اجتماعیمقالات

بنی آدم اعضای یکدیگرند

عبدالهادی روان

 

 

پرون د اسلامي نړۍ د ستر عالم  او د اسلامي فرهنګ د خپراوي د ستر فیلسوف، لیکوال،اديب، تیوریسن، ستر متعهد عالم،او د انسانیت او انساني کرامت د رښتيني فکر او پر اخلاقو ولاړ مکتب د ځلاند ستوري او د اوومې هجري پېړۍ د اسلامي دعوت د نړیوال  غورځنګ د ټول منلي اديب او  شاعر  شيخ مشرف الدین مصلح بن عبدالله سعدی شیرازي د زوکړې ورځ وه.

هغه چې ټوله بشري نړۍ  د یو پلار او مور زامن او  له هر ډول فرعي اختلافاتو  ور ها خوا،سره سکه او نسبي وروڼه،له یو تن سره تشبيه کوي،او ټول انسانان د دغه تن غړي بولي،هغه داسې چې که د دغه نړیوال واحد تن هر غړی زیانمن، تهدید، او رنځور شي. نو دغه ټول تن او وجود ورسره زیانمن،  او په درد او کړاو په راتلود بشري ټولنې نورمال حالت ، امنیت  او ثبات  ګواښي .

سعدی صاحب پر همدغه اساس وايي  :

انسانان باید د همدغو مشترکو خصوصياتو پر بنسټ په خپلو کې د انساني کرامت او خوا خوږۍ پر روحیه ژوند وکړي،  آن د ایډیالوژیګانو د اختلاف او فزیکي او پوځي  تقابلاتو  په صورت کې هم  يو د بل پر وړاندې دغه مشترک انساني خصوصيات  په پام کې ونیسي  کله د انسانیت او بشري کرامت له کړی څخه بهر او د  حیوانیت کړی ته ور د ننه  نه شي .

د ژوند د ناخوالو  او ټولو جانبي عوارضو پر ضد،د منطق او تعقل او حکمت پر  پوله،  په یو صف کې ودرېږي او د فساد پر وړاندې علمي او عقلاني مبارزه وکړي هیڅکله

سوک او څپېړې ته پر  بشري منطق او استدلال ، لومړیتوب ور نه کړي .

« بنى آدم اعضاى يك ديگرند

كه در آفرينش ز يك گوهرند

چو عضوى  به درد آورد روزگار

ديگر عضو ها را نماند قرار

تو كز محنت ديگران بي غمي

نشايد كه نامت نهند  آدمي»

سعدی شیرازي

لومړنۍ زده کړې يې د ایران په شیراز کې پیل کړې  او د لوړو زده کړو لپاره د بغداد « نظامیه مدرسې ته لاړ « اوپه یاده مدرسه کی یې خپلی زره کړې پایته ورسولې  او په دغه لاره کې یې نور ډیر سفرونه هم وکړل .

شیراز ته تر راګرځېدو وروسته يې په ٦٥٥ هجری قمري  کې سعدینامه ( بوستان سعدی )

او په  ٦٥٦ هجري قمري  کال هم  ( ګلستان  سعدی )   تصنیف او بشري ټولنې  ته وړاندې کړل .

د خلکو په خوږه او عام فهمه فارسی ژبه ( نثر او نظم ) یې

د اسلام د علم او فرهنګ په بڼ کې دغه دوه نوي ګلان  وکرل او له هماغه وخته تر اوسه  دغه دوه کتابونه   زموږ د هر کور د ادب او اسلامي فرهنګ او کلتور د نړۍ دوه ستوري دي او داسې څوک به نه وي چې دغه دوه ستوري و نه پېژني او هره ورځ یې له خوږو مفاهيمو ګټه وانه خلي .

د دغه لوی مصلح، دعوتګر، اديب او لیکوال د زوکړې کلیزه

ټولو ته مبارک  وي

او دغه لوی مصلح ته دې خدای تعالی فردوس جنت ور په برخه کړي.

آمین

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *