شلیک هزاران راکت قسام به سوی اسرائیل

مولوی میرویس عزیزی

درکنار شلیک هزاران راکت قسام به سوی سرزمین اسرائیل، هزاران سرباز و مشعل داران آزادی قدس و پهپادها نیز وارد سرزمین های اشغالی که تحت حاکمیت اسرائیل بود، گردیدند.

این حرکت رزمی پیکار جوان حماس در جهت پاسداری و حراست از بیت المقدس و آزادی فلسطینی‌ها صورت گرفته است قسمی که الله منان می‌فرماید  ترجمه : به آنانى كه مورد ستم واقع شده اند، اجازۀ جهاد داده شده و خداوند بر يارى کردن آنها توانا است. (الحج: ۳۹)

‌شکی نیست که فلسطینی‌ها بیش از هفتاد سال است در آتش فتنه و جنایت اسرائیل می‌سوزند.

‌اسرائیل و آمریکا که همان دو روی یک سکه اند، برای بدنامی و وارونه جلوه دادن پیروزی فلسطینی‌ها، صحنه‌سازی می‌کنند و طوری وا نمود می‌کنند که زنان، کودکان و افراد غیر نظامی قربانی این نبرد بوده است، در حالی‌که اسرائیل بیش‌تر از هفتاد سال است زنان و کودکان  مظلوم فلسطین را به رگبار می‌بستند، سرزمین آن‌ها را اشغال و خانه‌های آن‌ها را تصاحب و صاحبان خانه را بیرون راندند، بسا کودکان و زنان طاهره  به زندان‌های اسرائیل برده شدند و یا به گروگان گرفته شدند، هزاران خانه را به خاک و خون کشانیدند. دشمنان کور و در کمین نشسته‌ی اسلام، هنوز هم اسرائیل را با پیشینه‌ی هفتاد سال وحشت و جنایت، مدافع می‌دانند و آن طرف دیگر، کودک سنگ به‌دست فلسطینی را تروریسم می‌خوانند، که در کل هر مسلمان مدافع از سرزمین و ارزش های خود از نگاه غرب تروریزم است.

اسرائیل با شعار ارتش شکست‌ناپذیر، با داشتن توانایی اطلاعاتی وسیع( موساد)، داشتن قدرت سایبری و سیستم دفاعی گنبد آهنین خود را دیو قدرت احساس می‌کرد اما جرقه شمشیرهای حماس توانست ارتش اسرائیل را به سراسیمه‌گی وادار کند، گنبد آهنین و سیستم دفاعی نیز که طرف اعتماد نظام صهیونیست و غربی‌ها بود، بی‌نتیجه باقی ماند، چون راکت‌های قسام همه بخش‌های خاک رژیم غاصب صهیونسیتی را، به رگ‌بار بست.

آمریکا که روی دیگر این جنگ است، خواست تا از طریق نشست اضطراری شورای امنیت این حرکت فلسطینی را محکوم کند اما بحث بی‌نتیجه ماند. در کنار آن، تسلیحات جنگی به اسرائیل فرستاد.

آمریکا و اسرائیل آتش افروزان جنگ هفتاد ساله در قدس هستند، اما فلسطینی‌ها را تروریزم می دانند، حقیقتاً که کار (دزدان چراغ بدست) چنین است. حمایت از اسرائیل، در حقیقت حمایت از جنایت، قتل عام، خون، وحشت و استبداد است.

اما اسرائیل در برابر مردم مظلوم فلسطین اعلام جنگ نموده است، حدود صد هزار سرباز را در جهت محاصره کامل غزه اعزام نموده است، همچنان فرمان آماده باش سه صد هزار سر باز احتیاط را صادر نموده است، حریم غزه را از هوا و زمین، با شناورهای جنگی و بمب افگن‌ها، آتش‌باری می‌کند، در جریان یک‌شبانه روز یک هزار تن مواد منفجره و بمب، بالای ساکنین غزه ریختند.

