ضرورت تربیت کودکان درجامعه امروزی
روش تربیت فرزندان یکی از مهمترین و اساسی ترین امور زندگی است. فرزندان نزد والدین شان امانت و قلب پاک آنها گوهرهای گرانبهای بی غل و غشی است که از هرگونه نقص و تزویر خالی اند و پذیرای هرگونه نقشی میباشند به هر سویی که خواسته شود متمامیل میشوند. چنانچه به کار و گفتار خیر و آموزنده عادت شان دهند براساس آنها بزرگ میشوند. سعادت دنیا و آخرت را کسب میکنند و پدر و مادر و معلم و مربی نیز با آنان سهیم خواهند بود. واگر به شرارت و بدکاری خوکنند و همچون چهار پایان مورد بی مهری و بی توجهی قرار گیرند گمراه میگردند و والدین معلم و مربی که در مورد تعلیم و تربیت شان کوتاهی کرده باشند در مجازات گناه و خلافکاری آنها شریک خواهند بود.
روش تربیت فرزندان یکی از مهمترین و اساسی ترین امور زندگی است. فرزندان نزد والدین شان امانت و قلب پاک آنها گوهرهای گرانبهای بی غل و غشی است که از هرگونه نقص و تزویر خالی اند و پذیرای هرگونه نقشی میباشند به هر سویی که خواسته شود متمامیل میشوند. چنانچه به کار و گفتار خیر و آموزنده عادت شان دهند براساس آنها بزرگ میشوند. سعادت دنیا و آخرت را کسب میکنند و پدر و مادر و معلم و مربی نیز با آنان سهیم خواهند بود. واگر به شرارت و بدکاری خوکنند و همچون چهار پایان مورد بی مهری و بی توجهی قرار گیرند گمراه میگردند و والدین معلم و مربی که در مورد تعلیم و تربیت شان کوتاهی کرده باشند در مجازات گناه و خلافکاری آنها شریک خواهند بود.
یکی از اصول تربیت ، تربیت ایمانی است که برای ایجاد سلامت عقیده و ایمان به واسطه تعلیم ارکان ایمان به خداوند، ملائک، کتابهای آسمانی، پیامبران، آخرت، قضا و قدر در قلب و روح آنان تحقق پیدا میکند.
معلم و مربی باید با زبان ساده و دلایل قابل درک سعی کنند نهال محبت خداوند و شکر نعمتها و بخششهای او را در دل کودکان بذر نمایند و او را متوجه حقایق نمایند. همین گونه در رابطه به منزلت و عظمت قرآن آشنا نمایند تأکید کنند که این کلام برای هدایت از جانب خداوند«ج» است که با دیگر کتابها که خلاقیت انسانها است فرق دارد.
به همین ترتیب برای ایجاد تقویت محبت رسول خدا«ص» در دل کودکان ، آموزش و پیروی از سنتها و روشهای آن حضرت اقدام نمایند. تقویت عشق به ایمان و جهاد در راه خداوند رویارویی با دشمنان اسلام و مسلمانان اصول دیگری از این روشها است تا حب وطن دوستی، اسلام دوستی حفظ و حریت در قلبهای شان بارور گردد.
مورد دیگر تربیت بدنی است سلامت شخصیت انسانی و توانایی جسمانی دوپایه اساسی دیگر پرورش درست فرزند است. موفقیت در عرصه تربیت بدنی به تمرینهای ورزشی مانند شنا ، دویدن و بایسکیل سواری و… بستگی دارد.
در زمینه تربیت عبادی که در اسلام ثمره و بازتاب طبیعی ایمان و عقیده و دلیل وجود و درستی آن است.
کودک برای گام نهادن به مرحله بلوغ و پس از آن از نظر دینی و شرعی به تربیت و پرورش عبادتی نیازمند است تا عبادت به عنوان بخش حیاتی و ریشه دار در زندگی و رفتار او مبدل گردد و او را به ضرورت ارتباط با خداوند و استقامت در ادای اوامر باری تعالی واجتناب از نواهی به صورت مداوم یاد آور شود.
عادت دادن کودکان به عبادت از سن هفت سالگی آغاز شود و در سن ده سالگی مورد تأکید قرار گیرد. همان گونه که عمر هفت سالگی سرآغاز تعلیم و تمرین و عبادت کردن است و عمر ده سالگی زمان تثبیت رفتار و پابندی کودک در مورد ادای نماز است.
