مطبوعات؛ جامعه را به کاروان آگاهی و صل می‌کند
یکی از نیازهای مبرم کشورها مطبوعات است که برای روشنگری ملت‌ها نقش بسزایی دارد و توده‌ها را به نعمت آگاهی و بیداری می‌رساند.
یکی از نیازهای مبرم کشورها مطبوعات است که برای روشنگری ملت‌ها نقش بسزایی دارد و توده‌ها را به نعمت آگاهی و بیداری می‌رساند.
زمانی که مطبوعات یک کشور مرده باشد در حقیقت ملت آن کشور در حکم زنده‌ها نیستند و قبل از فرارسیدن مرگ، به صف مرده‌ها پیوسته اند.
چون ملت بدون مطبوعات، طبعاً ملت غافل و خواب‌برده است و از سرنوشت خود،امور کشور و کشورداری، آگاهی ندارند.
مطبوعات از قدیم الایام در دولت‌ها و حکومت‌ها به شکل کلاسیک نقش داشته و برای بیداری ملت‌ها به کار گرفته شده است.
اما در قرن‌های پسین، شیوه و شکلِ معاصر و مدرن را به خود گرفت و برای آگاهی ملت‌ها، بیشتر از پیش، نقش بازی کرد.
مطبوعات در افغانستان نیز توسط شخصیت‌های علمی و فرهیخته‌ی کشور به وجود آمد و فرزندان دلسوز و دانشمند این سرزمین برای زنده کردن آن تلاش نمودند و ازاین طریق، ملت و مردم را در روشنی اطلاعات و دریافت‌های معلوماتی قرار دادند.
مطبوعات؛ زبان زنده‌ی کشورها و ملت‌هاست، و دولت‌ها مکلف استند تا ازآن پاسداری کنند و برای پیشرفت و ترقی آن، همت گمارند.
پیشرفت و ترقی مطبوعات، بسته‌گی به افراد دانشمند، و بابصیرت دارد که باید از طرف حکومت‌ها در این راستا گماشته و حمایت شوند.
چون افراد مستعد و باجوهر می‌توانند این بار سنگین را به درستی به دوش بکشند و مطبوعات را در روشنی علم و دانش به قُله‌های ترقی و تعالی برسانند.
این امر مهم و خدمت عظیم، هزینه بلندی می‌طلبد و حکومت‌ها مسئولیت دارند تا با پرداخت آن، وظیفه ملی، میهنی و ایمانی خود را ادا نمایند.
قابل تذکر است که مطبوعات، امروزه در کشورهای اسلامی هم نقش برجسته و برازنده‌یی دارد و برای آگاهی مسلمانان و بیداری امت اسلامی ضرورت انکارناپذیر به شمار می‌رود.
یکی از علت‌های عقب‌ماند‌گی مسلمانان، ناآگاهی شان از سیاست‌ها و جریانات روز است که از دستِ کم‌گرفتنِ مطبوعات به وجود آمده است.
اگر مسلمانان برای زنده نگه‌داشتن مطبوعات غفلت نمی‌کردند، امت اسلامی به آگاهی کامل می‌رسید و امروز از لحاظ انکشاف و تکنالوژی سرتاج جهان بود.
اما متأسفانه غفلت مسلمانان‌ِ پسین، باعث پس‌ماندگی و قهقرا گردید و جهان کفر از تلاش و زحمت خویش امروز به اوج پیشرفت‌ها قرار گرفته اند که از حد تصور انسان‌های عقب‌مانده بالاست.
می‌گویند: (ماهی را هرگاه از آب بگیریم تازه است) و یا به عبارت دیگری: (بدی را از هرجایی که قطع کنیم، خوب است).
امروز که افغانستان به نعمت آزادی و استقلال دست یافته است، باید برای سطح آگاهی ملت خود نیز کار کنیم و برای بهبودِ امور مطبوعاتی کشور خویش کمر همت ببندیم و مردم را ازاین طریق به کاروان آگاهی و بیداری وصل نماییم.
