،  دوستان و افرادی که در  اجتماع با وی  زندگی می کند، برقرار کند، در این صورت وی می تواند از پی همه مسئولیت های خویش بخوبی بدر آید، زیرا در وقت مواجه شدن با مشکلات نزدیکان، دوستان و سایر افراد اجتماع به یاری وی خواهند شتافت، مشکلات وی بزودی و آسانی حل خواهد شد. از اینجاست که گفته می توانیم برقراری روابط صمیمانه و نیک با دوستان، همسایگان، نزدیکان و سایر افراد اجتماع خیلی ها مهم است و می تواند در حل مشکلات زندگی موثر واقع شود.اما زمانی که ما با دیگران ارتباط برقرار می‌کنیم،در گام نخست به آنها احترام قایل شویم،  تا دیگران نیز به ما احترام قایل خواهند شد.از جانب دیگر،  رسیدگی به مشکلات دیگران و جستجوی راه حل آن نیز می تواند باعث گردد تا دیگران نیز در موقع نیاز به یاری ما بشتابند. همین گونه،  اشتراک در محافل خوشی و سوگواری دیگران نیز می تواند باعث گردد تا دیگران نیز در محافل شادی و غم ما حضور بهم رسانند، روابط صمیمانه، دوستانه و مخلصانه ما با دیگران تاثیر خوبی بجا گذارد. برعکس، اگر ما به همسایگان، دوستان و نزدیکان احترام نگذاریم، طبیعی است که دیگران نیز به ما احترام قایل نخواهند شد.هم چنان عدم حضور ما در محافل شادی و غم آنها باعث خواهد شد، آنها نیز در محافل شادی و غم ما حضور بهم  نه رسانند. گذشته از این،در برقراری روابط با دیگران نباید راستی و صداقت را از یاد ببریم،  زیرا صداقت و راستی می تواند در میان ما، دوستان،  نزدیکان و سایر افراد اجتماع اعتماد را بوجود آرد. بدون در نظر داشت آن برقراری روابط صمیمانه و نیک با دوستان،  نزدیکان و سایر افراد اجتماع ناممکن است.پس  راستی و صداقت می تواند در برقراری روابط صمیمانه و دوستانه با دیگران یک اصل شناخته  شود. اما برقراری روابط با دیگران  بر اساس فریب و دروغ نمی تواند پایدار بماند، بل با گذشت زمان دیده خواهد شد که این روابط برهم خواهد خورد.

متأسفانه، این شکل در جامعه ما به یک رسم تبدیل شده است،  بسیاری ها بر اساس مطلب و خواست با دیگران روابط برقرار می کنند،  اما بعد از رسیدن به مطلب و خواست شان دیده می شود این روابط نیز به زودی قطع می گردد. برقراری چنین روابطی نمی تواند به سود هیچ یک از طرفین باشد. بنابراین گفته می توانیم برقراری روابط مخلصانه،  بدون خواست و مطلب باشد، می تواند پایدار بماند. نکته‌ی مهم در این جا،  این است که در برقراری روابط باید توجه روی رفتار،   گفتار و اخلاق شخص صورت گیرد،  زیرا دوستی با افراد صالح و دارای اخلاق نیک می تواند به نفع انسان تمام شود. اما برقراری روابط با افراد ناصالح می تواند به ضرر انسان تمام شود.بنابراین گفته می توانیم برقراری روابط دوستانه با دیگران خیلی ها مشکل است،  در صورتی که ما در مورد آنها معلومات کافی نداشته باشیم،  یعنی این را ندانیم که آنها افراد نیک اند یا خیر برقراری روابط با آنها مشکل خواهد بود. پس باید کوشش نماییم قبل از بر قراری روابط معلومات خود را تکمیل کنیم تا بفهمیم وی شخصی صالح است یا خیر، بعداً تصمیم بگیریم با وی رابطه دوستی برقرار نماییم‌. این رابطه می تواند  یک رابطه‌ی پایدار و ثابت بماند. اگر ما به رفتار، گفتار و پندار افراد نگاهی ژرفی داشته باشیم، در واقعیت امر این را خواهیم یافت که هر فرد جامعه دارای رفتار، گفتار و پندار متفاوت اند که ظاهراً آن را به دیگران وارونه نشان می دهند اما در خفا و بدور از انظار عام آنها افکار، گفتار و رفتار واقعی خود را به برخی از افراد آشکار می سازند. ما مثال های زیادی از این گونه افراد را در جامعه یی خود داریم. مثلاً؛ زمانی که ما با شخصی برمی خوریم می بینیم که وی ظاهراً فردی نیک سیرتی به نظر می رسد، اما بعد از گذشت چند روز یا چند ماه و سالی دیده خواهد شد که آن فرد دست به سرقت اموال یا پول  دیگران زده است یا مرتکب کدام عملی خلاف دیگری شده است.  برقرای رابطه‌ی  دوستی میان دو فرد یا دو خانواده زمانی بوجود می آید که آنها در بارۀ یک دیگر اطلاع کامل داشته باشند و با درنظر داشت  صداقت  و راستی طرف مقابل باهم رابطه دوستی و صمیمیت را برقرار سازند. بر این  مبناست که گفته می توانیم دوستی های که براساس صداقت و راستی با درنظر داشت تشخیص دقیق از هم دیگر میان دو فرد یا دو خانواده بوجود می آید می تواند در راه رسیدن به مؤفقیت هردو فرد یا خانواده خیلی مؤثر واقع شود.