مواد مخدر، در آیینه شریعت قسمت نخست

مولوی میرویس عزیزی

امروزه مواد مخدر، بر اشیای سکر و نشه‌آور استفاده می‌شود، مخدر واژه عربی بوده، به‌معنای  چیزی که دست و پای را، سست و بی‌حس گرداند، یا چیزی‌که انسان را سست و بی‌حرکت سازد، اطلاق می‌گردد.

مواد مخدر یا همان اشیای سکر آور، مانند پودر، هروئین، کوکائین، الکول، چرس، تریاک، شیشه و .. می‌باشند، که استفاده آن سکران و  اعتیاد را به‌بار می‌آورد.‌

امروزه مواد مخدر یا سکرآور، یک پدیده‌ی بدنام و در کل یک معضل شکننده‌ای بزرگ جهانی است.

اسلام عزیز از بدو پیدایش، در برابر مواد مخدر و نابسامانی‌های آن، مبارزه و‌ پیکار نمود، شراب که یکی از سابقه‌دارترین و خطر ناک‌ترین مواد سکر و نشه‌آور است و در قاموس اسلام به ( ام الخبایث ) مادر پلیدی‌ها معروف است.

در میان جوامع قبل از اسلام، ریشه عمیق و پیچیده داشت، تا جایی‌که شاید افراد انگشت‌شماری باقی مانده‌بودند، که از آسیب این پدیده شوم، رنج،
نمی کشیدند.

اسلام برای رهایی بشر، از قید و بند شراب و سایر مواد نشه‌آور، مبارزه کرد، اما از آنجایی‌که پدیده شراب ریشه عمیق در میان مردم داشت و به یک بارگی نابودی آن دشوار و سخت بود، از این جهت به‌تدریج و به مراحل مختلف،‌ راه‌های مبارزه و محو مواد سکر آور را، در پیش گرفت.

چهار آیت قرآن کریم، گواه بر مبارزه تدریجی اسلام، علیه مواد مخدر و همه اشیای سکر آور است.

اما برای برچیدن بساط این پدیده تباه‌کن، قرآن در ابتدا با لحن نرم و آرام صحبت می‌کند، چون پدیده که در میان مردم جا گرفته باشد، بر چیدن آن نیز دشوار بوده و‌ زمان‌گیر است، اما برای پایان بخشیدن مخدرات و‌ مواد نشه‌آور، در نهایت با اسلوب صریح و قاطع صحبت می‌کند، خداوند منان در آیت (۶۷ )سوره نحل چنین می‌فرماید: ترجمه:«و از محصول درختان خرما و انگور، شما ( مایۀ) مستى بخش و روزى خوبى بدست می‌آورید.

در این آیت اگر چند که از حرمت و ممنوعیت مواد سکران‌آور، بگونه قاطع صحبت نه‌شده، اما اشاره ظریف از نابسامانی‌ها و ممنوعیت مواد نشه‌آور دارد.

همچنان در آیت (۲۱۹ )سوره بقره و در آیت(۴۳) سوره نساء از ناهنجاری‌های مواد سکر و نشه‌آور، صحبت نموده و با آرامی کامل تشویق می‌کند که در حالت سکران و مستی به نماز نزدیک نه شوید، زیرا در حالت سکران و مستی، معنا و زیبای‌های عبادت را بدست آورده نمی‌توانید.

به همین لحاظ تذکر میدهد، بخاطر منافع کوچک و زود گذر شراب ( که همان مستی است ) خود را به هلاکت نزدیک نکنید و در جهت منفعت کوچک گناه بزرگ و شرم آور را، مرتکب نشوید.

اما قرآن نهایتاً در آیت  (۹۰) سوره مبارکه مائده، با اسلوب تند و قاطع، حرمت شراب را اعلان می‌کند و دستور الهی مبنی بر احتمال و دوری از شراب و همه مواد سکر آور، صادر می‌شود.

شراب و سایر بستگان آن‌را ( رجس) مرداری و‌ پلیدی می‌داند.

یقیناً که شراب مادر همه‌ی مشکلات و نابسامانی‌ها است، جنایات زیادی از قبیل قتل، سرقت، اختطاف، زنا و ده‌ها مصیبت دیگر، زاده‌ی شراب و سایر مواد سکر آور است.

شراب و نوشیدن آن،  نزدیک‌ترین راهی است که توسط آن، شیطان انسان‌هارا، در دام اغوا و گمراهی قرار می‌دهد.

شکی نیست که اسلام، در میان همه ادیان، قاطع ترین راه مبارزه را، علیه مسکرات و همه موارد نشه آور، در پیش گرفته است.

در منابع زیادی اسلامی، اشیای نشه‌آور و همه مسکرات‌را، مردود می‌داند و به پیروانش اجازه نمی دهد که با استفاده از مواد مخدر، به صحت، زندگی و حیات خویش صدمه و زیان وارد کند.

اعتیاد عزت و آرامش خانواده‌ها را می‌گیرد و قربانی‌های بی‌شماری را، بجا می‌گذارد.

بزرگ‌ترین معلم و آموزگار بشریت پیامبر اسلام، راجع به مواد سکر آور و مخدرات چه زیبا می فرماید، ترجمه:« هر مست کننده، شراب است و هر شرابی حرام است».

در دستور پیامبر صلی الله علیه و سلم دیده می‌شود که همه اشیاء سکر آور و مست‌کننده، حرام است که شامل تمام انواع مخدرات، از ابتدایی‌ترین آن تا بدنام‌ترین آن می‌گردد.

در حدیث دیگر نیز پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید:« هر شراب( نوشیدنی ) که سکران و مستی به‌بار آورد، حرام است».

روی همین ملحوظ است که، اسلام برای نوشیندگان شراب حد ( کیفر مشخص) تعیین می‌کند.

چنانچه پیامبر صلی الله علیه و سلم، در حدیث دیگر می‌فرماید:« هرکس شراب ( خمر ) نوشید، بر آن حد را جاری کنید».

یکی از عالی‌ترین قانون اسلام این است، هر آن‌چیزی‌که صحت، زندگی و‌‌ حیات انسان را تهدید و ضایع کند و یا هم نظم اجتماعی را مختل کند و یا مفاسد اخلاقی را به‌بار آورد، آن‌را، ممنوع و غیر مجاز می‌داند.

امروز استفاده‌کنندگان مواد مخدر، که به‌نام معتادین معروف اند و یا هم آن‌های‌که به اعتیاد رو آوردند، از بزرگ‌ترین چالش بشری است، که سالانه زندگی ملیون‌ها انسان را برهم می‌زند و در همسانی در جنگ، از بشریت قربانی می‌گیرد، اما دین مبین اسلام، در درازنای تاریخ ۱۴۰۰ ساله اش، همواره در مبارزه با مواد مخدر قرار داشته است و همیشه سعی نموده تا بشریت را، از آسیب و چنگ این هیولای ویران‌گر، نجات بدهد.

اما متأسفانه آمار معتادین در کشور فقیری مانند افغانستان نیز نگران کننده و بلکه یک فاجعه بزرگ انسانی است که گفته می‌شود نزدیک به پنج‌میلیون معتاد، در سرتاسر افغانستان و جود دارند که از این پدیده شوم، رنج می‌برند و یا هم  راه مرگ تدریجی را، می‌پی‌مایند.

برای همه افراد جامعه‌ی ما لازم و نیاز است که برای محو و نابودی پدیده‌ی اعتیاد، تلاش کنیم تا باشد فرزندان و آینده‌سازان کشور، از هیولای تباه‌کار نجات یافته باشند.

نزدیک‌ترین راه رسیدن به این هدف ( دوری از اعتیاد)  پیروی از ارشادات اسلام است تا بتوانیم ازین طریق، در کانون گرم خانواده‌های عاری از اعتیاد و مواد نشه‌آور زندگی کنیم.

ادامه ….