یک دیپلماسی کاذب برای توجیه یک ادعای کاذب

امارت اسلامی افغانستان در روابط بیرونی خود بر اصل همکاری و همگرایی تاکید دارد، اصول گرا است و انتظار برخورد بالمثل را دارد.

مبصرآژانس باختر مینگارد؛ امارت اسلامی افغانستان در جریان بیشتر از دو سال و چند ماه استقرار دو باره راهکار مبتنی بر همکاری و همگرایی با کشور های جهان، به خصوص کشور های همسایه را در پیش گرفته است و تلاش کرده است که به عنوان محور و مبنای همکاری های منطقه یی تبارز کند و در این راهکار معقول موفق بوده و توانسته است که اعتماد و باور شمار زیادی از کشور ها و مردمان جهان را کسب کند.

مگر با تاسف بعضاً ادعاهایی از سوی بعضی حلقات در کشور همسایه ‹ پاکستان› به گوش می رسد گویا افغانستان عامل ناامنی در آن کشور است و با پیروزی دو باره امارت اسلامی در این کشور، وقایع تروریستی در پاکستان بیشتر شده است.

مقام های کشور همسایه بار ها این ادعا را مطرح کرده اند که گویا تحریک طالبان پاکستانی در افغانستان حضور دارند و نا امنی ها را در پاکستان برنامه ریزی میکنند و ادعا های دیگر.

باتاسف در این کارزار ضد افغانی نهاد های متعدد در پاکستان با هم هماهنگ شده اند که نشان می دهد هویت ستیزی در برابر امارت اسلامی در افغانستان، آجندای اول در برنامه های مغرضانه این نهاد ها است. به تازه گی رییس ستاد ارتش پاکستان در یک دعوت رسمی به امریکا رفت و تا توانست از موجودیت گروه های هراس افگن در افغانستان یاد کرد و از فعالیت های گروه های ضد پاکستانی در خاک افغانستان شکایت کرد. به همین ترتیب منیر اکرم نماینده پاکستان در سازمان ملل در اجلاس اخیر شورای امنیت آن سازمان گفته های رییس ستاد ارتش کشور را تکرار کرد و برخلاف اظهارت چند ماه قبل خود که دید مثبت از افغانستان و امارت اسلامی را ارائه کرده بود، این بار کین توزانه حرف زد و تلاش کرد که حرف های کاذب و اتهام های بی بنیاد را توجیه کند و توجه جامعه جهانی را به پاکستان به عنوان کشور قربانی هراس افگنی جلب کند. او با برداشت که خود دارد هشدار داده است «هرگونه سیاست تعامل با امارت اسلامی باید مشروط بر جدیت مبارزه این گروه علیه گروه‌های تروریستی باشد، ورنه گسترش تروریزم در افغانستان منجر به ۱۱ سپتامبر دیگر خواهد شد.»

در داخل پاکستان نیز تلاش ها چون گذشته بوده است و در قالب یک اتهام نو مطرح شد که گویا شماری از شهروندان افغان در پیوند به حوادث اخیر در دیره اسماعیل خان بازداشت شده اند.

همه این گفته ها از سفر جنرال منیر تا گفته های منیر اکرم در شورای امنیت و اتهام های مطرح شده در اسلام آباد همه در یک دیپلماسی کاذب برای توجیه یک ادعای کاذب صورت گرفت.

واقعیت این است که پاکستان درگیر مشکلاتی است که به آن کشور ربط دارد و هیچ تعریف بیرونی ندارد، مگر نهاد های مشخص در پاکستان تلاش دارند که به آن شاخه و پنجه دهند تا اذهان عامه را از واقعیت های تلخ داخلی منحرف کنند وزمزمه های حضور مخالفان حکومت پاکستان در افغانستان، بیشتر در همین محور صورت می گیرد.

در واقعیت پاکستان علیه امارت اسلامی ابزار فشار را به کار می گیرد، از بستن گذرگاه‌های مرزی، اخراج مهاجران، اعتراض در نشست‌های بین‌المللی و کار های دیگر همه به این هدف انجام می شود.

در حالی رویکرد مغرضانه که همانا استفاده ابزار فشار است، موثر واقع نشده است زیرا پاکستان بر خلاف واقعیت ها عمل کرده است، حتی دوستان نزدیک پاکستان، اتهام اسلام آباد مبنی برموجودیت تی تی پی را درافغانستان تائید نکرده اندو ملل متحد چندان مایل نیست که اتهام های پاکستان در مورد افغانستان را بشنود.

بهتر بود که پاکستان قبل از بستن اتهام، موارد اختلافی را با مقام های افغان شریک میکرد، در حالی که پاکستان دیپلماسی تهاجمی را در پیش گرفته است و این موثر نیست