تفاوت قاچاق انسان و مهاجران و شیوه های مبارزه با آن

پوهیالی لمړی څارن محمد ادریس(الکوزی)

قاچاق انسان يکی از سودآورترين فعاليت مجرمانه ای است که بعد از قاچاق مواد مخدر، سلاح و مهمات در رديف سوم فعاليت های جنايی قرار دارد. قاچاق انسان يک جرم نيست، بلکه عملی است که سبب می شود فرد قربانی از طريق مهاجرت غيرقانونی عمل مجرمانه مرتکب شود. به لحاظ سودآوری سازمان های زيادی در اين حوزه فعال هستند و می توان کشورها را به سه دسته مبدأ، مقصد و ترانزيت تقسيم بندی کرد.

واژگان کليدی: قاچاق انسان، قاچاق مهاجران،  قاچاق زنان، مهاجرت غيرقانونی، برده داری نوين

تحلیل و بررسی

قاچاق انسان

تعريف قاچاق انسان شامل يک سری اقدامات اجرايی توسط بازيگران مختلف و قربانی ساختن افراد مختلف با ابزار مختلف است. حال به دليل ماهيت غيرقانونی و مخفيانه قاچاق انسان تعریف آن دشوار است. اما تعريف تقريبی و درست و دقيق آن عبارت اند: از  به کارگيری و انتقال افراد از طريق تهديد يا با اعمال زور می باشد… استثمار و نيز به معنای سوءاستفاده و ابتذال اشخاص و سوءاستفاده جنسی، تجارت برده ، برده داری يا فعاليت های شبيه برده داری و انتقال افراد و قطع عضو است. در مورد قاچاق انسان شاخص خاصی وجود ندارد، که به آن استناد شود. اما شاخص های زير بر اساس تجارب و تحقيقات شناسايی شده است. هر چند با اين شاخص ها نمی توان ثابت کرد که قاچاق انسان به وقوع پيوسته است يا خير؛ بنابراين برخی از شاخص های عمومی قاچاق انسان عبارت اند از:

۱. تصور اين که بايد بر خلاف ميل باطنی خودشان کار کنند.

۲. نبود امکان ترک محل کار.

۳. وجود نشان هايی از اين که تمام حرکات آ نها تحت کنترول است.

۴. نمی توانند بر اساس ميل خود جايی بروند.

۵. وجود ترس و اضطراب.

۶. وجود خشونت يا تهديد به خشونت، به خودشان يا اعضای خانواده يا کسی که دوستش دارند.

۷. رنج بردن از جوارحی که به دنبال تجاوز ايجاد شده است.

۸. رنج بردن از وسايلی که برای کنترول آ نها مورد استفاده واقع می شود. .

۹. مورد تهديد واقع شدن؛

۱۰ . ترس از فاش شدن وضعيت مهاجرت آن ها. ۱۱ . نداشتن پاسپورت، کارت شناسايی، مجوز مسافرت يا هرگونه مدرک شناسايی. ۱۲ . داشتن کارت شناسايی يا مدارک نامعتبر و جعلی.

۱۳ . عدم آشنايی به زبان کشور مقصد.

۱۴ . ندانستن نشانی محل کار يا زندگی.

۱۵. عدم نداشتن اجازه برای صحبت کردن با ديگران به طور مستقيم.

۱۶ . اجبار به در شرايط سخت.

۱۷ . عمل کردن به دستورات قاچاقچی.

۱۸ . حاکم بودن مقررات سخت در کار و وجود تنبيه بدنی.

۱۹ . دريافت نکردن هیچگونه دستمزد يا دريافت دست مزدی بسيار کم.

۲۰ . پرداخت مبلغی برای انتقال آن ها به کشور مقصد، و ملزم بودن به پرداخت بقيه پول يا کارکردن به منظور پرداخت آن مبلغ در کشور مقصد.

۲۱ . دسترسی نداشتن به مراقبت های پزشکی.

۲۲ . کار شديد در زمان طولانی برای دوره‌ی طولانی.

۲۳ . نداشتن مرخصی و ساير رفاه اجتماعی.

۲۴ . ترس از دستگيری و مجازات زندان توسط پليس و دادگستری.

