وزیر زراعت: افغانستان باید در عرصه  صادرات به خودکفایی برسد

مولوی عطاءالله عمری، وزیر زراعت، آبیاری و مالداری در سفر به ولایت کنر و در دیدار با والی این ولایت گفته است، ما می‌خواهیم تا کشور ما از حالت وارداتی وارد عرصه خودکفایی و صادراتی در بخش زراعت شود.

مولوی عطاءالله عمری وزیر زراعت، آبیاری و مالداری در جریان سفر به ولایت کنر با مولوی قدرت الله ابوحمزه والی کنر دیدار کرده و پیرامون حفاظت از جنگلات و ایجاد سهولت برای دهقانان و مالداران این ولایت گفت‌وگو کرد.

وزیر زراعت در این دیدار هدف سفرش را به والی ولایت کنر بیان کرده و پیرامون برنامه‌های وزارت زراعت جهت تغییر وضعیت معیشتی دهقانان و مالداران از مجراهای مختلف سخن زد.

عمری گفت: «ما می‌خواهیم که ملک ما از وضعیت وارداتی به حالت خودکفایی و صادراتی برسد و به همین منظور در بخش زراعت  توزیع تخم‌های بذری اصلاح شده جهت بلند بردن حاصلات، در بخش مالداری عصری سازی سیستم لبنیات،  در بخش منابع طبیعی حفاظت و توسعه پایدار منابع طبیعی، در بخش آبیاری مدیریت آبهای فراوان کشور و استفاده موثر از آن و در بخش اراضی مدیریت و یکدست سازی اراضی کشور از اهداف و برنامه‌های وزارت زراعت است».

وی اضافه کرد که به این منظور به ولایت کنر آمدیم تا در ارتباط به این موضوعات از نزدیک وضعیت را بررسی نماییم.

ه‍مچنان وزیر زراعت پیرامون حفاظت و استفاده موثر از منابع صحبت کرده علاوه نمود: « ولایت کنر از ولایت‌های است که بیشترین ساحات جنگلی در آن موقعیت دارد پس ما باید در بخش حفاظت، توسعه پایدار و استفاده موثر از جنگلات ولایت کنر در هماهنگی با یکدیگر به گونه جدی کار کنیم.»

در همین حال مولوی قدرت الله ابو حمزه، والی ولایت کنر از برنامه‌ها و خدمات وزارت زراعت در ولایت کنر استقبال کرده و در مورد اهمیت جنگلات سخن‌زده بیان کرد: « واقعا که جنگلات در سرسبز سازی کشور بسیار نقش دارد و ما در این مورد به شما اطمینان می‌دهیم که مطابق به قوانین و طرزالعمل وزارت زراعت از جنگلات و منابع طبیعی کشور حفاظت می‌نماییم».

در این دیدار روئسای زراعت کنر، لغمان، ننگرهار، رییس کانال ننگرهار، رییس تنظیم جنگلات، رییس اطلاعات و آگاهی عامه و مشاور مقام وزارت زراعت آبیاری و مالداری و شماری از مسئولان محلی و ولسوالان ولایت کنر حضور داشتند.

گفتنی است که افغانستان با داشتن منابع طبیعی سرشار و آب و هوای مناسب از جمله کشورهای است که می‌تواند بیشترین تولیدات زراعتی را داشته باشد؛ اما با توجه به عدم امکانات مناسب و سنتی بودن زراعت هنوز هم نتوانسته است تا تمامی احتیاجات زراعتی مردم خود را فراهم کند.