مردم ما پاداش اعمال نظام گذشته را بدوش می کشند

حمید

کشور ما با داشتن منابع طبیعی وافر زیر زمینی از غنی‌ترین کشور های جهان محسوب می‌گردد. از جانب دیگر با قرار داشتن در قلب آسیا و دارا بودن اهمیت جیوپولتیکی در منطقه، اکثراً مورد تاخت و تاز کشور های مغرض قرار گرفته است.

بنابرین در جریان یک صده، سه بار مورد هجوم و لشکر کشی ابر قدرت بزرگ جهانی واقع گردید. مردم ما دراین مدت محدود اجباراً به دفاع از کشور و نوامیس ملی پرداختند که در این مدت میلیونها شهید، زخمی، معیوب و معلول نثار آزادی و حُریت دامان پاک میهن نمودند، تا آنکه متجاوزین ستمگر را با شکست پیهم روانه دیار خون آشام شان کردند. به همین دلیل مردم ما فرصت معقولی پیدا کرده نتوانستند تا در مورد زیر ساخت های کشور سرمایه گذاری نمایند و از پیداوار پنهان و آشکار کشور خود برای رفع فقر و تنگدستی مردم استفاده مناسبی داشته باشند.

در دو دهه قبل گرچه کشور ما کاملاً زیر سلطه اشغالگران قرار داشت. اما بیشتر از 50 کشور جهان بنام مردم افغانستان کمک های میلیاردی به بانک های افغانستان سرازیر نمودند تا بتوانند تغییر ملموسی در زندگی مردم افغانستان به میان بیاورند. ولی با تأسف زمام داران که اراده فردی و اختیار تام در امور کشور داری نداشتند، فقط دستنگر باداران خود بودند و گوش به فرمان.

به همین ملحوظ اشغالگران که سعه صدری به رفاه مردم ما و بازسازی افغانستان نداشتند، دلقکان خود را از هرگونه ارائه خدمت صادقانه به وطن و مردم باز می داشتند. بنابر این کمک هایی که از طرف جامعه جهانی به مردم افغانستان سرازیر می گردید، توسط سردم داران حکومت و همراهان شان دوباره به گونه های مختلف اختلاس و از کشور خارج می‌گردید. با کمک‌های وافر جامعه جهانی در طول در دهه هیچ گونه تغییری در دسترخوان مردم نیامد بلکه؛ فرار اشغالگران و نوکران شان از افغانستان، مردم ما در انظار جهانی هویدا گردید که با چه مشکلات اقتصادی، فقر و تنگدستی دست و پنجه نرم می‌کنند. با گذشت دو دهه و سرازیر شدن میلیارد ها دالر به نام کمک به مردم افغانستان هیچ گونه خدماتی برای مردم بیچاره و بی بضاعت کشور صورت نگرفته است. اما اشغالگران فراری به این همه ظلم و ستم که بالای مردم روا دیدند بسنده نکردند. در پی آن شدند تا جفای دیگری بالای این مردم مظلوم چگونه ببار بیاورند.

پول مردم کشور که بطور امانت گذاشته شده بود، تعزیراتی را بر آن وضع کردند تا مردم افغانستان از آن استفاده کرده نتوانند. از جانب دیگر مراودات و داد وبستان بانک های جهانی را با بانک کشور قطع نمودند تا در تعاملات تجارتی مردم افغانستان به مشکلات عدیده سردچار شوند. به این اساس اشغالگران چه در حالت حضوری و چه در حالت غیابی خود، نیات شوم و اعمال نکبت بار خود را در مقابل مردم ما به نمایش گذاشتند.

این حالات سبب گردید تا مردم مظلوم ما روز به روز در بستر فقر و بدبختی فرو روند، تا این حالت زار مردم نشخوار رسانه های غربی قرار بگیرند. این یک حقیقت آشکار است، اگر عوامل فوق وجود نمی داشت درین مدت دوسال دامنه فقر و تنگدستی وسعت کسب نمی‌کرد و مردم ما به این اندازه ناتوان و زمین گیر نمی‌گردیدند. اما ضعف و ناتوانی اقتصادی مردم ما امروز در هیچ رسانه خارجی نیست که توسط آن نقطه فشار علیه امارت اسلامی افغانستان گرفته نشود.

اما نقطه های مثبتی که اعمال و کار کرد های مسئولان امارت اسلامی را که همه به چشم سرمشاهده می نمایند هیچ‌گاه از طریق رسانه‌های غربی مورد بحث و بررسی قرار نمی گیرد. این در حالیست که بودجه ملی کشور در طول بیست سال گذشته از طرف غربیان تهیه و تدارک می‌گردید و هیچ‌گاه حاکمان وقت قادر نگردیدند که از عواید داخلی کشور آن را تأمین نمایند. اما با استقرار امارت اسلامی در افغانستان در سال نخست بودجه ملی از طریق عواید ملی تکمیل و بدون کمک کدام کشور خارجی به منصه اجرا قرار گرفت. در وقت اندک تغییرات ملموسی را در بازسازی شهر ها به خصوص شهر کابل به وجود آورد که هیچ کسی نمی تواند از آن انکار نماید. به همین طریق ده‌ها پروژه دیگری را روی دست گرفته است که عملاً بالای آنها در انظار عمومی کار و فعالیت جریان دارد. اگر کار و فعالیت دست اندرکاران امارت اسلامی به همین منوال پیش برود اطمینان داریم که مردم ما در زمان اندک صاحب کسب و کار گردیده و دامنه فقر و تنگدستی از کشور ما رخت خواهد بست.

ان شاء الله