افغانستان، خواهان آرامش و امنیت جهانی است

افغانستان، ۴۵سال در آتش جنگ سوخت و شهادت، جراحت، مهاجرت، بربادی، ویرانی‌ و روزهای تلخ و دشواری را سپری کرد.

بنابراین افغانستان بدخواه هیچ‌کشور و ملتی نیست و خواهان آرامی و آبادی جهان، منطقه و کشورهای همسایه است.

جنگ و تباهی در غزه و فلسطین ملت افغانستان را هرلحظه تا مغز استخوان در آتش می‌زند و نا امنی در کشورهای همسایه نیز برای ملت و حکومت افغانستان، خوش‌آیند نیست.

افغانستان از یک کوره آتش نیم‌قرنه بیرون آمده است، تباهی و بدبختی زیادی را تجربه کرده است و هیچ‌گاه به تباهی و بربادی دیگران شاد نمی‌شود و راضی نمی‌گردد.

بناءً جفاست، بگوییم که؛ این کشور خواهان ناامنی در جهان، منطقه و کشورهای همسایه است و یا دست به اخلال‌گری و دخالت در دیگر کشورها می‌زند.

چون این ملت، طعم تلخ جنگ و کشتار را بیشتر از هر مردمی چشیده اند و زیادتر از هر کشوری نیش‌ زهرآلودِ جنگ، کشتار، تباهی، بدبختی و آوارگی را خورده است.

امروز که در فلسطین و غزه، اسرائیل خون‌خوار به حمایت مستقیم ابرقدرت جهانی امریکای غدّار، دست به کشتار بی‌رحمانه و قتل عام می‌زند، مردم افغانستان از همه بیشتر تا اعماق جان در آتش اندوه و غم ملت مظلوم فلسطین می‌سوزند و درد می‌کشند.

امروز اگرچه کشورهای همسایه با مهاجرین افغانستان نامردانه و خشونت‌بار برخورد می‌کنند و آنان را بی‌رحمانه از خاک خود اخراج می‌نمایند، اما باآن‌هم ملت و مردم افغانستان در تباهی همسایه‌ها شاد نمی‌شوند و خواهان ناآرامی و تباهی در این کشورها نیستند.

ای کاش این کشورهای همسایه هم، حکومت‌های شان از ترحم کار بگیرند و مشکلات مهاجرین و افغان‌های آواره و فقیر را درک کنند و در سرمای زمستان، به اخراج اجباری و توهین‌آمیز آنان، نپردازند.

ما همه ایمان داریم در حالی خداوند متعال، ذات کریم و رحیم و مهربان است، قهار و منتقم نیز است و گاهی

ملت‌ها و کشورها را از روی انتقام، به خشم و قهر خود مبتلا می‌سازد و درس عبرت برای شان می‌دهد.

یکی از نمونه‌های بارز آن، این است؛ کشورهایی که در حق ملت مجاهد و خصوصاً مهاجر و آواره‌ی افغانستان ظلم روا می‌دارند، خداوند حکیم با حکمت کامله‌ی خویش آنان را نیز به مشکلاتی مواجه می‌سازد و انتقام مظلومان را از آنان می‌گیرد و به نحوی از انحا آنان را نیز در آتش خشونت و بدبختی می‌سوزاند که نمونه‌ی بارز آن، در بعضی از کشورهای همسایه، امروز به مشاهده می‌رسد.

پس بر هر ملت و کشوری لازم است، تا نیت خود را در قبال برادران مسلمان و کشورهای همسایه خود پاک کنند و خواهان صلح، امنیت و خوشبختی برای همه باشند.

در غیر آن، از تیر انتقام الهی راه نجات و گریز وجود ندارد و هرکی باشد، در هرجایی باشد و هرقدر قدرمند باشد باز هم در نزد قدرت ذات واجب الوجود، هیچ است و با فرق در چاه خواری، زبونی و بدبختی فرو می‌رود.

ملت بزرگ افغانستان، خواهان امنیت سرتاسری و جهانی استند و حکومت و نظام ما نیز آرامش و سعادت جهان، منطقه و کشورهای همسایه را پیوسته می‌خواهد و متقابلاً امیدواریم که هیچ کشوری در امور ما هم مداخله نکند و در آرامش و امنیت ما خُرسند و خوشبین باشد.

احمدشاه ابدالی