نقش صداقت در سازندگی کشور

احمدشاه
خدمت در پرتو صداقت و اخلاص؛ باعث می‌شود که کشور از بن‌بست‌ها عبور کند و به رشد و بالندگی و نعمت ترقی و تمدن برسد.
تمام ملت‌های جهان در قبال میهن خویش وفادار استند و مخلصانه برای، رشد، آبادی و شکوفایی آن تلاش می‌ورزند.
اما متاسفانه چهل‌وچندسال جنگ در افغانستان، نشان داد که رهبران این سرزمین از جوهر صداقت و راستی محروم بوده اند و ذره‌یی اخلاص حبّ وطن در ذهن و ضمیر شان وجود نداشته است.
خصوصاً در بیست سال اشغال، به ثبوت رسید که رهبران و سیاسیون، در قبال کشور و میهن، بی وفا بوده و حتی دست به فروش مادروطن زدند.
ملت همه شاهد اند که در بیست سال اشغال افغانستان، توسط امریکا و ناتو و لشکر صلیبی، میلیاردها دالر و امکانات سرسام‌آوری در افغانستان سرازیر شد، اما این همه پول و امکانات در اختیار کسانی قرار گرفت که وفادار به ملک و ملت نبودند و منافع شخصی شان را بر منافع اسلامی و ملی ترجیح می‌دادند.
ساختن‌ِ قصرهای پرشکوه و مجلل و بلندمنزل‌ها و گرفتنِ موترهای مودل بالا از بیت المال، غصب زمین‌ها و شهرک‌های رهایشی همه بیانگر این حقیقت است که در دل آنان نیت خدمت به وطن، صداقت و اخلاصی وجود نداشته و هریک برای منافع شخصی خویش تلاش می‌ورزیده است.
این رهبرنماها، فرزندان کشور را به جنگ و خونریزی تحضیض و تشویق می‌کردند و با استفاده از احساسات و خون‌گرمی آنان، خود را به سفره‌ی قدرت شریک می‌نمودند و به عیش و نشاط می‌پرداختند.
این سیاسیون ناکام در قریه قریه و شهر شهر کشور، آتش جنگ می‌‌افروختند و در سایه‌ی جنگ و کشتار، سلامتی و عیش‌ونوش خود و فرزندان خود را جستجو می‌کردند.
همین بود که هزاران جوان و فرزند کشور طعمه‌ی اهداف شوم آنان شدند و با نامرادی تمام در دل خاک سیاه، خوابیدند.
این رهبرنماها، هنوز هم از سادگی و احساسات جوانان استفاده می‌کنند، خود و فرزندان نازدانه‌ی شان در قصرهای مجلل امریکا، ترکیه و دُبی سرگرم عیش‌ومستی استند.
اما فرزندان ساده‌لوح و احساساتی کشور را به جنگ نامشروع فرا می‌خوانند و به تمرد و بغاوت تشویق می‌‌نمایند.
به هرصورت بر می‌گردیم به اصل مطلب که؛ صداقت و اخلاص جوهر کار و خدمت است و ملت، مردم و سیاست‌مداری که اخلاص و صداقت در قبال ملک و ملت خویش نداشته باشد، آخر الامر سرنوشتش با گریز و فرار گره می‌خورد و قصر و زندگی پُر زرق و برق اش، یا مصادره می گردد و یا مورد حیف‌ومیل دیگران قرار می‌گیرد.
پس ما اگر بخواهیم که کشور مان آباد گردد، چنگ به ریسمان اخلاص و صداقت بزنیم و در پرتو صداقت و راستی، برای خدمت، آبادی و شکوفایی کشور خویش، تلاش بورزیم.
تا باشد ملک ما نیز چون: ملک دیگران آباد گردد و ملت ما نیز؛ چون ملت‌های جهان و کشورهای دیگر در سایه‌ی سعادت، رفاه و آسایش زندگی کنند و بیاسایند.