درختکاری و محیط زیست

حبیبی صالحی
زیبائی محیط زیست، سلامتی و صحی بودن از موارد مطلوب طبیعی هر فرد اجتماع بوده، تعفن و آلودگی آن مورد نفرت همه زیست کنندگان است.
هوا و فضای کشور ما، به ویژه شهر کابل، در این اواخر به چند دلیل آلوده گردیده و محیط زیست ما از تعفن هوا رنج می‌برد.
۱. اشغال گران در مجموع مواد های کیمیاوی و بیولوژیکی بسیاری را در این کشور استفاده کرده‌اند و بمب های مختلف النوع را در این خاک استعمال کرده‌اند که سبب آلودگی محیط زیست گردیده است.
۲. جنگل ها، باغ ها و درختان بسیاری تخریب گردیده است. این بساط های سبز و نخل های پرثمر توسط اشغال گران و برخی توسط خود هموطنان ما از بین رفته‌اند.
۳. در این اواخر کثرت ایجاد شرکت‌ها و کارخانه ها نیز باعث آلودگی محیط زیست، هوا و فضای جامعه شده است.
آلودگی هوا و تعفن محیط زیست باعث ایجاد و رشد امراض و بیماری های متعددی می‌گردد و هم اکنون طبق باور آگاهان بسیاری از افراد جامعه به سبب همین آلودگی هوا مصاب به بیماری های مختلف شده اند.
پاکسازی هوا و محيط زيست می‌تواند راهکارهای مناسب مختلف داشته باشد؛ اما یکی از راهکار های به روز و انجام دادنی در توان هر فرد جامعه نهال شانی و درخت کاری است.
نهال شانی فواید مختلف دنیوی و اخروی دارد. از جمله فواید دنیوی آن می توان به پاکی محیط زیست، صحت و سلامتی افراد جامعه و جنبه‌های اقتصادی آن در زندگی اشاره کرد که شفافیت محیط زیست را تضمین می‌کند و اگر درختان میوه دار غرس شوند، به گوشه های حوزه‌ی اقتصادی آدم ها کمک می رساند.
در حوزه‌ی فواید اخروی آن می توان به صدقه شدن نهال و درخت و بیمه شدن آن در بارگاه خدای متعال اشاره کرد. به این گونه که انسان ih و حیوانات مختلف النوع از آن‌ ها بهره می‌گیرند و باعث اجر و پاداش برای غرس کنندگان می‌گردد.
حضرت جابر بن عبدالله رضی الله روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی‌الله عليه وآله وسلم فرمودند:
«مَا مِنْ مُسْلِمٍ يَغْرِسُ غَرْساً إلاَّ كانَ مَا أُكِلَ مِنْهُ لهُ صَدَقَةً، وَمَا سُرِقَ مِنْه لَه صدقَةً، وَلاَ يرْزؤه أَحَدٌ إلاَّ كَانَ لَهُ صَدَقَةً؛ هر مسلمانی نهالی غرس کند و هرکسی از آن بخورد، برای غرس کننده صدقه محسوب می گردد. هرکسی که از آن دزدی کند برای غرس کننده صدقه محسوب میگردد. و هر کسی که از آن خیری ببیند برای غرس کننده صدقه محسوب می گردد». (مسلم نيشاپوری، صحیح مسلم، ج۳ ص ۱۱۸۸)
در حدیث دیگری حضرت انس بن مالک رضی الله عنه روایت می‌کند که پیامبر اکرم صلی‌الله علیه وآله وسلم فرمودند:
«فَلا يغْرِس الْمُسْلِم غَرْساً، فَيَأْكُلَ مِنْهُ إِنسانٌ وَلاَ دابةٌ وَلاَ طَيرٌ إلاَّ كانَ لَهُ صدقَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامة؛ هر مسلمانی که نهال غرس کند و از آن انسان و حیوان و پرنده ای استفاده کند، برای وی تا روز قیامت صدقه محسوب می گردد». (محمد بخاری، صحیح البخاری، ج۱ ص ۲۲۶؛ مسلم نيشاپوری، صحیح مسلم، ج۳ ص ۱۱۸۸)
هر پدیده‌ای مقطع زمانی خاصی دارد که باید در آن انجام شود. این روزها زمان نهال شانی و درخت کاری است و می‌باید که هموطنان عزیز ما هر کسی طبق توان خود در محیط زندگی و ساحه کاری خود نهالی غرس کند و درختی بکارد تا این نهال ها و درختان باعث ‌پاکی هوا، فضا و زیبائی محیط زندگی ما گردد و از سوی دیگر در فواید دنیوی و اخروی زندگی ما ممد و همیار ثابت شود؛ صحت مندی و تندرستی به بار آورد و باعث رشد سلامتی جامعه گردد.
ما در آستانه‌ی بهار و فصل نهال شانی و درختکاری قرار داریم، پس هموطنان عزیز، به غرس نهال و کاشت درخت توجه زیاد داشته باشند.
احادیث بالا، ضمن تاکید بر نهال و درخت شانی، به غرس نهال ها و درختانی تاکید می کند که از آن بندگان خدای متعال اعم از انسان ها و حیوانات و پرندگان ، استفاده کنند.