26 دلو؛ روز تاریخی کشور را گرامی میداریم
امروز مصادف است با پرافتخارترین روز در تاریخ کشور یعنی؛ ۲۶دلو روز شکست و خروج قشون سرخ شوروی از افغانستان.
امروز مصادف است با پرافتخارترین روز در تاریخ کشور یعنی؛ ۲۶دلو روز شکست و خروج قشون سرخ شوروی از افغانستان.
ملت باشهامت و شهیدپرور افغانستان دراین روز توانستند، یکی از ابرقدرتهای دنیا را به زانو درآورند و آنان را از خاک مقدس و سرزمین اسلامی خود بیرون کنند.
این ملت قهرمان توانستند، با پیشکشکردن بیش از یک میلیون شهید و میلیونها زخمی و مهاجر، قشون سرخ شوروی را که در جنگ، جنایت و اشغالگری؛ شهرهی آفاق بود، شکست بدهند و فاتحانه روز تاریخی و پرافتخاری را به نفع افغانستان و جهان اسلام رقم بزنند.
این شکست از یک طرف؛ روز پرافتخاری در حافظهی روزگار و صفحهی تاریخ افغانستان باقی ماند و از طرف دیگر باعث آزادی چندین کشور مستعمره و همچنان سبب از همپاشی جماهیر شوروی گردید.
قشون سرخ را کمونیستان داخلی نیز معیت و همراهی میکردند، و این سپاه ظالم؛ با تانگهای غولپیکر، طیارههای بمافگنِ مدرن و اسلحهی عصری وارد افغانستان شد و زمان و زمین این سرزمین را زیر آتش گرفت و این کشور زیبا را به ویرانه مبدل کرد.
اما ملت قهرمان افغانستان به فتوا و رهبری عالمان دینی و رهنمودهای دانشمندان مسلمان، به جهاد پرافتخار مسلحانه برخاستند و با قربانیکردن میلیونها فرزند اصیل و مجاهد، دماغ قشون متجاوز را به خاک مالیدند و قصر کرملین را به لرزه درآوردند.
اما، بدبختانه بعد از اِخراج قشون شوروی و سقوط حکومت کمونیستی، رهبران احزاب جهادی با هم برای به دست آوردنِ چوکی و قدرت جنگیدند و نگذاشتند که درخت جهاد ملت قهرمان افغانستان که با خون میلیونها شهید آبیاری شده بود، به ثمر برسد.
این رهبران خودخواه و قدرتطلب بعد از سقوط حکومت نجیب، به جانِ هم افتادند، کابل زیبا، شهرها، قرا و قصبات را به جهنم مبدل کردند و هزاران تن را به خاک و خون کشیدند و جنایت و فساد آفریدند.
این جنایات و فساد، باعث شد که تحریک اسلامی طالبان، تحت قیادت مرحوم امیرالمومنین ملامحمدعمر مجاهد رحمه الله ظهور کند و بساط ظلم، بیداد و فسادی که جریان داشت را جمع کنند و بالآخره نظام اسلامی و شریعتمداری را جاگزین نمایند.
اما این حکومت ناب اسلامی، به ذوق قدرتهای شرق و غرب همخوانی نداشت، بناءً امریکا و جهان غرب با همدستی یکمشت رهبران و فرماندهان دالرپرست، برای سقوط امارت اسلامی کمر بستند و در نتیجه، رژیم منفور و بدنام جمهوریت را ایجاد نمودند و بیست سال مکمل نیروهای تادندانمسلح امریکا و ناتو با جمعی کثیری از جنگسالاران و غربیمشربان بر گردههای ملت مظلوم سوار شدند و برخلاف دین، ارزشهای ملی، میهنی و فرهنگ اصیل کشور، تاخت و تاز نمودند.
اما رژیم جمهوریت، چون پایهی اسلامی و مردمی نداشت، با وجود دنیای دالر و حضور هزاران نیروی ابرقدرت جهانی و ناتو، باز هم بعد از بیست سال اشغالگری، فساد و جنایت، منجر به سقوط شد و توسط خون پاک شهدا و مبارزهی بیآلایش و بینظیر مجاهدمردان، سرنگون گردید و اینک دارد؛ نظام ناب اسلامی حکومت میکنند و افغانستان؛ اکنون به نعمت آزادی، آرامی و آبادی، دست یافته است.
ملت افغانستان، به این عقیده و باور استند که هیچمتجاوزی در این کشور مردخیز و سرزمین جهاد و شهادت پیروز شدنی نیست و امیدوارند که جهان و کشورها باید نظام اسلامی و مشروع فعلی را به رسمیت بشناسند و دست از توطیه و دسیسه بردارند.
چون تجارب گذشته نشان داده که توطیه و تبلیغات سوء و حتی لشکرکشیها در مقابل این ملت قهرمان، مجاهد و سرسخت، دیگر معنایی ندارد و به کرسی تحقق تکیه نمیزند.
پس بهتر است که جهان، منطقه و کشورها اوضاع را درک کنند، از درِ تعامل با افغانستان وارد شوند و دروازهی تقابل را ببینند و با گرفتن درسها از گذشته، امارت اسلامی افغانستان را به رسمیت بشناسند.
در آخر به روح پرفتوح شهدای راه جهاد، عزت و آزادی کشور اتحاف دعا میکنیم و جای شان را در جنات النعیم از بارگاه ربالعزت آرزو میبریم و برای بازماندگان شهدا و مجاهدین کرام، اجر بلندی را استدعا مینماییم.