برای حفظ ثبات در جامعه، اصلاح زندانیان یک حرف محوری است

امارت اسلامی‌ متعهد است که زندان های کشور را به مفهوم اصلی آن به مراکز اصلاح و تربیت مجدد مبدل کند. امارت اسلامی‌ افغانستان در نظر دارد برای تنظیم امور زندان ها طرزالعمل مدیریت امور زندان ها را ترتیب دهد.

از دید امارت اسلامی‌ زندان‌ها تنها مکان سلب آزادی آنانی که به نحوی در برابر جامعه قرار گرفته اند وعاملی برای تخریش زندگی فردی و جمعی شده اند نیست، بل زندان ها می‌توانند به مفهوم اصلی آن مراکز اصلاح و تربیت مجدد باشند که یک زندانی بعد از تکمیل دوره حبس به عنوان یک فرد سالم وارد جامعه شود.

نام زندان در افغانستان، آنهم در جریان اضافه از چهل سال گذشته که این کشور شاهد تحولات زیادی بوده است بیشتر به مکان تشبیه می‌شود که مجرمین و خلاف کاران رانده شده از جامعه در آن جمع اند، اعدام و قساوت ها در آن رخ داده است، مردم هم حق دارند که در باره زندان های افغانستان قضاوت منفی داشته باشند، اعدام، زجر، شکنجه، سلب آزادی … ناهنجاری های اند که در حکومت های سابق در زندان های کشور تجربه شده است مگر حالا امارت اسلامی‌ می‌کوشد که از زندان ها یک چهره دیگر بسازد، منبعد زندان ها مکان برای تجدید تربیت و اصلاح افراد قانون شکن جامعه خواهند بود و این گفته های یک منبع وابسته به امارت اسلامی‌ که گفته است « زندان‌ها پس از این مراکز تأدیب مجرم و انسان‌سازی خواهد بود. » حرف دقیق و امیدوار کننده است.

برای امارت اسلامی‌ افغانستان اصلاح و تربیت زندانیان و مجرمین یک هدف بزرگ است که خالی از خیر و ثواب نیست، مسئولان در زندان های کشور در تلاش اند تا راهکاری را در پیش گیرند که زندانیان باز پروری و اصلاح شوند و زمانیکه از زندان آزاد می‌شوند به جای فرد عقده مند و یا هم منزوی، خود رایک شخص مسئول و مفید برای خود و دیگران احساس کنند.

از دید امارت اسلامی‌، درسی که یک زندانی باید در زمان محکومیت خود یاد گیرد، احسان، عدل و نیکی کردن با دیگران است و این زمانی ممکن است که در حق زندانی عدالت رعایت شده باشد و برخورد با او در زندان بیشتر انسانی باشد، چنین یک وضعیت اعتماد به نفس را در یک زندانی که بدون شک عضوی از جامعه است تقویت می‌کند.

از دید قانونگذاران،  مجازات به تنهایی برای حفظ امنیت جامعه کافی نیست، باید تدابیر دیگری هم برای حفاظت از نظم اجتماع روی دست گرفته شود و آن می‌تواند تربیه مجدد مجرمین باشد که با فراغت از زندان به عنوان اشخاص مصلح و خیر اندیش وارد جامعه شوند ودر وجود تربیه سالم که از زندان گرفته اند خود را یک عضوی فعال و سازنده در معاملات اجتماعی پیدا کنند، نه شخص منزوی که عاقبت آن، بازهم ایستادگی در برابر جامعه خواهد بود چون تنها مجازات اسباب دفاع جامعه را تأمین نمی‌کند، برای حفظ ثبات در جامعه باید روش های خلاقانه را در پیش گرفت که تربیت و اصلاح زندانیان حرف اول در چنین یک مباحث است.

سلوک نیک با زندانیان به اخلاق اجتماعی رنگ تازه می‌‌بخشد و امارت اسلامی‌ با ‌همین ایده برای مدیریت زندان های کشور گام برداشته است.     باختر