متخصص؛ باید مسلح با سلاح تقوا و تعهد باشد

در هر کشور و جامعه انسان‌های گوناگون با طبیعت‌های مختلفی پیدا می‌شوند و در نحوه‌ی خدمت و خدمت‌گزاری هم با هم فرق می‌کنند.

در جوامع بشری انسان‌هایی هم هستند که در قبال خاک و کشور خود بی‌تفاوت اند و تنها برای منافع شخصی خود کار می‌کنند و تنها در بدل معاش، خود را مکلف به خدمت می‌دانند.

کسانی هم پیدا می‌شوند که در بدل پول و مادیات به اجانب مزدوری می‌کنند و در ازای یک مقدار امکانات، در خدمت بیگانگان قرار می‌گیرند.

اما کسانی هم هستند که خود را برای خدمت به وطن و ملت مکلف می‌دانند و بدون طمع ، توقع و تحقق آرمانی که دارند، کار می‌کنند و زحمت می‌کشند.

نوع آخری که متذکر شدم؛ متعهدان واقعی و انسان‌های صاحب دیانت، آرمان و مفکوره استند.

این طبقه، غمِ مادیات و معاش را ندارند و برای برآورده‌شدن اهداف و مقاصد خود تلاش می‌کنند و فی‌سبیل‌الله در خدمت ملک و ملت خود قرار می‌گیرند.

دین مقدس اسلام، این گونه انسان‌ها را انسان‌های باتعهد معرفی می‌کند که؛ خدمت به اسلام، مسلمین، خاک و سرزمین را در اولویت قرار می‌دهند و حتی در صورت ضرورت آماده اند که جان‌‌های شیرین خود را فدا کنند.

در چندین تجاوز و اشغالی که در افغانستان گذشت، روشن شد که کِی‌ها متعهد استند و کِی‌ها برای پول و مادیات کار می‌کنند و کِی‌ها برای تامین منافع بیرونی در کشور تلاش می‌ورزند.

در دوره های جهاد علیه روس و امریکا، ما به درستی به یاد داریم که تعداد زیادی درسنگرهای داغ جهاد؛ بدون معاش و اعاشه مبارزه می‌کردند و حتی جان‌های شیرین خود را فدای اسلام، ناموس، خاک، آزادی و عزت کردند.

اما تعداد دیگری تنها در فکر معاش بودند و در غم این نبودند که در کدام نظام و رژیم کار می‌کنند و پس‌منظر کار شان چیست.

اما، جمع دیگری دیده و دانسته، در خدمت روس و امریکا قرار داشتند و به خاطر به دست‌آوردن دالر و ساختن بلندمنزل‌ها، ارزش‌های اسلامی، جهادی و میهنی خود را از دست دادند و گوهر عزت خود را به هیچ فروختند.

این روند میان توده‌ها و جوامع بشری همواره جریان دارد و اکنون هم این روال در تمام بخش‌ امور کشورها و کشور ما، به مشاهده می‌رسد.

جمعی تنها به فکر معاش استند و جمع دیگری در پی منافع ملی و تحقق بخشیدن آرمان‌های ، اسلامی و پاک خود استند.

جمع دیگری رژیم جمهوریت را هم خوردند و استخوان‌هایش را هم بلعیدند، اما حالا هم می‌خواهند که امارت اسلامی را بخورند و خود را از این مسیر چاق‌تر و فربه‌تر بسازند.

بلی!

کسانی هم هستند که برای تطبیق احکام الهی، قوانین شریعت غرای محمدی ص و عدالت اجتماعی مبارزه می‌کنند و شب و روز در خدمت ملت رنجدیده و مجاهد خود قرار دارند و تعهد و پیمانی که با خدای واحد و لاشریک خود بسته اند را، تحقق می‌بخشند و در این راه زحمت می‌کشند و تلاش می‌ورزند.

در آخر باید بازهم یادآور شویم که؛ سرزمین‌ها، همواره توسط همین انسان‌های متعهد ساخته شده است و این طبقه در راه آزادی، آبادی و شکوفایی ملک شان، نقش برازنده‌ و بسزایی داشته اند و در آینده هم دارند.

بر نظام اسلامی ما هم لازم است که باید انسان‌های متعهد را شناسایی کند و برای مکافات آنان توجه و تلاش نماید.

اگرچه تخصص هم خیلی مهم و سرنوشت‌ساز است، اما متخصصی که تعهد و پیمان در قبال امور کشور خود نداشته باشد، زود شکار حرام می‌شود و از تخصص خود برای خیر ملت و آبادی کشور استفاده‌ی درست، نمی‌تواند.

ما در جریان چهل و پنج سال در افغانستان و خصوصاً در بیست سال جمهوریت و رژیم دست‌نشانده‌ی امریکا، دیدیم که متخصصان زیادی از خارج سرازیر شدند و به جای انسان‌های متعهد، به جاهای مناسبی گماشته شدند.

اما، چون در آنان تعهدی وجود نداشت و شکار رشوت، اختلاس، فساد و جاسوسی شدند، بنابراین نه تنها که خیر شان به ملک و ملت نرسید، بلکه تندیسی از شرارت و فساد گشتند و ملک را به باد نیستی دادند و ملت را بیچاره‌تر و بدبخت‌تر ساختند.

حالا لازم است که متخصصان ما باید مسلح با سلاح تقوا و تعهد شوند و با کمال دیانت و دلسوزی درخدمت ملک و ملت قرار بگیرند و این سرزمین دردکشیده و ملت رنجدیده را از گرداب فقر، بدبختی، عقب‌ماندگی و تباهی نجات بدهند.

این راهی‌ست که کشتی مقصود را به ساحل نجات، سوق می‌دهد و ملت مظلوم و بیچاره‌ی افغانستان را به قله‌های رفاه و آسایش می‌رساند.

احمدشاه ابدالی