سیاسی

ادامه تحریم‌ها جز عداوت تعریف دیگری ندارد

ادامه تحریم ها علیه امارت اسلامی درافغانستان به جز از تشدید عداوت اقتصادی معنای دیگری ندارد.

ادامه تحریم ها علیه امارت اسلامی درافغانستان به جز از تشدید عداوت اقتصادی معنای دیگری ندارد.

یک مقام ارشد امارت اسلامی با یک دیپلمات سازمان ملل دیدار کرد.

وی در کنار آن که ادامه تحریم‌ها را علیه امارت اسلامی در افغانستان نا کارا خوانده است خواستار تعامل جامعه جهانی با امارت اسلامی شده است .

این گفته ها در حالی بیان شده است که با استقرار دو باره امارت اسلامی در افغانستان، تحریم از سوی نهاد های جهانی و شماری از کشور ها در برابر امارت اسلامی نه تنها که برداشته نشده است و یا کاهش نیافته، بل تشدید هم یافته است که نتیجه آن ازدیاد مشکلات اقتصادی در میان مردم بوده است، در حالی که رفع تحریم ها یکی از مواد توافق نامه ی صلح دوحه است که با تأسف امریکا آن را نقض کرده است.

ادامه تحریم ها در برابر امارت اسلامی و رهبران آن تنها با این خصوصیت تعریف شده میتواند که غرب و امریکا در برابر مردم افغانستان جنگ اقتصادی را در پیش گرفته اند و تلاش دارند با حربه ساختن مسایل اقتصادی این مردم و این نظام را مغلوب کنند

در حالی که تحریم‌ها راه‌ حل نیست و زندگی مردم و فعالیت بشردوستانه اثر منفی می‌گذارد و نتوانسته اراده امارت اسلامی را در اجرای تعهدات شرعی و دینی متزلزل کند، یعنی امارت اسلامی پابند به تعهدات است که در برابر شریعت و ارزش های دینی دارد و هیچگاه با شرط و شروط وارد تعامل و معامله با هیچ کشوری و هیچ سازمانی نخواهد شد.

در اصل وضع تحریم در برابرامارت اسلامی از سوی امریکا و غرب منطقی نیست، این راهکار، جنگ در برابر مردم افغانستان است که پیامدهای زیانبار اقتصادی بر آنان دارد، امروز وضعیت اقتصادی افغانستان و به عباره دیگر جغرافیای اقتصادی این کشور فراتر از آن است که غرب و امریکا به آن فکر میکنند، اقتصاد افغانستان امروز وابستگی بیرونی دارد، راهکار تحریم و انزوا که از سوی شماری از کشورها به هدف اعمال فشار بر امارت اسلامی روی دست گرفته شده است، باعث می شود که هم اقتصاد افغانستان و هم اقتصاد منطقه دچار بی ثباتی شود و زیان های مختلفی را متحمل شوند.

پس نباید از تحریم به عنوان ابزار فشار بر امارت اسلامی استفاده شود، شورای امنیت سازمان ملل و نهاد های دیگر جهانی نباید تحت تاثیر فشار قدرت های بزرگ قرار گرفته و از مقاصد قدرت های شکست خورده در افغانستان پیروی کند.

در اصل راهکار تحریم در سطح جهان یک راهکار شکست خورده است، امریکا سال هاست که شماری از کشور های را در آسیا، اروپا و امریکا به عناوین گونه گون تحریم کرده است، با اینکار توانسته است که مشکلات را خلق کند مگر نتوانسته چرخه زندگی را در این کشور ها متوقف کند و یا هویت این کشور ها را تاراج کند

خواست مردم افغانستان از شورای امنیت سازمان ملل و نهاد های دیگر جهانی این است که واقع بینانه تصمیم بگیرند و به دام توطئه قدرت های شکست خورده ای نیفتد که هنوز هم به دنبال بی ثباتی سیاسی در افغانستان و از طریق آن بی ثبات کردن کشور های دیگر اند.

امارت اسلامی همچنان به فکر تعامل با جهان است اما برخی کشورها از جمله امریکا مانع این تعامل می شوند. اما مردم افغانستان آگاه، اند و بر اساس منافع ملی خود عمل می کنند و هرگز اجازه نخواهند داد که قدرت های بیرونی مقاصد سیاسی خود را با ابزار فشار، تحریم و انسداد دارایی مردم این کشور پیش ببرند.

منطقی این است که به اراده مردم افغانستان احترام گذاشته شود و به جای اعمال تحریم در برابر امارت اسلامی و مردم افغانستان که هیچ نتیجه نداشته و ندارد، راه تعامل و همکاری با آنان سنجیده شود.              باختر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *