با ایجاد اشتغال به فقر خاتمه‌خواهیم داد

نبود زمینه کار و درآمد مناسب که خانواده ها بتوانند مخارج زندگی خود را ازاین طریق تأمین نمایند، سبب گردیده است باشندگان این سرزمین راه مهاجرت را در پیش گیرند. مهاجرت به دیار بیگانه مشکلات زیادی را به همراه دارد، به ویژه نبود سرپناه از جمله دغدغه های همیشگی مهاجرین افغان در کشورهای پاکستان و ایران است. همین گونه، نبود اسناد و مدارک قانونی باعث گردیده است تا مهاجرین افغان در کشورهای میزبان مورد پیگرد پولیس قرار گیرند، طوری که گفته می شود مامورین پولیس پاکستان عده ای از مهاجرین را در شهرهای گوناگون آن بدون داشتن کدام جرمی بازداشت کرده اند. مقامات این کشور دلیلی بازداشت آنها را نداشتن اسناد و مدارک قانونی عنوان کردند. تا کنون براساس گزارش های واصله از این کشور تعدادی زیادی از مهاجرین افغان در این کشور ازسوی پولیس بازداشت شده و سرنوشت آنها نامعلوم است.

هرچند مقامات افغان نیز از برخورد ناشایست پولیس پاکستان با مهاجرین افغان ابراز نگرانی کردند و خواهان آن شدند تا با افغان های مهاجر برخورد نیک صورت گیرد. اما دیده می شود این اظهارات چندان سودی را در پی نداشته است و افغان های بازداشت شده هنوز هم در زندان های آن کشور بسر می برند.از جانب دیگر، دیده می شود با گذشت هرروز کشورهای میزبان شرایط بودوباش را برای مهاجرین افغان سخت تر ساخته اند. به ویژه برای آن هایی که تاریخ ویزای شان سپری شده است و تا هنوز موفق به دریافت ویزا از سوی کشورهای میزبان نشده اند. از این گذشته، مهاجرین افغان که در شهرها و مناطق مختلف پاکستان بود و باش دارند، تعداد کمی آنها دارای  مدارک و اسناد قانونی اند، بسیاری از آنها مدرک و اسناد قانونی ندارند، این باعث گردیده است که همواره مأمورین پولیس این کشور با آنها بد رفتاری نمایند.

آگاهان امور براین باور اند، تا زمانی که برای شهروندان افغان در داخل کشور زمینه کار و اشتغال مساعد نگردد، امکان جلوگیری از ورود آنها به کشورهای همسایه از جمله پاکستان و ایران ناممکن خواهد بود. از این رو نیاز است که نهاد های مسئول به هدف جلوگیری از ورود آنها به کشورهای همسایه برنامه های اشتغال‌زایی را در نقاط مختلف کشور راه اندازی نمایند تا بتوانند زمینه کار را برای بسیاری از خانواده های بیکار در داخل کشور مساعد سازند به این ترتیب خانواده ها بتوانند در داخل کشور مخارج زندگی خویش را فراهم نموده از مهاجرت به کشورهای همسایه ابا ورزند.راه اندازی برنامه های اشتغال‌زایی در نقاط مختلف کشور بدون همکاری سرمایه داران داخلی و نهاد های امداد رسان امکان پذیر نیست، بنابراین نیاز است که نهاد های مسئول تلاش ورزند تا سرمایه داران را تشویق نمایند در برنامه های اشتغال زایی دولت را یاری رسانند، همین گونه نیاز است که با نهاد های امداد رسان در این زمینه گفتگو صورت گیرد تا آنها نیز بتوانند در این برنامه سهم گیرند، تا باشد با راه اندازی برنامه های اشتغال‌زایی در سراسر کشور زمینه کار برای همه افراد مساعد گردد و همه بتوانند با ادامه کار و اشتغال مخارج زندگی خانواده خود را تأمین کنند. گذشته از این، تشویق وترغیب سرمایه داران داخلی و خارجی به هدف سرمایه گذاری در کشور می توانند زمینه کار را برای بسیاری از باشندگان این سرزمین فراهم سازد. یعنی، درصورتی که کار خانه های تولیدی در نقاط مختلف کشور به کار وفعالیت آغاز کنند در این صورت است که با بکار انداختن کارخانه های تولیدی در نقاط مختلف کشور زمینه کار برای بسیاری از افراد مساعد خواهد شد. نرخ بیکاری کاهش خواهد یافت.افزون براین، سرمایه گذاری در بخش زراعت می تواند زمینه کار را برای بسیاری از افراد فراهم سازد، درصورتی که نهاد های مسئول بتوانند سرمایه داران داخلی و خارجی را تشویق نمایند تاآنها در بخش زراعت سرمایه گذاری نمایند و زمین های بی زرع را آبیاری نموده و از آن در بخش تولید محصولات زراعتی استفاده نمایند، زمینه کار برای بسیاری از باشندگان این سرزمین فراهم خواهد شد و بسیاری ها خواهند توانست مخارج زندگی خانواده خود را تأمین نمایند. این می تواند مانع رفتن بسیاری از شهروندان به کشورهای همسایه گردد.

باید تذکر داد که تا کنون در این زمینه نهاد های مسئول کدام برنامه ای را که بتواند در کاهش نرخ بیکاری موثر تمام شود، روی دست ندارند و این باعث گردیده است با گذشت زمان به تعداد افراد بیکار در این کشور افزوده شود.برخلاف، درصورتی که نهاد های مسئول به هدف تامین زمینه کار برای افراد بیکار در داخل کشور برنامه های را روی دست نگیرند، احتمال آن می رود با گذشت زمان به تعداد افرادی بیکار در کشور افزود گردد و این می تواند باعث افزایش نرخ بیکاری و بلند رفتن گراف فقر در کشور گردد. بنابراین نیاز است که نهاد های مسئول در این زمینه تدابیر واقدامات جدی را روی دست گیرند تا باشد نرخ بیکاری در کشور کاهش یابد و شهروندان همه بتوانند مخارج زندگی خود را تامین نمایند.