بعد از جنگ جهانی دوم، امریکا آهسته آهسته در جهان به یکه‌تازی روی آورد و بالآخره پس از فروپاشی جماهیر شوروی، به تنهایی طناب قدرت جهانی را به دست گرفت و به تاختوتاز و لجام‌گسیختگی تمام، در جهان پرداخت.
تا زمانی‌که جماهیر شوروی از هم نپاشیده بود، در بسا موارد می‌توانست با امریکا دست وپنجه نرم کند و امریکا را از تک‌تازی‌ها تا حدی جلوگیری نماید.
اما وقتی‌که روس‌ها در افغانستان حمله‌ی نظامی کردند و شکست خوردند و جماهیر شوروی ازهم پاشید، روسیه و حصوصاً از لحاظ اقتصادی ضعیف گردید و دیگر نتوانست که جلو امریکا را در هر زمان و مکان بگیرد.
اگرچه در سال‌های اخیر روسیه هم دوباره قوت بیشتر پیدا کرد، با آن‌هم امریکا توانست در اکثر قاره‌ها پایگاه نظامی بسازد و استحکامات زیادی در سطح منطقه و جهان ایجاد نماید.
امریکا و ناتو تنها در افغانستان به شکست فاحش و جبران‌ناپذیری مواجه شدند و در سوریه و عراق و برخی کشورهای دیگری هم قسمی‌که می‌خواست به موفقیت دست پیدا نکرد، اما در این اواخر توانست جنگ را در نزدیکی‌های روسیه که رقیب شماره اول و جهانی امریکا به حساب می‌آید، منتقل کند و دردِ سر بزرگی برای روسیه به وجود آورد.
اوکراین با روسیه خیلی نزدیک است و در این جنگ، پنجه‌های امریکا و ناتو تا حدی به گلوی روسیه نزدیک شده است و با یک جَست و جهش دیگر می‌توانند که مستقیم از گلوی روسیه بگیرند و جنگ را در سرزمین روسیه عملاً شعله‌ور سازند.
حملات پهپادی توسط اوکراین در مسکو و انفجارات مهیب و مرگبار در شهرهای روسیه و در نزدیکی‌های مسکو توسط خوارج و داعش، می‌رساند که امریکا، روسیه را با گذشت هر روز تکان می‌دهد و دردِ سرهای بزرگی و خردکننده‌ی را برای روسیه دارد که می‌سازد و مجمسه‌های خطرناکی از جنجال‌ها را برای روسیه می‌تراشد.
اگرچه روسیه هم در سوریه و برخی از کشورها توانست امریکا را و گروهای نیابتی اش را از تاختوتاز جلوگیری و مهار کند، اما امریکا هنوز هم به یکه‌تازی می‌پردازد و در جهان خود را تکتاز می‌تراشد.
تنها غرور، هیبت و هیمنت امریکا در افغانستان شکست و نصرت پروردگار، حملات پیچیده و ضربات مرگبارِ مجاهدین توانست، کمر این هیولای جهان‌خوار و شیطان بزرگ را بشکند.
اگر امریکا در افغانستان شکست نمی‌خورد، امروز در آسیای‌میانه و در برخی کشورهای دیگر به درستی نفوذ می‌کرد و عملاً نیروهای ناتو در برخی کشورها حضور می‌یافت و خصوصاً در آسیا پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌یی میداشت.
اما شجاعت، جهاد و حملات شهادت‌طلبانه‌ی مجاهدین امارت اسلامی توانست کمر این دیو سیاه و یورش‌گرِ لجام‌گسیخته را بشکند و بساط سلطه‌طلبی و اشغالگری اش را از افغانستان و بسا نقاط جهان جمع کند.
اما امریکا با این شکست، تاکتیک جنگ خود را تغییر داد و گروه‌های نیابتی را به وجود آورد که باید برای منافع امریکا بجنگند و در ناامن‌سازی جهان، نقش ایفا نمایند.
حملات مسلحانه در تالار موسیقی روسیه کاری نیست که یک گروه کوچک آن را انجام بدهد، بلکه در پشت این‌گونه حملات، دست‌های استخبارات کشورهایی است که این گونه پدیده‌ها را می‌زاید، تربیت می‌کند، چاق می‌سازد و تا روزی که ضرورت دارد، آن را به نفع خود استعمال می‌نماید.
امروز که اسرائیل در فلسطین و غزه دریای خون را جاری کرده و قتل‌های عام را به راه انداخته است، این گروه‌ها، تا کنون حتی یک عکس العمل و واکنش لفظی هم در قبال جنایت اسرائیل از خود نشان نداده اند.
اما، در کشورهای اسلامی، مسلمانان را بی‌‌رحمانه به شهادت می‌رسانند و برای منافع امریکا، حتی در روسیه و در پایتخت یکی از قدرت‌های جهانی که نفوذ در آنجا امر دشوار است، حمله می‌کنند و صدها تن را به کام مرگ می‌سپارند.
امریکا، مادر بلاها و فتنه‌هاست و این بلای عظیم در پشت صحنه‌ی اکثر قضایای جهانی حضور دارد و در ناامن‌سازی جهان، نقش بازی می‌نماید.
مولوی محمدرحیم
