افغانستان

هزار و 103 تن در افغانستان با بیماری کم‌خونی ارثی‌ مبتلا اند

وزارت صحت عامه، دیروز در نشستی از روز جهانی مبارزه با تلیسمیا (کم خونی ارثی)‌ در کابل گرامی داشت بعمل آورد.

وزارت صحت عامه، دیروز در نشستی از روز جهانی مبارزه با تلیسمیا (کم خونی ارثی)‌ در کابل گرامی داشت بعمل آورد.
به گزارش خبرنگار آژانس باختر؛ در این نشست که با حضور شماری از مسئولان وزارت صحت عامه و بیماران تلیسمیا برگزار شد، داکتر محمد ناصر صادق رئیس بانک ملی خون در رابطه به این بیماری معلومات داده گفت: تلیسمیا یک بیماری ارثی است که از والدین به کودکان شان به ارث می رسد و این بیماری یک اختلال خونی ارثی است که به بدن اجازۀ تولید هموگلوبین کافی را نمی دهد و سلول های خونی را ضعیف ساخته و از بین می برد.
وی افزود که تا اکنون 12 هزار و 103 تن بیمار تلیسمیا در بانک ملی خون ثبت شده است که از این جمله 6 هزار و 582 تن آنان را دختران و متباقی آنان را پسران تشکیل می دهند.
رئیس بانک ملی خون، خاطرنشان کرد که بیماران تلیسمیا به توجه خاص، دریافت خون و دوای لازم نیاز داردند.
داکتر احمد سیر پاڅون رئیس طب معالجوی، در صحبت هایش گفت: تلیسمیا بیماری مزمن و دوامدار است و در راستای مبارزه با این بیماری از سازمان صحی جهان و سایر نهادهایی که در بخش صحی کار می کنند، خواهان کمک و همکاری با افغانستان شد.
محمد نبی عیسی خیل عضو تیم ملی کرکت کشور گفت که در کارزار مبارزه با این بیماری سهم فعال می گیرد. وی خاطرنشان کرد که به همکاری وزارت صحت عامه یک شفاخانه تداوی امراض سرطان را در کشور ایجاد خواهند کرد و در آن شفاخانه یک مرکز تداوی تلیسمیا نیز در نظر گرفته خواهد شد.
به همین ترتیب داکتر شرافت زمان سخنگوی وزارت صحت عامه، گفت: این وزارت متعهد به ارائه خدمات صحی معیاری در کشور است و در راستای ارائه خدمات صحی معیاری و فراهم کردن امکانات لازم صحی تلاش می کند.
وی تاکید کرد که وزارت صحت عامه در راستای مهیا کردن سهولت های لازم صحی به مریضان و نیاز مندان در داخل کشور می کوشد.
همچنان در جریان این نشست، بختیار هوتک و مهرماه، کودکانی که به بیماری تلیسمیا مبتلا اند در صحبت های شان در رابطه به بیماری و مشکلاتی که گریبان گیرشان است صحبت کردند.
آنان از رهبری وزارت صحت عامه و نهاد های ملی و بین المللی خواستند که در زمینۀ ایجاد مراکز صحی بیشتر تداوی این بیماری، فراهم کردن دوا و امکانات لازم، آنان را یاری رسانند و همچنان از مردم خواستند که با اهدای خون زندگی آنان را نجات دهند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *