حرف های غیر مسئولانه؛ مناسب یک سیاست ورزنیست!

تحلیل سیاسی

افغانستان مکان امن است، نه تنها امنیت و ثبات داخلی در آن حاکم است، هیچ خطری از این کشور متوجه دیگران نیست، پس نباید برای اهداف راهبردی خود به این کشور بهتان زد.

اوضاع در منطقه و جهان به دلیل رقابت  قدرت های بزرگ وضعیت آشفته یی دارد، قدرت های بزرگ به منظور به حاشیه راندن یکدیگر دست به ماجرا هایی در برابرهم می‌زنند و در پی تضعیف یکدیگر اند، جنگ اوکراین، جنگ های نیابتی اقتصادی و سیاسی در آسیای میانه، تحولات در افریقا و… نمونه هایی از رقابت قدرت ها برای زمینگیر کردن یکدیگر است، در عین حال شماری از کشور ها در همسایگی افغانستان مشکلات جدی سیاسی و اقتصادی را دارند که ثبات سیاسی و امنیتی این کشور ها را زیر سوال برده است.

کشور های بزرگ در رقابت های نظامی و توسعه جویانه شان در صدد دریافت توجیه عملکرد شان اند، با تأسف افغانستان را ابزاری برای توجیه  برنامه راهبردی شان قرار داده اند، مشکلات در این کشور را بزرگ نمایی  می‌کنند، افغانستان هراسی را در میان کشور های منطقه ترویج میکنند، فعالیت و حضور گروه های هراس افگن را که اصلاً وجود ندارد تبلیغ می‌کنند تا برای خود در منطقه رد پا داشته باشند.

به همین ترتیب شماری از کشور های اطراف افغانستان  که با تأسف عملکرد مردمی شان زیر سوال است و از مدتی به اینطرف به دلایل واضح دچار مشکلات معین اند، در تلاش اند که اذهان عامه در کشور های شان را به سمت افغانستان معطوف دارند و بیان دارند که افغانستان  عامل ناامنی ها و حتٰی عامل بروز مشکلات طبیعی در کشور های شان اند و حضور مخالفان مسلح سیاسی شان را در افغانستان  وانمود می سازند وتا سرحدی پیش میروند که افغانستان را کانون‌ بی‌ثباتی منطقه معرفی میدارند واگر حرفی نیافتند، حرف های  خیالی شان را چون نبود حکومت فراگیر در افغانستان، مسایل حقوق بشری و  مسایل دیگر را مطرح میکنند، آنچه به آدرس افغانستان گفته میشود خیالی  و واهی است نه واقعی.

این که مسئله به رسمیت شناخته شدن امارت اسلامی تا امروز به بن بست مواجه شد.

بدون شک به عملکرد و برنامه ریزی های  کشور های خورد و بزرگ در اطراف افغانستان و فرا منطقه ارتباط می‌گیرد، این کشورها در تلاش اند که با بهتان و اتهام های کاذب  از به رسمیت شناخته شدن امارت اسلامی جلوگیری کنند در حالی که در مجالس و نهاد های بین المللی  کسی نیست که از موقف افغانستان دفاع کند و به یاوه گویی در باره این کشور خاتمه  بخشند.

حکومت سرپرست در افغانستان هر اتهام و ایرادی به آدرس خود را  جدی می‌گیرد مگر هیچ شواهدی ارائه نمی شود  که اتهام ها وایراد ها در برابر افغانستان را ثابت کند، آنان باید از  حقایق حرف بزنند وبرای هر حرف خود سند و دلیلی داشته باشند، حرف هایی که جنبه تبلیغاتی، انحرافی و احساساتی داشته باشند، تعریف مناسب برای  یک سیاست ورز و یا یک مامور ارشد یک حکومت نیست.

از طرف دیگر نهاد های بین المللی منجمله سازمان ملل باید به تعریف واقعی از وضعیت افغانستان بپر دازند. میان شایعات، اتهامات و برنامه های رقابتی کشور ها در خصوص منطقه موضع گیری درست و سازنده داشته باشند و نگذارند که قدرت های بزرگ و کشور های اطراف افغانستان با این کشور برخورد توام با ترور هویت داشته باشند و با گفته های کاذب مانع حضور افغانستان در صحنه جهانی شوند.

کشور های دور و نزدیک افغانستان اگر حرفی در باره حضور گروه های هراس افگن در افغانستان  و تهدید های ناشی از آن داشته باشند مستند بیان دارند، در غیر آن لازمی است که سازمان ملل و نهاد های دیگر جهانی  دست بکار شوند واز ادامه  جنگ و دشمنی غیر مستقیم  این کشور ها در برابر افغانستان جلوگیری کنند.