اسرائیل در طی حملات کور که علیه مردم فلسطین راه اندازی کرده است، جریان برق را بر مردم غزه وهمچنان آب آشامیدنی، غذا و‌ مواد سوخت را قطع کرده است،  شک نیست که اسرائیل انتقام حماس را، از مردم عادی و غیر نظامیان می‌گیرند.

این عمل کرد اسرائیل نسل کشی و کشتار دسته‌جمعی بوده و با این کار مرتکب جنایت جنگی گردیده و مجازات دسته‌جمعی را، راه اندازی    نموده است که جز جنون چیزی دیگر نیست.

اما سران کشورهای اسلامی، در قبال قضیه فلسطین روزه سکوت گرفتند که این امر تکان دهنده و به معنای تنها گذاشتن فلسطینی‌ها است، در حالیکه حیثیت معراج گاه پیامبر اسلام و اولین قبله مسلمانان در جنگ فلسطین مطرح است.

سکوت کشورهای اسلامی، لکه سیاه و مایه‌ی ننگ برای امت اسلامی است، خصوصاً سکوت کشورهای عربی، عرقی شرمی است که بر جبین تاریخ تراوش خواهد نمود. حتی برخی از کشورهای عربی مانند سودان، بحرین، امارات رابطه ای خود را با اسرائیل عادی ساختند و در این قریبی‌ها کشورسعودی نیز به این بحث نزدیک بود، شاید جنگ کنونی بر آن سایه افگنده باشد.

فلسطینی‌ها، عادی‌سازی رابطه‌ی کشورهای عربی با اسرائیل را، خیانت به فلسطین و قدس شریف می‌دانند و‌ می‌گویند که این عمل خنجرزدن فلسطین از پشت است.

اما تلخ‌تر از همه، برخی از مسلمانان بی‌احساس، چشم به پیروزی اسرائیل نهاده است و‌ کور کورانه زبان به سرزنش فلسطینی‌ها دراز می‌کنند، همان ضرب المثل معروف است که می‌گویند: همان نقطه زمین داغ است که آن‌جا آتش می‌سوزد.

درد جنایت و خشونت رژیم غاصب صهیونسیتی را، کودکان و زنان فلسطینی می‌دانند که در گرو اسرائیل قرار دارند. آن‌ها مصداق همین آیت قرآن قرار می‌گیرند ترجمه:و پیروی نمی‌کنند اکثر آن‌ها، مگر گمان را. ( یونس ۳۶)

سیلی محکمی شکست که بر چهره اسرائیل خورده است، آن را فراموش‌ کرده که هر روز خانه‌های فلسطینی‌ها را به گلیم غم می نشاندند.

نقشه اسرائیل چنان سیاه و تاریک است که فتنه‌های بزرگ دیگری را هم در سر می پروراند، اسرائیل نقشه و رمز توسعه طلبی را دنبال می‌کند که خیلی تازگی ندارد، بلکه از اندیشه‌های دین یهود است و آن عبارت از ساختن دولت (اسرائیل بزرگ (است که از نیل تا فرات با پهنایی که بخشی خاک تعدادی از  کشورها را احتوا کند، به آن چشم دوخته است.

اسرائیل با یک نقشه جعلی و خیال پردازی می‌خواهد، اسرائیل بزرگ را ایجاد کند که پس از سقوط بیت المقدس، کشورهای مانند لبنان، اردن، سودان، سوریه، عراق، کویت، شمال عربستان سعودی ( مدینه و خیبر) قسمتی از کشور ترکیه و مصر را، جزء خاک (اسرائیل بزرگ) قرار دهد.

چنانچه وزیر دفاع اسرائیل در سال ۱۹۶۷، پس از تسخیر تپه‌های جولان، به سر بازانش می‌گوید: هدف ما رسیدن تا سرزمین  یثرب و بابل است.

اما باور دارم که اسرائیل به این هدف شوم که تشکیل همان اسرائیل بزرگ است، نمی رسد؛ بلکه آرزو دارم که روزی فلسطین با نقشه دیگر که اسرائیل نیز جزء خاک آن قرار گرفته باشد، نسل های بعدی شاهد آن باشد.