در بحث آموزش زبان عربی و علوم مفید جزء مسئولیتهای مشترک والدین و حکومتهای اسلامی است.
زیرا آموزش زبان عربی کلید فهم قرآن و سنت و بستر علوم و معارف مختلف شریعت اسلامی است و اضافه برآن کودک از آموزش صحیح زبان عربی با توجه به زیباییهای لفظی و معنوی آن لذت خواهد برد و زبانش شیرین تر و فصیح تر خواهد شد و چنانکه کودک زبان عربی را به خوبی بیاموزد در جهت فهم دین اسلام و درک مقاصد و اهداف آن تواناتر خواهد گردید. آموزش علوم دیگر مانند زبانهای دیگر وکسب علوم مختلف با توجه به ذوق و علاقه آنها مفید و ضروری است.
بناءً با توجه به موارد ذیل ابتدا مکلفیت متوجه والدین است تا یک به یک این موارد را عملی سازند. و با آموزش نصاب قوی متداول، دینی و اسلامی به زیور علم و دانش آراسته گردیده و فردای کشور ما با سرنوشت نسلهای آگاه متعهد، مسلمان، وطن دوست و دین دوست اداره و رهبری گردد که به دور از تهاجم فرهنگی و آموزش و مسلکی بیگانگان باشد، تا دیگر کشور ما در زمره کشورهای قرار نگیرد که برای پیشبرد امور کشور خویش به متخصص و دانشمند بیرونی نیاز داشته باشد.
ازجانب دیگر محیط در رشد شخصیت کودکان تاثیر زیادی دارد، والدین باید با آگاهی بیشتر محل زندگی خود را انتخاب کنند و و محیط مناسب برای رشد کودک‌شان را فراهم سازند.
عواملی که بر رشد کودکان تاثیر می گذارد را می توان به عوامل محیطی و عوامل فردی تقسیم کرد. عواملی مانند نور، طبیعت، صدا، آلودگی صوتی و بصری . همچنین عواملی که شامل سرزندگی در فضاهای بازی، تنوع در چیدمان وسایل بازی هستند و فضاهایی برای نشستن دارند ،هم از جمله این عوامل محیطی و فردی است که هر کدام براساس میزان کارکرد و تاثیرگذاری در دسته بندی عوامل فردی یا محیطی قرار می‌گیرند.
تحقیقات نشان داده است که محله و مکانی که کودکان در آن رشد می کنند تاثیر قابل توجهی در رفتار‌هایی که کودک در سال‌های اولیه و حتی دوره نوجوانی و بلوغ از خود نشان می‌‌دهد دارد.
این تحقیات نشان داده است ،مشکلات رفتاری کودکانی که در محله های فقیر نشین و با کیفیت سطح نامطلوب و پایین جامعه زندگی می کنند ،در مقابل کودکانی که در محله های مرفه نشین و ثروتمند زندگی می کنند ،بیشتر است.
همین طور، مشکلات کودکانی که در مناطق با سطح کیفیت بالاتر و بهتر جامعه زندگی می کنند ، در اثر کشمکش‌های داخلی انواده‌‌ها است و مربوط به محله و مناسبات همسایگی آنها نمی‌باشد.
از طرف دیگر خانواده ، می تواند دررفتارهای کودکان در مناطق با سطح کیفیت پایین ، تاثیر بگذارد و اثرات منفی محله و محیط را در رفتار های کودک ، کمتر کنند. اما هر چه کودکان زمان بیشتری را در این محیط‌‌ها بگذرانند، احتمال نفوذ عوامل نامطلوب در شخصیت آنها بیشتر می‌شود.
محیط زندگی کودک علاوه بر اینکه در شکل گیری رفتار و شخصیت کودک تاثیر بسزایی دارد ، می تواند در یادگیری او هم موثر باشد.در واقع دوران کودکی یکی از مهم ترین دوران های زندگی انسان می باشد ، به همین خاطر توجه به محیط مناسب در رشد کودک ، اهمیت زیادی دارد.
از این رو محیط فیزیکی در فرآیند یادگیری کودک اهمیت زیادی دارد و حتی می تواند آن را تقویت و یا تضعیف کند .
در واقع محیط می‌تواند تاثیر زیادی در آموزش و یادگیری کودکان داشته باشد.
