احسان، شفقت، نیکی و نیکوکاری به هم نوع، کاری بسیار ارزشمند و نیاز مبرم هر جامعه است. در دین مبین اسلام، نیکی به دیگران بسیار توصیه شده، آیات و احادیث بسیاری در این زمینه وجود دارد. وقتی که گفته می‌شود کسانی که در پی حل مشکلات دیگران هستند، از نجات‌یافته‌گان قیامت‌اند و یا این‌که تا زمانی که مومن در پی یاری فرد دیگری است خداوند در پی یاری اوست، دیگر جایی برای بحث باقی نمی‌ماند.
دقیقاً در اواخر ماه مبارک رمضان قرار داریم و این ماه پربرکت، کم کم دارد رخت سفر می‌بندد و از جامعه و دیار ما می‌کوچد.
چه خوب است مردمان خیر و تجار کشور، دست نیازمندی را بگیرند و با لقمه‌ی نانی، خنده بر لب‌های فقیران، یتیمان و نیازمندان آورند.
تا رسیدن عیدسعید فطر خیلی فاصله‌ای کمی داریم و از این فرصت کم، باید استفاده‌های بهینه انجام دهیم و با اندک کمک و صدقات می‌توانیم بار ثواب و احسان خویش را، خیلی گران بسازیم.
یقین داریم اگر در این نزدیکی‌های عید، هم‌وطنان عزیز ما که در خارج و یا داخل کشور زندگی می‌کنند، برای مردم فقیر خود کمک کنند، نیاز خیلی‌ها برآورده می‌شود و سفره های خیلی‌ها در روزهای عید صاحب نان می‌شود.
مومنان در احسان، نیکی و مهربانی مانند یک جسم می‌باشند که چنانچه عضوی از آن‌ها درد و ناراحتی را احساس کنند، همه بیدار، در سوخت و گداز قرار می‌گیرند.
ما باید از درد همدیگر آگاه بوده و برای رفع مشکلات یکدیگر تلاش بورزیم.
