رئیس توپچی ستردرستیز  وزارت دفاع ملی در یک گفتگوی ویژه با انیس: امریکا توسط حملات کمرشکن مجاهدین از کشور اخراج شده است

گفتگوی مولوی عبدالله حامد تاتار  مدیرمسئول روزنامه‌ی انیس، با الحاج مولوی محمدیعقوب مشهور به منصور اکه، رئیس توپچی ستردرستیز  وزارت دفاع ملی کشور به مناسبت 9 سنبله، روز تاریخی و اِخراج آخرین سرباز اشغالگر امریکایی از افغانستان

پرسش:

محترم مولوی صاحب!

شما لطفا خود را معرفی کنید و از میعاد جهاد و از کارکرد خود در چوکات امارت اسلامی افغانستان، معلومات بدهید؟

بسم الله الرحمن الرحیم

پاسخ:

من مولوی محمدیعقوب؛ مشهور به منصور اکه، باشنده ولسوالی کشندِه ولایت بلخ، مدت ۱۹سال در چوکات امارت اسلامی به حیث ولسوال و معاون والی بلخ و سمنگان، و والی ولایت‌های جوزجان، سمنگان، و عضو کمیسیون مرکزی و قوماندان قطعه‌ی ولایت بلخ ایفای وظیفه کرده ام و در جاهای مختلف، در مقابل نیروهای اشغالگر و متجاوز و همکاران داخلی شان، به جهاد مسلحانه و مبارزات اسلامی پرداخته ام.

پرسش:

بعد از وقوع حادثه ۱۱ سبتامبر ۲۰۰۱ در امریکا، امارت اسلامی تحت حملات سنگین امریکا و ناتو قرار گرفت و دلیل امریکا این بود که امارت اسلامی افغانستان، سازمان القاعده را حمایت می‌کند و هم سازمان‌دهنده‌ی این حملات بوده است، آیا این ادعای امریکا حقیقت داشت، یا توطئه و دسیسه یی بود به خاطر براندازی امارت اسلامی و اشغال افغانستان؟

پاسخ:

ادعای امریکا مبنی بر حمایت امارت اسلامی از القاعده و سازماندهی حمله به برج‌های امریکا واقعیت نداشت و امریکا با این دسیسه‌ها و وارد کردن اتهامات در افغانستان تجاوز کرد و بالآخره با چشیدن زهر شکست، افغانستان را ترک گفت و دانست که این سرزمین از خود صاحبانی دارد و مجاهدین امارت اسلامی و ملت قهرمان افغانستان از وجب وجب این سرزمین دفاع و پاسداری می‌نمایند.

پرسش:

بعد از عقب‌نشینی امارت اسلامی از کابل و مراکز ولایات، مجاهدین و نیروهای امارت اسلامی دوباره بسیج شدند و حملات شان را علیه امریکایی‌ها و همدستان داخلی شان آغاز کردند، علت سرعتِ این بسیج شدن چه بود و چطور به زودترین فرصت، بخش‌های مختلف و خصوصاً بخش‌های نظامی امارت اسلامی، دوباره فعال گردید؟

پاسخ:

مجاهدین امارت اسلامی، متعهد به اسلام، وفادار به وطن و ملت بودند و قلب‌های شان سرشار از ایمان و عشق خدا بود و همچنان شجاعت، قاطعیت و تدبیر امیران امارت اسلامی و همکاری ملت قهرمان در این بُرهه‌ی حساس، خیلی‌ها کارا افتاد.

بناءً مجاهدین امارت اسلامی در اسرع وقت، منظّم وارد میدان جهاد شدند و با قربانی‌های بی‌دریغ و اطاعت از امر امیران خویش، به مبارزه‌ی بزرگ و تاریخی پرداختند و از سراسر افغانستان در مقابل دشمنان اسلام و وطن بسیج شدند و با اخوت و همدلی، این بار سنگین را به شانه‌های شان حمل

کردند.

پرسش:

شما منحیث یک شاهد عینی و سنگردار جهاد، نقش مجاهدین امارت اسلامی و همکاری ملت افغانستان در جهاد علیه نیروهای اشغالگر و همدستان داخلی شان را چگونه بررسی و ارزیابی می‌نمایید؟

پاسخ:

نقش نیروهای امارت اسلامی در جهاد علیه امریکا، روشن‌تر از آفتاب است که هیچ‌فردی ازاین فداکاری بزرگ انکار کرده نمی‌تواند، و ملت نیز قدر توان و طاقت خود با مجاهدین همکاری کردند که از کمک مالی و جانی شان، هر فرد مجاهدین امارت اسلامی، تشکر می‌کند و من نیز شکرگزار لطف الهی و سپاسگزارِ همکاری ملت مجاهد خود استم.

پرسش:

جانفشانی مجاهدین امارت اسلامی در بیست سال اشغال چگونه بود، آیا شما خاطرات تلخ و شیرینی از جهاد افغانستان و از زجر و زحمت مجاهدین در مقابل نیروهای اشغالگر را در حافظه دارید؟

پاسخ:

فداکاری‌های مجاهدین امارت اسلامی از ما کتاب‌های بزرگ تاریخ را می‌خواهد که باید توسط نویسندگان و قلم‌به‌دستان کشور در سلک تحریر در بیایند و من عاجزم که فداکاری‌ها، جانفشانی‌ها و خاطرات تلخ و شیرینی از مجاهدین را در این فرصت اندک، بیان نمایم.

اما این‌قدر می‌توانم بگویم که مجاهدین امارت اسلامی این جنگ طاقت‌فرسا و نابرابر را با خون خود به پیروزی رساندند، با ضربات سنگین و حملات استشهادی، کمر دشمنان را شکستاندند و دماغ متکبرانه‌ی شان را به خاک ذلت مالیدند.

پرسش:

تدبیر، فرهیختگی و قاطیعیت امیران امارت اسلامی؛ مرحوم ملامحمدعمر مجاهد( رح)، شهید ملا اخترمحمد منصور (رح)، شیخ هبت الله آخند زاده حفظه الله در جهاد بیست سال چگونه بود و اطاعت مجاهدین در جریان جهاد چه‌سان بود و نظم و دیسپلین مجاهدین از چه قرار بود؟

پاسخ:

بدون شک؛ قاطعیت و تدابیر امیران ما در این جهاد بزرگ و بی‌نظیر، خیلی برجسته بود و هریک به نوبه‌ی خود شهکاری کردند و کارنامه‌های بزرگی را از خود به یادگار

گذاشتند.

فرمانبرداری مجاهدین از امیران ما نیز قابل ستایش است و این خداجویی، اطاعت و رعایت نظم بود که موفقیت‌شگفت‌انگیز و فتح بزرگی را به نفع مجاهدین، ملت مسلمان و امت اسلامی رقم زد و دستاوردهای چشم‌گیری نصیب مسلمانان گردید.

پرسش:

مجاهدین سمت شمال کشور در جهاد علیه امریکا چه نقشی را بازی کردند و در کنار مجاهدین سمت جنوب، شرق و غرب، چه کارنامه‌هایی را ثبت تاریخ نمودند؟

پاسخ:

نقش مجاهدین صفحات شمال کشور الحمدلله در این جهاد خیلی برجسته بود، باوجود صعب العبوری راه‌ها و دوری از امکانات، باز هم بار سنگین جهاد را به وجه احسن به دوش کشیدند، در فتوحات ولایات و حتی در فتح کابل و ارگ ریاست جمهوری نقش بارز و به‌سزایی داشتند و امیران ما از زحمت و تلاش آنان، کاملاً خوشنود اند و امیدواریم که خداوند حکیم این زحمات ما را بپذیرد و جهادِ جهادگران و شهادت شهدای ما را مقبول درگاه خود گرداند.

از سوی دیگر؛ الحمدلله والمنّه در طول جهاد در صفوف مجاهدین امارت اسلامی حرفی از زبان، قوم، سمت و… وجود نداشت و آرزوی مجاهدین امارت اسلامی، فقط شکست دشمن، استقرار نظام کاملاً اسلامی، آزادی کشور، ذلت و اِخراج اشغالگران بود.

اگرچه دشمنان، پول‌های هنگفتی را برای متفرق‌کردن مجاهدین به مصرف می‌رساندند، اما نتوانستند شکافی را در میان مجاهدین به نام قوم و زبان به وجود بیاورند و به نفع خود ازآن استفاده نمایند.

پرسش:

برخی از تحلیلگران سیاسی، خروج امریکا را (معامله) می‌گویند، آیا امریکا از اثر فشار جنگ و شدت ضربات مجاهدین امارت اسلامی، مجبور به خارج شدن و امضای توافقنامه شد، یا کدام حرفی دیگری هم وجود داشت؟

پاسخ:

من اصلا با کلمه (خروج) موافق نیستم و امریکا بانصرت الله متعال و بازوی توانا و حملات کمرشکن مجاهدین (اخراج) شده است و خون پاک مجاهدین و شهدا بود که پلیدی تجاوز و اشغال را از دامن وطن، شست‌وشو کرد و این خطّه‌ی شیران را از لوث متجاوزان پاک نمود.

من با این گونه تحلیل‌های غیر منصفانه و مغرضانه اصلا موافق نیستم و اکیداً عرض می‌کنم که اگر فداکاری و حملات شهادت‌طلبانه‌ی مجاهدین امارت اسلامی نمی‌بود، امریکا، افغانستان را بلعیده بود و برای همیش ازاین خاک، مِن‌حیث لانه‌ی جاسوسی و مرکز بزرگ نظامی، برای سلطه‌جویی و اهداف شوم و شیطانی خود در منطقه استفاده می‌کرد.

اما این قربانی‌های بی‌شمار و فداکاری‌های حیرت‌انگیز مجاهدین بود که دشمن متجاوز و سفّاک را ذلیل و زبون ساخت و به شکست تاریخی مواجه نمود.

پرسش:

بر یاران داخلی امریکا که قبلاً سنگ مجاهدبودن، رهبری و فرماندهی جهاد را بر سینه می‌زدند و در بيست سال پسین در کنار امریکا قرار گرفتند و برای سرکوبی مجاهدین تلاش کردند، نظر شما چیست و حالا که از افغانستان فرار کرده اند، برای شان چه پیام و گفتنی دارید؟

پاسخ:

من بر روز و روزگار آنان متٲسفم و آنان اگر مجاهد واقعی بودند باید در مقابل تجاوز و اشغال امریکا نیز ایستاد‌گی می‌کردند و مانند مجاهدین امارت اسلامی، کارنامه‌های درخشان شان ثبت تاریخ می‌گردید و هم ثمره‌ی جهاد قبلی شان به باد نیستی نمی‌رفت.

مگر حالا حرف و پیشنهاد من بر آنان این است که از همین خاک استند و این کشور، وطن شان است و باید بیایند در کنار ملت شریف افغانستان با آرامی، عزت و سربلندی زندگی کنند و از امکاناتی که در این بیست سال گِردآورده اند، به نفع خود، ملک و ملت استفاده نمایند.

پرسش:

روابط امریکا و افغانستان را بعد از امضای توافقنامه چه‌گونه ارزیابی می‌کنید؟

پاسخ:

امریکا پس از امضای توافقنامه یک سلسله تخطی‌هایی داشته است؛ از جمله حمله‌ی طیاره‌های بی‌سرنشین در پایتخت کشور و گردش و گزمه‌ی طیاره‌های امریکایی در حریم افغانستان، این‌ها همه تخطی آشکاری استند که امریکا به آن مبادرت ورزیده است و مولوی محمدیعقوب مجاهد وزیر دفاع کشور نیز این موارد را بارها یادآور شده و از طریق رسانه‌ها اعتراض کرده است.

اما امریکا هنوز هم در قبال این امر بی‌تفاوت است و هرازگاهی به نقض حریم هوایی افغانستان، می‌پردازد.

امیدواریم که امریکا به این تخلفات نقطه پایان بگذارد و اصول جامعه‌ی جهانی، قوانین بین الدُوَل و قواعد توافقنامه را جدی رعایت نماید.

پرسش:

در بیست سال جهاد علیه امریکای متجاوز، نقش بخش فرهنگی امارت اسلامی چه‌گونه بود و دست‌اندرکاران فرهنگی از عهده‌ی مسئولیت خویش برآمده می‌توانستند، یا خیر؟

پاسخ:

بخش فرهنگی امارت اسلامی افغانستان، مانند بخش نظامی و سیاسی، وظیفه‌ی خود را در درازنای جهاد به وجه احسن انجام داد و با همه مشکلاتی که دامنگیرش بود، در پخش‌ونشر اخبار، تبلیغ اسلامی، مقالات واقع‌بینانه، شعرهای حماسی و آزادی‌خواهانه و ترانه‌های جهادی به اسرع وقت همت گماشت و از هیچ‌گونه زحمت و فداکاری دریغ نورزید كه حتی دشمن هم بر شهکاری‌ها و موفقیتِ بخش فرهنگی امارت اسلامی افغانستان، اِعتراف کرده

بود.

پرسش:

به عنوان سوال آخر؛ پیام شما به مجاهدین امارت اسلامی و ملت افغانستان چیست؟

پاسخ:

پیام من به مجاهدین امارت اسلامی این است که با ترحم، مهر و ارایه‌ی خدمات بهتر در قلب‌های ملت مظلوم افغانستان رخنه کنند و در اوج قدرت خدای حکیم، زحمات همکاران جهادی و محرومیت و بیچارگی ملت مجاهد افغانستان را فراموش نکنند.

همچنان بر ملت شریف افغانستان است که قدر آزادی و آرامی امروز را بدانند، در کنار مجاهدین امارت اسلامی، به تٲمین امنیت کشور تلاش کنند و دسایس و تبلیغات دشمنان اسلام و افغانستان را خنثی نمایند و این کشور ویران‌شده را با کمال اتحاد و همدلی؛ آباد و شکوفا بسازند.