در این روزهای بارانی در بیشتر مناطق کشور خبرهای حاکی از سرازیر شدن سیلاب‌ها و در پی داشتن تلفات مالی و جانی را می‌شنویم که واقعاً نگران کننده است و ملت مظلوم‌مان پس از بیرون آمدن از فرازونشیب‌های فراوانی، با چنین امتحانات الهی آزمایش می‌شوند. بدون شک، تمامی اینها از جملهٔ آزمایشات الهی بوده و مایان به‌عنوان «مسلمان» و «مؤمن» به این قضا و فیصلهٔ الله متعال تسلیم و گرویده‌ایم و می‌باید باز هم به‌سوی او تعالی رجوع نماییم؛ زیرا شکی در این نیست که تمامی این آزمایشات از جمله‌ی عذاب‌های پروردگار بوده و حتماً نافرمانی از ما بندگان سر زده است که به‌چنین حالتی مبتلا شده‌ایم، پس باید از خداوند منان و مهربان طلب بخشش و عفو کنیم. اما در این حالتی که برخی مسلمانان گرفتار آن شده اند، بر سایرین لازم است تا به‌کمک دیگران بشتابند و خویشتن را در غم دیگران شریک سازند و برای بیرون نمودن عزیزانی که در سیلاب‌ها بند مانده اند، دست‌درازی نمایند و خلاصه صفت ایثار و فداکاری را که یکی از صفات بارز یک مسلمان و بلکه صحابه‌ی کرام می‌باشد، در خود رشد داده و از این طریق در طلب رضایت الهی و همکاری مردم خود باشند. بدون تردید، ایثار و فداکاری، زمانی که به‌خاطر رضای الهی باشد، از مهم‌ترین و اصلی‌ترین خصلت‌هایی است که بیانگر صداقت ایمانی و صفای درونی و پاکی روح است و هم‌زمان یکی از بزرگ‌ترین پایه‌ها در تأمین روابط متقابل و مسئولیت مشترک اجتماعی است و طریق تحقق خیر و نیکی برای یک‌انسان می‌باشد. برای بیان کامل و شایستهٔ ایثار کافی است که گوش و جان بسپاریم به ندای زیبای قرآن که با شیوهٔ بسیار زیبا و شگفت‌انگیز، ایثار، فدا، محبت و برادری را به‌تصویر می‌کشد؛ باری‌تعالی در سورهٔ حشر، آیة۹ چنین می‌فرماید: ترجمه: «آنانى كه پيش از آمدن مهاجران خانه و كاشانۀ (آئين اسلام) را آماده كردند و ايمان را (در دل خود استوار داشتند) كسانى را دوست مى‌دارند كه به پيش ايشان مهاجرت كرده اند، و در درون احساس و رغبت نيازى نمى‌كنند به چيزهايى كه به مهاجران داده شده است، و ايشان را بر خود ترجيح مى‌دهند، هرچند كه خود سخت نيازمند باشند، كسانى كه از بخل نفس خود، نگهدارى، مصئون و محفوظ گردند، ايشان قطعاً رستگاراند.» فرجام سخن اینکه، مسلمانان و به‌ویژه ملت افغانستان در چنین روزها و شرایط سختی، باید در کنار هموطنان عزیز خود بایستند و دست همکاری دراز نمایند و از آنجا که نیروهای امنیتی‌مان هر از گاهی در چنین مواقع ایثار خویش را به‌نمایش گذاشته اند، عموم مردم و مسلمانان نیز با ایشان همکاری جدی نمایند و با آنان در این راستا هم‌دوش باشند؛ تا باشد درد ملت رنج‌دیدهٔ خویش را دوا کرده و در چنین شرایط دشوار همدردی‌ای با ایشان داشته باشند. و در اخیر از تمامی دوستان و مسلمانان، مسئولان و نیروهای امنیتی کشور از صمیم قلب سپاسگزاری کرده و از پروردگار جهانیان توفیق مزید و عمر طولانی با صحت و عافیت کامل، برای ایشان خواهانم، و نیز برای کسانی که در راه همکاری با ملت عزیز، جان‌های شیرین خود را از دست داده اند، تا ملت جان به‌سلامت برند؛ جنت‌الفردوس و مغفرت و رضایت کامل الهی را خواستار هستم. به‌امید افغانستان سرسبز و بدور از مشکلات و چالش‌های طبیعی و غیرطبیعی
