فرهنگ پذیری چیست؟

فرهنگ مجموعه پیچیده ای از دانستنیها، اعتقادات، هنرها، اخلاقیات، قوانین، عادات و هرگونه توانایی دیگری است که بوسیله انسان به عنوان عضو جامعه کسب شده است. اصطلاح فرهنگ پذیری برای اولین بار برای توصیف پدیده اجتماعی به کار رفته است که در هنگام ملاقات دو فرهنگ اتفاق می افتد، یکی بر فرهنگ دیگری تأثیر می گذارد، به روشی کم و بیش عمیق، برخی خصوصیات آن را تغییر می دهد و یا تغییر نمی دهد.

فرهنگ‌پذیری یكی از مسایل مهم و بنیادی در جهان امروز است. اهمیت و نقش فرهنگ و فرهنگ پذیری در بقاء و چگونگی زندگی انسانها و تعامل جوامع انسانی دارای اهمیت می باشد.

بدون تردید كه امروز در جامعه بحران زده ما بدون توجه به مسایل فرهنگی نمی توان از چالش های موجود عبور کرد.

فرهنگ پذیری جریانی است که در آن فرد یا گروهی با جامعه دیگری که از نظر فرهنگی متفاوت است تماس می گیرد و تغییرات فرهنگی را تجربه می کند که آداب، رسوم و فرهنگ آنها را تغیر می دهد و یا اصلاح می کند.

به تعریف دیگر، فرهنگ پذیری عبارت از خوگیری با فرهنگ جامعه و یا پذیرش فرهنگ نو است. امروزه برخی فرهنگ پذیری را به تماس های فرهنگی خاص بین دو جامعه، كه از دو نیروی نامساوی برخوردارند، تعریف می نمایند.

در هر جریان فرهنگ پذیری یک رابطه قدرت وجود دارد، جریانی به طور کلی فرهنگ غالب تا حد بیشتری بر تحت سلطه خود تأثیر می گذارد.

این روند می تواند با خشونت و با تحمیل انجام شود، همانطور که در هر استعمار اتفاق می افتد، روندی که فرهنگ غالب تلاش می کند آداب و رسوم و اعتقادات جمعیت تحت سلطه خود را را باطل کند.

همچنان جریان های فرهنگ پرورشی وجود دارد که به روشی مسالمت آمیز انجام می شود، همانطور که در مهاجرت ها اتفاق می افتد، افرادی که به مکانی جدیدی می روند به تدریج آداب و رسوم جدیدی را اختیار می کنند.

در این حالت، روند فرهنگ پذیری می تواند نتایج متفاوتی داشته باشد، افرادی که علاوه بر حفظ سنت های قدیمی خود و یا ترک کامل آنها، می آیند تا با فرهنگ جدید سازگار شوند یا نشوند. ممکن است با این روند حتی زبان مادری نیز کنار گذاشته شود.فرهنگ پذیری جریانی است كه فرد را از هر لحاظ با فرهنگ جامعه همانند می كند، هر انسانی به محض تولد، از همان آغازین مراحل حیات بی اختیار در جریان فرهنگ پذیری و جامعه پذیری قرار می گیرد، با بزرگ شدن و رشدشخصیت فرد، وی در اثر ارتباط و تعامل با محیط پیرامونی خود ممكن است با فرهنگ های جدیدی مواجه شود.بر اساس نظریه مردم شناسان، فرهنگ پذیری، در دو معنی یاد و مفهوم بكار برده می شود: یكی همان فرهنگ پذیری و دیگری تغییر فرهنگی است. براین اساس مردم شناسان فرهنگ پذیری را چنین تعریف می کنند: فرهنگ پذیری عبارت است از تغییر شكل فرهنگ دو گروه یا چندین گروه كه از برخورد مستقیم با تمدن و فرهنگ یكدیگر حاصل می گردد و ادامه می یابد. در نتیجه این تغییر و تبدیل است كه احتمالاً از هم پاشیدگی اجتماعی و یا نوعی وحدت و همسانی بین اجزاء دو تمدن یا دو فرهنگ بوجود می آید. جریان فرهنگ سازی دیگر مربوط به پدیده   جهانی شدن است، روندی که تبادل فرهنگی بدون هیچ نوع مهاجرت اتفاق می افتد.در این نوع، فرهنگ های با قدرت بیشتر آداب و رسوم و عادت های خود را از طریق رسانه ها تحمیل می كنند و محصولاتی را كه قبلاً وجود نداشته اند، به بازار عرضه می كنند.فرهنگ پذیری هرگز به شكل یك جانبه صورت نمی گیرد. طبق نظریه نسبیت اجتماعی، فرهنگ همانند روح است كه هرگز از بین نمی رود. ممكن است جسم آن یعنی انسان و دستاوردهای آن دچار تغییر  گردد ولی روح كلی آن همیشه جاوید است. روح فرهنگ ممكن است در شرایط خاص سیاسی، اجتماعی و غیره خدشه دار شود و روح كلی آن مستور ماند، ولی به محض فراهم شدن بستر اجتماعی ظهور همان فرهنگ حتی اگر به هزاران سال قبل نیز مربوط باشد، تقریباً با همان ویژگی ها امكان پذیر است. برخی ازفرهنگ شناسان عوامل موثربرفرهنگ پذیری را چنین یادآوری نموده اند.