قاچاق مهاجران

شاید یکی از مهمترین دلایل مهاجرتهای غیر متعارف یا قاچاق انسان؛ زنان هستند. زیرا این قاچاق از قاچاق مواد مخدر کم خطرتر و متحمل خسارات کمتری است. معمولاً این  زنان به اراده خود و با رضایت خاطر جابجا می شوند و هنگامی که به مقصد رسیدند، تازه متوجه می شوند که در دام سازمانهای جنایتکار گرفتار شده اند. سازمان ملل حتی فیلم مستندی ساخته است که به چنین زنانی هشدار می دهد که در پشت آگهی های استخدام در خارج، خطر در کمین است. این خطر به ویژه زنان کشورهای اروپای شرقی و روسیه را گرفتار ساخته است. آنها در سایه آگهی های مختلف به سادگی فریب زندگی بهتر، ازدواج مناسب یا شغل پردرآمدتر در غرب را چه در امریکا و چه در کشورهای اروپای غربی می خورند و هنگامی که به آنجا رسیدند به سادگی خود را در وضعیتی گرفتار می بینند که فحشای اجباری، کار در صنعت سکس، بردگی و بهره برداری خانگی و… آنها را خرد کرده و در شرایط بی نهایت دشواری قرار می دهد. گاهی مواقع پایگاه های نظامی امریکا که در خارج از کشور به ویژه در کوریای جنوبی مستقر هستند برای قاچاق فراملیتی زنان از آسیا، اقیانوسیه و اوراسیا به کوریای جنوبی و امریکا فعالیت دارند. فعالیت این گروه در سه نوع قاچاق مرتبط با پایگاههای نظامی امریکا در کوریای جنوبی صورت می گیرد. جابجایی محلی زنان کوریایی به کلوپهای اطراف پایگاه های نظامی، قاچاق فراملی زنان به کلوبهای اطراف پایگاه های نظامی در کوریای جنوبی، و قاچاق فراملی زنان از کوریای جنوبی به سالن های ماساژ در امریکا.

شیوه های مبارزه با قاچاق انسان و مهاجران

در این راه این کشورها سعی می کنند که به اقدامات همه جانبه برای جلوگیری از قاچاق انسان دست بزنند چرا که ضمن نقض فاحش حقوق بشر در جریان ارسال آنها از مبدا به مقصد و مرگ و میر و تجاوز به این افراد، مشکلات عدید های را هم برای کشورهای مقصد به وجود می آورند. اقداماتی دولت هالند در این ارتباط به آنها دست زده به قرار زیر است:

۱-نبرد علیه قاچاق انسان با کمک پولیس؛  ۲- کنترول مهاجرت ؛ ۳-تشخیص بین مهاجرت اجباری و سیاسی و مهاجران تروریست؛ ۴- بررسی قاچاق انسان و پناهجویان واقعی؛ ۵-بررسی رابطه بین جرایم سازمان یافته و تروریسم. ۶- نحوه ورود مهاجران قاچاق و پناهجویان به داخل کشور و شناسایی سرچشمه های قاچاق آنان.

نتیجه گیری

يافته های قاچاق انسان عموماً يکی از چهره های زشت جرايم سازمان يافته به شمار می رود. عمده دليل قاچاق انسان، زنان هستند. زيرا اين قاچاق از قاچاق مواد مخدر کم خطرتر و متحمل خسارت کمتری است. اما متأسفانه کشورهای زيادی را با خود درگير نموده است. به گونه يی در دنيای امروز کشوری وجود ندارد که از اين آسيب خطرناک در امان باشد. گروه های قاچاق انسان در جوامع فقير اقبال بيشتری برای جذب نيروهای خود دارند. آن هايی که متقاضيان زندگی بهتر در کشور ديگر هستند را انتخاب می ینمايند. بر اين اساس قاچاق انسان شکل پيشرفته برده داری نوين است و حقيقتی است که سراسر جهان را تحت تأثير قرار داده است.

منابع

۱-بیابانی، غلامحسین، قاچاق انسان یا تجارت جنسی، فصلنامه علمی-ترویجی پولیس زن، شماره پاییز و زمستان 1387.

۲-جاکومه، استفان، مهاجرت های غیرقانونی، ترجمه اداره کل پولیس بین الملل ناجا، 1382.

۳-عصار، محمدتقی، بیابانی، غلامحسین، قاچاق انسان، انتشارات کارآگاه، 1386.

۴-عصار، محمدتقی،بیابانی، غلامحسین، قاچاق انسان و پیامدهای ناشی از آن، فصلنامه کارآگاه، 1386.