رفتار وکردار کودکان‌را باید زیر نظر داشت

اگر فرزند شما در حضور دیگران بد رفتاری كند ، باعث خجالت شما می شود و افرادی كه شاهد خرابكاری او هستند رنجیده می شوند. در این زمان اگر به او بگویید « ساكت بنشین « ، معمولاً رفتارش بهبود نمی یابد. قبل از هر وضع جدیدی همچون بالا شدن به طیاره یا حضور در محافل ، موقعیت را برای  او شرح دهید و انتظارات واقعی خود را بیان كنید. به طور مثال بگویید : وقتی به طیاره بالا می شویم ، در آنجا چوکی مخصوص خودت را داری و باید كمربندت را ببندی. می توانی كتاب بخوانی ، چیزی بخوری یا با اسباب بازی كوچكی بازی كنی. وقتی فردا به محفل عروسی می رویم ، از تو انتظار دارم شوخی نكنی و هنگامی كه دیگر اطفال باز می كنند ، همراه شان بازی کنی.

کودکان در هر موقعیتی كه قرار دارند ، رویدادهای بعدی را نمی بینند و فقط در لحظه زندگی می كنند. برای همین ، هنگام گــذر از مرحله ای دیگر ، دچار مشكل می شوند. بنا براین بهتر است هنگامی كه می خواهید او را از جایی كه دوست دارد به جای دیگری ببرید ، ابتدا پنج دقیقه قبل او را مطلع كنید كه تا چند لحظه دیگر باید این‌جا را ترك كنید. اگر بی خبر دست او را بگیرید و به جای دیگری ببرید باعث آزار او می شوید.

اگر هر بار با كودك تان به سوپر ماركیت رفتید و با مشكلاتی روبه رو شدید ، زمانی به آنجا بروید كه كسی از او نگهداری می كند. بهتر است مدت یك ماه به او فرصت دهید و او را همراه خود به خرید نبرید ، این مدت ، زمان مناسبی است كه این دوره منفی بشكند و به شما و فرزندتان اجازه  دهد كه روال عادی پیدا كنید.

اگر در رستورانت هستید و او بهانه گیری می كند ، همراه كودك تان از آنجا خارج شوید. اغلب بیرون رفتن و انتقال او به جایی دیگر ، باعث آرامش او می شود. كارهای روزمره را به طور منظم انجام دهید. لباس پوشیدن ، برس کردن دندان‌ها ، باز كردن دروازه ، تمیز كردن اسباب بازی ها ، رفتن به رخت خواب ، همه اینها مجموعه ای هستند كه  رویدادهای مهم روزانه محسوب می شوند. شما می خواهید فرزندتان هر یك را با موفقیت پشت سر بگذارد و در گذر از هر مرحله ، رفتار مناسبی داشته باشد. اما ممكن است رفتارهای منفی مثل فریاد زدن نیز به سرعت در روال عادی روزمره جای بگیرد.

در هر مرحله او را رهنمایی كنید : دقت كنید كه هر یك از مراحل رشد كودك تان در كارهای روزمره پنهان شده است. او به تدریج می تواند بوت هایش را بپوشد و یا  به حمام برود. شما نخست باید او را از لحاظ فیزیكی ( در هر مرحله انجام امور روزانه ) رهنمایی كنید و بعد فقط نظاره گر باشید. مثلاً به او بگویید : « من نمی توانم لباست را بیرون بیاورم ؛ اما تو را تماشا می كنم كه چطور این كار را می كنی.»

گاهی بعضی امور را به كودك یادآوری كنید : کودکان به راحتی ممكن است چیزی را فراموش كنند. این وظیفه شماست كه بعضی موارد را به آنها تذكر دهید. مثلاً اگر كودك شما فراموش كرد به دستشویی برود. باید با مهربانی به او بگویید « وقت دستشویی» رفتن است. یك كلمه ی یاد آوری برای او بسیار مفید خواهد بود.

هنگام فرمان دادن به كودك ، از دستورات واضح و روشن استفاده كنید : به جای اینكه بگویید « اتاقت را مرتب كن « بهتر است به مورد مشخصی اشاره كنید. یعنی بگویید كتاب ها را در تاقچه آبی ، و اسباب بازی ها را در تاقچه پایینی بگذار.  هر قدر فرمان های شما واضح تر باشد  پذیرفتن آنها برای كودك آسان‌تراست.

همانطور كه شما و فرزندتان در حال برس کردن دندان ها هستید ، برای آگاهی او توضیح دهید كه چه كار می كنید و چرا. مثلاً بگویید : « ببین من کریم دندان را به تمام دندانم می رسانم. می خواهم همه ی میکروب هایی كه آنجا زندگی می كنند را بیرون بیاورم. حالا با آب ، دهانم را می شویم ، غرغره می كنم و بعد آب دهانم را بیرون

می ریزم. بیا با هم این طور برس بزنیم .»فرزند خود را برای حضور در جمع آماده كنید : اگر فرزند شما در حضور دیگران بد رفتاری كند ، باعث خجالت شما می شود و افرادی كه شاهد خرابكاری او هستند رنجیده می شوند. در این زمان اگر به او بگویید « آرام بنشین « ، معمولاً رفتارش بهبود نمی یابد.