نقش تعلیم وتربیت در اسلام

تعلیم و تربیت نقش شگفت انگیزی در زندگی انسان دارد .شکوفایی استعدادها و ارزش های والا مبتنی بر تعلیم وتربیت است. انسان شدن و وصولش به کمال نهایی همه مرهون تعلیم وتربیت صحیح است .انسان نه تنها تربیت پذیر است بلکه تنها مخلوقی است که به تعلیم وتربیت نیاز مند است و اگر این فرصت را از دست دهد،چیز ارزنده ای را برای همیشه از دست خواهد داد. تعلیم و تربیت می تواند به رشد و ارتقای جسمی و روحانی انسان یاری کند و نیازهای فردی و اجتماعی و اقتصادی و… انسان را تأمین کند. به عبارتی تمام امور زندگی بشر با امر تعلیم و تربیت ارتباط دارد. از نظر اسلام کسی که از تعلیم و تربیت بی بهره است همچون کسی است که در بیابان خشکی سرگردان و متحیّر است و نمی داند از کدام راه برود تا به سر منزل مقصود برسد.

خداوند در قرآن کریم فرموده است:

«            پیامبران برای تزکیه و تعلیم بشر برانگیخته شده اند که آیات خدا و کتاب و حکمت را به آنان تعلیم دهد.

در تعالیم اسلامی عالی ترین نوع توجه در مورد کودک سفارش شده است.هم چنین مجاهدت وتلاش پدر و مادر ومربیان در راه تربیت و حسن اداره زندگی و ایجاد رفاه و آسایش و تامین نیاز های فرزندان توصیه شده است.

یکی از حقوق فرزند بر پدر و مادر اهتمام در تربیت است.با متولد شدن فرزند و پا گذاشتن او در محیط خانواده رسالت تربیتی پدر و مادر در باره فرزند به طور عینی و با جدیّت شروع می شود و به خصوص نقش مادر بسیار نمایان است.مادر اولین مربی کودک و موثر ترین فرد بر کودک در تمام مراحل رشد  است.این تاثیرات در واقع قبل از تولد وحتی از زمان انعقاد نطفه وجود دارد چرا که هر گونه خلق و خوی مادر و حالت های روحی او در شکل گیری شخصیت جنین موثر است.اول مدرسه ای که کودک  دارد،دامان مادر است.مادر خوب ، کودک  خوب تربیت می کند وخدای نخواسته اگر مادر منحرف باشد ،کودک  از همان دامان مادر منحرف بیرون می آید چون کودکان علاقه ی که به مادر دارند به هیچ کس ندارند ودر دامان مادر که هستند تمام چیز هایی که دارند و آرزو هایی که دارند خلاصه می شوددر پدر  و مادر ،همه چیز را در مادر می بینند.حرف مادر،خلق مادر،عمل مادر در کودکان اثر دارد.