هدف کودک از عصبانی ساختن پدر و مادر ، چیست!

کوهکن

برخی از والدین وقتی‌می بینند فرزند كوچك شان به حرف‌های آنان توجهی نمی كند و برعکس به ساعت تیری  یا بازی های کودکانه خود ادامه می دهد، و  به طور معمول اگر قبل از انجام كاری گفته خود را چندین مرتبه تكرار كنید، کودک می آموزد كه نباید گوش دهد.

کودکان هوشیار تر از آن هستند كه ما فكرش را می كنیم. آنان ارزش زمانی كه برای اولین مرتبه او را صدا می كنید، و زمانی كه واقعاً با او كار دارید را می دانند و احتمالاً از 5 یا 10 دقیقه اضافی استفاده كرده و به بازی خود ادامه می دهند.

اگرچه هنگامیكه کودک، خود را به نشنیدن زده و یا حرف تان را جدی نمی گیرد، بسیار ناراحت كننده است، ولی کودکان 4-3 ساله از این كه می توانند با بی اعتنایی و گوش ندادن، والدین را عصبانی نمایند، احساس قدرت می كنند. پس با این قضیه به طور شخصی برخورد نكنید. کودکان در این سن نمی‌خواهند كه بد و بی ادب باشند، آنها فقط می‌خواهند استقلال خود را نشان دهند.

برخی از مسائل را برای فرزندتان شرح دهید . مثلا کودکان هنگامی كه به آنها دستور داده می شود،  سر به لجبازی می گذارند. به جای آن كه بگویید، چطور جرأت نمودی سنگ ها را پرتاب كنی!، بگویید: سنگ برای پرتاب كردن نیست، توپ را پرتاب می كنند. بدین طریق بر روی رفتارش تأثیر گذاشته و راه چاره ای را بدون پرخاشگری به او ، یافته اید.

مطالب را به سادگی عنوان نمایید ، یعنی به جای حرف زدن جدی ،  به نرمی ولی با قاطعیت حرف بزنید. به این طریق او یاد می گیرد كه راجع به هر كاری كه باید انجام دهد، نخست فكر كند بدون آن كه نیازی به سرزنش و ملامت برای فراموش كاری یا گوش ندادن باشد.

از فرزند خود بخواهید كه مطالب مهم را تكرار كند. این روش موقعی مفید خواهد بود كه می خواهید فرزندتان نتیجه‌ی كاری را بفهمد. بگویید : باید وسایل بازی هایت را قبل از غذا خوردن جمع كنی، می خواهم بدانم چی وقت اسباب بازی هایت را جمع می كنی؟

یک ارتباط واقعی با کودک تان برقرار سازید. چنانچه فرزند تان مصروف فعالیتی گردیده، به آرامی دست به شانه او زده تا متوجه شما گردد. از او بخواهید موقعی كه صحبت می كنید به شما نگاه كند، اگر کودکان تان با چشم ارتباط  برقرار می سازد، برایش بسیار سخت است كه لجبازی نماید.

داشتن تقسیم اوقات برای هر کودک ضروری است . چنانچه صبح ها  سخت ترین زمان در روز است. به او مسئولیت داده و با كمك اش جدولی از تمام كارهایی كه باید انجام دهد (برس نمودن دندان ها، شستن صورت، لباس پوشیدن، خوردن صبحانه و پوشیدن بوت ها) تهیه كنید. بسیاری از کودکان دوست دارند كه جدول تقسیم اوقات را بررسی كرده و موفقیت خود را اعلام نمایند.

به او توجه كامل داشته باشید.چنانچه می خواهید او به حرفهای شما گوش دهد، باید به گفته هایش گوش دهید. هنگامی كه مصروف کاری هستید ، به ملایمت بگویید : (عزیزم، اكنون مشغول انجام كاری هستم، اما دوست دارم كه به گفته هایت گوش دهم. بعد از پنج دقیقه پیشت می‌آیم و به حرفهایت گوش می‌كنم.) به علاوه، به آنچه كه او می‌گوید اهمیت دهید. چنانچه می‌گوید كه خنک خورده است ، نگویید : اینجا آنقدرها هم سرد نیست. بگویید: بیا برویم و لباس گرمت را برداریم.

بی جهت نگران نشوید. اكثر کودکان كوچك كه در گوش دادن با مشكل مواجه بوده و بعضی اوقات بی قرار می‌شوند، با كمبود توجه روبرو هستند. افرادی با این مشكل، این رفتارها برای شان عادت شده است. بنابراین چنانچه این بی توجهی در زندگی روزمره اش تأثیر گذاشته است، باید مورد ارزیابی قرار گیرد.

به خاطر داشته باشید، در این زمینه کودکان با بزرگان واقعاً فرقی ندارند. کودکان می خواهند مثل شما، هنگام انجام كاری، كسی مزاحم شان نشود. این مسئله مانند این است كه كتاب جالبی را در دست دارید و حاضر نیستید لحظه‌ای آن را كنار بگذارید . در این شرایط شخصی می خواهد شما را وادار به انجام كار دیگری كند. بنابراین اگر می خواهید فرزندتان به آنچه كه گفته می شود، دقت كرده و آن را انجام دهد، صبور و با توجه باشید.