بذر نشاط را در دل فرزند خود بکارید!

یعقوب کوهکن

قسمت نخست

داشتن یک فرزند خوب و شاد آرزوی هر پدر و مادر است. اما آیا پرورش یک کودک خوشحال در دنیای امروزی کار آسانی است؟ بدون شک تمام والدین گرفتاری ها و شغل های زیادی دارند و همین امر باعث می شود که نتوانند وقت کافی به فرزند خود اختصاص دهند. بی توجهی والدین به کودک می تواند مانع از خوشی و نشاط او شود.اما نگران نباشید چون شما می توانید با انجام چند کار ساده و کوچک، بذر نشاط را در دل فرزند خود بکارید.

در زندگی فرزندتان حضور پر رنگی داشته باشید: وقتی فرزندتان از شما چیزی می خواهد، او را از خودتان نرانید. در عوض چند لحظه وقت بگذارید و نیازها یا خواسته هایش را برطرف کنید.

اگر کودک نوپایی دارید، هر روز برای بازی کردن با او وقت بگذارید.با هم کاردستی درست کنید، نقاشی بکشید، پیاده روی کنید، آشپزی کنید و هر فعالیتی که فرزندتان از آن لذت می برد را در کنار هم انجام دهید. اگر می دانید که فرزندتان به ریسمان بازی علاقه دارد، تا جایی که ممکن است با او ریسمان بازی کنید. این فعالیت های ساده کودک شما را بسیار خوشحال می کند به خصوص اگر هر روز انجام شوند. بنابراین تا می توانید با فرزندتان وقت بگذرانید!

مسئولیت هایی را به فرزندتان واگذار کنید: اگر می خواهید به فرزندتان روحیه بدهید، مسئولیت های کوچکی به او واگذار کنید. برای مثال از کودک نوپای خود بخواهید که در چیدن چوکی به شما کمک کند. یا از او بخواهید که تخت خواب را مرتب کند. با دادن مسئولیت های مختلف به کودکان نوپا، بطور غیر مستقیم به آنها می فهمانید که جایگاه مهمی در خانواده دارند.وقتی کودک با موفقیت از اجرای وظایف روزمره خود بر
می‌آید احساس امنیت می کند و با خود می گوید: “من می توانم این کار را انجام دهم!” برای انجام این‌کار، نیازی به انجام فعالیت های پیچیده نیست! کارهای ساده ای مانند مرتب کردن جای خواب، جمع کردن اسباب بازی ها، چیدن چوکی و… را به فرزندتان واگذار کنید و ببینید که این امر چه تأثیر مثبتی بر روحیه ی او می گذارد. به کودکان 9 سال به بالا، 2 تا 3 کار روزانه مانند شستن ظرف ها، کمک به شستن لباس ها و کشیدن جاروب برقی بدهید. اگر بیش از یک فرزند دارید، هر هفته کارهای خانه را بین آنها تغییر دهید تا خسته نشوند. اگر به فروشگاه می روید، می توانید از فرزند خود بخواهید که برخی از مواد غذایی را برداشته و به سبد خرید بیاورد.دادن مسئولیت های مختلف به کودک باعث می شود که او احساس کند عضوی مهمی از خانواده است. این باعث حس غرور و موفقیت او می شود و ممکن است از کمک کردن بیشتر خوشحال شود.

مرزها را تعیین کنید: مشخص شدن مرزها به کودک کمک می کند تا بفهمد چه چیزی در خانه شما قابل قبول است و چه چیزی نیست.اگر او قوانین را نداند، ممکن است دچار مشکل شود و احساس ناامنی داشته باشد.قوانین منطقی خود را تعیین کنید و مطمئن شوید که به آنها پابند هستید! اگر قوانین اجرا نشوند، هیچ ارزشی ندارند.

فرزندتان را ستایش کنید:انتقاد و منفی گرایی را دور بیندازید و تاجایی که می توانید، فرزندتان را ستایش کنید.کودک را بخاطر درست انجام دادن وظایف، نگرش مثبت یا هر ویژگی خوب دیگری که دارد، تحسین کنید.ستایش کودک همیشه شادی بیشتری به روح و روان او می بخشد.

با فرزندتان تماس چشمی برقرار کنید:هنگام تمجید یا تنبیه کودک، با او تماس چشمی برقرار کنید و بطور مستقیم با او صحبت کنید.برقراری تماس چشمی به کودک می فهماند که تمام افکار و انرژی شما، روی او متمرکز است.برای مثال وقتی او نوشیدنی می خواهد، به صورتش نگاه کنید و از او بپرسید که آب می خواهد یا شیر.با انجام این مکالمات کوتاه برای برقراری ارتباط با کودک، اعتماد او را نسبت به عشق بی قید و شرط خود تقویت کنید. وقتی فرزندتان ببیند که چقدر به او اهمیت می دهید و او را دوست دارید، بدون شک زندگی شادتری را تجربه خواهد کرد.

در بیشتر اوقات لبخند بزنید:همه ی ما معمولاً وقتی درگیر کارهای روزمره خود می شویم، لبخند زدن را بطور کامل فراموش می کنیم.جالب است بدانید که وقتی کودکان، لبخند مادران خود را می بینند، احساس خوشبختی می کنند.وقتی کودک لبخند زیبای شما را می بیند، تمام دنیا برای او مثل یک مکان آرام و شاد به نظر می رسد. در این زمان او می داند که مادرش واقعاً دوستش دارد و از او مراقبت می کند!

چه چیزی بیشتر از این می تواند فرزندتان را شاد و خوشحال نگه دارد؟

به حرف های فرزندتان گوش کنید: وقتی کسی به حرف های تان گوش نمی دهد، در واقع این پیام را به شما می‌دهد که هیچ اهمیتی برای او ندارید.بنابراین اگر می خواهید فرزندتان احساس بی اهمیتی نکند، به حرف هایش گوش کنید. وقتی کودک نوپای شما از چیزی هیجان زده می شود و می خواهد این را به شما نشان دهد و بگوید، واقعاً به او گوش دهید و توجه کنید. به جای اینکه با بی اهمیتی به کودک بگویید “شنیدم حالا برو بازی کن…”، تماس چشمی برقرار کنید و با صبر و حوصله با او صحبت کنید.کودک نوپای شما می داند که واقعاً چه زمانی به او گوش می دهید و چه زمانی سعی می کنید او را دور بیندازید.

ادامه دارد